Precies een jaar na de mokerslag van Trumps overwinning, koesteren de Democraten deze week hun winst bij tussentijdse verkiezingen. De hoop is terug. En niet alleen bij de Democraten, maar bij iedereen die de verkiezing van the Donald nooit anders heeft willen zien dan één grote vergissing.
Maar omdat het geen vergissing was, gaat het rijk rekenen alweer hard.
WNL-collega Rick Nieman ziet in de uitslag, dat de Amerikanen opnieuw links afslaan. De Democraten pakken de staten New Jersey en Virginia en scoren met nieuwe burgemeesters uit etnische minderheden plus een volksvertegenwoordiger die openlijk transgender is.
Dat is ‘modern en open’ en neemt in alles afstand van waar Trump voor staat. Alsof het electoraat al weer hunkert naar globalisme, identity politics en Obama 2.0.
Alleen nog even de juiste kandidaat en Trump kan z’n koffers pakken in 2020. Als er al niet eerder bewijs op tafel komt voor samenzwering met de Russen.
Het is wensdenken in optima forma. Dat mag. Maar pas op, straks ‘vergissen’ die Amerikanen zich opnieuw met de herverkiezing van Trump in 2020.
Hoe groot is deze week de winst aan de ene en het verlies aan de andere kant?
Virginia is een staat waar een Democratische gouverneur is vervangen door een Democratische gouverneur. Het is ook een staat die bij de presidentsverkiezingen voor Clinton gekozen heeft. In die zin is Virginia geen verlies en geen reden tot zorg voor Trump.
Het enige echte verlies incasseerden de Republikeinen in New Jersey. Daar bleek de Republikeinse kandidaat geen partij voor de Democratische. Maar dat had niet zozeer te maken met de president, maar met de vertrekkende gouverneur, de Republikein Chris Christie.
Een groot probleem voor de Republikeinse kandidaat in New Jersey waren de schandalen rond Christie. Onder meer die rond het gedeeltelijk afsluiten van een drukke verkeersbrug tussen New Jersey en New York.
Het is nog een lange weg naar 2020. Mijn mond valt open als er tussentijds door de onderzoekscommissie van Robert Mueller wordt aangetoond, dat Trump met de Russen heeft samengewerkt om de verkiezingen te winnen. Ik verwacht geen impeachment whatsoever.
De belangrijkste tussenstop is eind volgend jaar. Dan wordt er een nieuw Huis van Afgevaardigden gekozen en een deel van de Senaat. Die verkiezingen kunnen de beloften van Trump maken en breken.
Maar voorlopig draait de Amerikaanse economie prima. De werkloosheid is laag, het consumentenvertrouwen hoog. Alle doemscenario’s voor de economie, die na het aantreden van Trump moesten plaatsvinden, zijn tot nu toe uitgebleven.
Trump boekt successen tegen illegale immigratie. Ook zonder muur is het aantal illegale grensoverschreidingen spectaculair gedaald met Trump in het Witte Huis.
In het Midden-Oosten heeft Trump – met zijn steun aan de Koerden en het Irakese leger – belangrijk bijgedragen aan het verslaan van Islamitische Staat.
Gezien de recente aardverschuivingen in Saoedi-Arabië zou zijn donderpreek tegen islamitisch extremisme – in Ryad afgelopen mei – wel eens niet tegen dovenmansoren geweest kunnen zijn.
En dankzij een hoop dreigementen en grote druk lijkt er nu toch een diplomatieke oplossing rond Noord-Korea in zicht.
Het zijn dit soort grote en kleine successen die deze president ondanks alles toch behaalt. Als het er op aankomt werken die in het nadeel van de Democraten.
Inderdaad, zonder een kandidaat van formaat wordt het moeilijk voor de Democraten in 2020. Maar zonder zelfonderzoek en een nieuwe politieke koers maken ze tegen Trump geen schijn van kans.
Deze column werd eerder gepubliceerd op RTLZ.nl.
