Wie zich dit weekend in het Haagse uitgaansleven begaf kon zomaar de premier tegenkomen. Met zijn vrienden was hij bezig de Haagse horeca een boost te geven. Ik heb de heer Rutte nog wel eens gebrek aan regie verweten, maar dat neem ik terug.
Gelukkig is het land waar de premier zo hands on het economisch herstel ter hand neemt. Of het geholpen heeft? Ik heb overwogen het kabinet te vragen het effect van dat avondje stappen door het CPB door te laten rekenen, maar de premier wil juist dat we de sombere CPB-prognoses ter zijde leggen. Met z’n allen het CPB verslaan, noemde hij dat bij de presentatie van het Sociaal Akkoord.
Als je het vertrouwen wilt herstellen, zul je nu moeten kiezen. Nu, en niet in augustus. Of de bezuinigingen zijn van tafel, zoals Ton Heerts het akkoord uitlegt. Of we houden ons aan de 3 procent en dan komt alles wat nu van tafel is, er in augustus gewoon weer op te liggen. Herleeft het, zoals dat nu lijkt te heten. Net als minister Schippers, net als Bolkestein en Wiegel, net als het CPB en het IMF, en net als de meeste economen vind ik het verstandig om van de 3 procent nu even geen heilige koe te maken. Ik roep het kabinet op die keus te volgen. Doet het dat niet, dan blijft het zwaard van Damocles boven de hoofden hangen en dan helpt een beetje vrolijk en hoopvol doen echt niet om het vertrouwen te herstellen.
De eerste stap op weg naar het herstel van vertrouwen is dat het kabinet eindelijk in actie komt tegen de oplopende werkloosheid. Die loopt dramatisch op. Steeds sneller ook. Deze week bereikten we het trieste record van 8,1% werkloosheid. Er zitten 643.000 mensen werkloos thuis. Vorige maand hoorden duizend mensen per dag dat zij hun baan kwijt waren. Dat is heftig.
In de EU hebben regeringsleiders afgesproken dat er als onderdeel van de nationale hervormingsprogramma’s, ook nationale banenplannen moeten worden opgesteld. Ik heb het kabinet eerder opgeroepen deze afspraak even serieus te nemen als de 3 procent, of liever nog wat serieuzer eigenlijk. Voor 1 mei moet het kabinet zijn banenplan naar Brussel sturen. Voorgaande jaren deed Nederland dat eigenlijk niet. Ze lapten de afspraak aan hun laars. Minister Asscher heeft me toegezegd dat Nederland zich dit jaar wel aan deze Europese afspraak houdt. De Europese Commissie doet ook concrete voorstellen om de werkgelegenheid te stimuleren. En moedigt de lidstaten daarbij aan om meer gebruik te maken van milieubelastingen om arbeid minder te belasten. Dat klinkt GroenLinks natuurlijk als muziek in de oren.
Begin volgende week ontvangen we het banenplan en donderdag is het debat in de Kamer. Ik denk niet dat met het sturen van zo’n notitie naar de Kamer het probleem is opgelost. Maar wel dat een kabinet dat werk maakt van werk meer hoop en perspectief biedt dan duizend oproepen tot het kopen van huizen en extra stappen bij elkaar.
Bram van Ojik is fractievoorzitter van de GroenLinks-Tweede Kamerfractie en woordvoerder Sociale Zaken. Hij blogt tot de zomer wekelijks voor ThePostOnline over sociale kwesties.
