[LET OP! DE ONDERSTAANDE TEKST IS ZUIVER IRONISCH VAN AARD!][ATTENTIE! SATIRE!] [ironieteken] –>”<-- Wij van het Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam geven het op. We kappen er mee. Exit Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam. We houden het voor gezien. Voorgoed. De laatste doet hier het licht uit. Waarom? Omdat we inmiddels hebben ingezien wat voor een vrijheidsbeperkende, intens treurige, bescheten, benauwde, Hollandsche club zure kleinburgers we zijn. We haten onszelf. En terecht. Dit gevoel hadden we al een lange tijd maar sinds we vandaag serieus overwogen om aangifte te doen tegen de columnist Luuk Koelman vanwege deze column, zijn we er uit. We snappen onszelf gewoon niet en maken telkens de verkeerde keuzes. We hebben te weinig geen humor, nemen zaken te serieus en onze verschrikkelijk correcte drammerige waas van morele gelijkhebberigheid voor onze ogen heeft ons het goed lezen van satirisch bedoelde columns onmogelijk gemaakt.
Natuurlijk zagen we de aanhalingstekens in de column van Luuk Koelman. Maar hee, sinds wanneer zijn aanhalingstekens hetzelfde als ironietekens? En natuurlijk begrepen we de overdrijving in zijn column. Maar hee, sinds wanneer is ironie een geaccepteerd stijlmiddel in Nederland? Als je ervoor kunt worden vervolgd door het OM dan toch ook zeker door ons stiekeme zeurmensen? Bovendien: er staan toch hele nare dingen over negers enzo in die column? Ironie of geen ironie, hier raken mensen gewoon door gekwetst. En dat moeten we niet willen. Wij van het Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam zeker niet.
Maar toch. Het knaagde aan ons. “Hebben we dan echt niets beters te doen?”, vroegen wij ons steeds vaker af. “Is het niet op z’n minst een béétje raar dat er uitsluitend hoogopgeleide blanken bij ons mooie meldpunt werken?”, was ook al zo’n vraag die ons steeds meer bezighield. Dat gaat dus aan je knagen. Aan ons van het Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam dus wel. Zo zijn wij: gevoelig, oprecht, met iedereen begaan maar met onszelf het eerst. Daar doen we het tenslotte voor, onszelf. Maar dat terzijde.
Toen we steeds meer reacties uit het veld ontvingen dat deze Luuk Koelman juist geen racist is maar het omgekeerde bedoelde met zijn column (dit blijkt een “hyperbool” te heten) hebben we in een ad hoc groepssessie zitten huilen tijdens ons dagelijkse racistische kwartiertje. Weer een fout gemaakt. Weer waren we onszelf verloren in onze niet aflatende zucht naar morel bevrediging. Weer waren we in een valkuil getrapt omdat we zo nodig onze moraal, waarvan wij absoluut honderd procent zeker weten dat het de enige echte juist moraal is, aan anderen moesten opleggen. Het was gewoon de druppel.
Dus sorry negers (zwart), joden (haakneus), vrouwen (niet kunnen inparkeren), Marokkanen (overvallers), Turken (shoarmaboeren), Polen (verkeersongelukveroorzakers), Oostblokkers (alcoholisten), bejaarden (luie uitvreters), Surinamers (kipeters) en Antillianen (uitslapers), we stoppen er mee. Jullie lossen het enorme, belangrijke, maatschappijontwrichtende discriminatieprobleem in Nederland voortaan maar zelf op. Wij doen het niet langer. Laat iemand anders er maar voor zorgen dat jullie eindelijk eens uit die slachtofferrol stappen en eens een keer niet gekwetst raken door een lollig tekstje hier of een boze winkelier daar. Aan ons lijf geen polonaise (Limburgers) meer.
Het licht is uit, de computer afgesloten, de lijntjes met de AIVD verbroken. Over en sluiten met het Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam. Schluss ja!
Succes met de ironie! [LET OP! DE BOVENSTAANDE TEKST IS ZUIVER IRONISCH VAN AARD!][ATTENTIE! SATIRE!] [ironieteken] –>”<--
