Sinds kort bestaat er in de deelstaat Brandenburg een wet die een verblijfsstatus verleent aan vreemdelingen die slachtoffer worden van ‘rechts geweld’ (in 2014 1.581 gevallen). Dat past volgens de initiatiefnemer van de wet, SPD, in een humane behandeling van vluchtelingen en is (ook) bedoeld als een krachtig signaal naar ‘rechtse daders’ dat ‘het niet loont om buitenlanders vanwege hun nationaliteit, etniciteit, huidskleur, godsdienst, sociale status, stoornis, seksuele oriëntatie, genderidentiteit of uiterlijk’ lastig te vallen. Ik noem het even ‘lastig vallen’ omdat deze wet geen onderscheid maakt in de ernst van het feit en we er dus vanuit moeten gaan dat het ook minder zichtbare, moeilijker te bewijzen feiten betreft, zoals belaging, laster, bedreiging en belediging (lees: islamkritiek). Voldoende bewijs is daarbij een verklaring van een psycholoog, die bepaalt of inderdaad sprake is van niet-lichamelijk letsel, of in de volksmond: gekwetstheid. Deze idiote vrijbrief voor liegen en het aanzetten van de toedracht en de gevolgen van een voorval (als die er al is geweest) wordt nergens ondervangen met iets van terughoudendheid in het verlenen van de verblijfsvergunning of extra eisen in de bewijslast. Alles op basis van vertrouwen. The victim is always right.
Het is schokkend dat een justitieel apparaat slachtoffers zo’n hoofdprijs boven het hoofd houdt en daarbij redelijkerwijs verwacht dat daar in een procedure een eerlijk antwoord uit komt. Tel daarbij nog op dat politieagenten verplicht worden om naar mogelijkerwijs rechtse motieven te vragen bij een aangifte door een vreemdeling. Het is een invuloefening als je wilt. Waar kennen we dat ook alweer van in Nederland?
Als het de Duitse overheid werkelijk om het beschermen van slachtoffers tegen geweld zou gaan – wat niet zo is – waarom dan niet rechts én links geweld met een verblijfsvergunning vergoeden? Waarom überhaupt geweld naar gezindheid, geweld is toch geweld? Het wordt steeds duidelijker dat in Duitsland, maar ook elders in Europa, de vluchteling lievelingsinzet is van een gecontroleerde aanval op rechts en een moreel witwasprogramma van links. En dat de overtuiging dat links nooit geweld pleegt en altijd deugt in beton gegoten moet worden. Zo ook met deze wet, die nog liever een ongewenst vreemdeling (die namelijk anders weg zou moeten, om redenen) hier houdt dan een rechtse houding tolereert. Dat de SPD met deze wet bewijst zo rechts als Mussolini te zijn, is door juristen al met verbazing geconstateerd. Maar heel rechts doen in een linkse noodtoestand is ook een soort links, blijkbaar.
De horrorclown van deze wet komt pas echt binnen bij de definitie van rechts. ‘Rechts’ (dus niet: extreem-rechts) wordt uitgelegd als ‘een houding’ waarin de ‘ongelijkheid/ongelijkwaardigheid van mensen vooropgesteld wordt’. Dus vergeet even de met hakenkruizen volgetatoeërde skinheads die marcherend door de straten vreemd volk uitjouwen en bedreigen. Die zijn blijkbaar op, of niet agressief genoeg meer. Nee, dan liever iedereen met een houding van ongelijkheid moreel de oren wassen, mensen die bijvoorbeeld werkelijke ongelijkheid, bijvoorbeeld tussen man en vrouw in de islam aankaarten en opkomen voor vrijheid van meningsuiting voor iedereen en daarmee helaas ook moslims beledigen. De gelijkheid die deze wet impliciet eist en moreel dicteert is dus geen liberale gelijkheid (voor de wet), maar regelrecht marxisme (en we weten hoe dat afliep).
En wie wordt hier nou ongelijkwaardig behandeld eigenlijk, ik zou zeggen de ‘rechtse dader’ die op vage gronden wellicht een strafblad krijgt terwijl een ongewenst vluchteling leert dat hij de waarheid naar zijn hand kan zetten als hij wil, hij heeft niets te verliezen. En stel je bent van geboorte rechts (er schijnt ook een biologische factor mee te spelen bij mensen die realistisch zijn), dan wordt zelfverdediging tegen een vreemdeling, mocht het nodig zijn, wel een erg riskante onderneming, want ineens telt je off the record Facebookmening ook mee in de strafzaak over wie er begon met slaan. Gelet op de risico’s is het dus beter om door te lopen als je portemonnee of die van een ander wordt gestolen. Een situatie waarvan overigens in Berlijn al vaker melding wordt gemaakt. Mensen doen niets meer uit angst voor racist te worden uitgemaakt.
Duitsland kampt niet alleen met een onverwerkt verleden dat een verstikkende politieke correctheid heeft opgeleverd maar ook met een niet te verwerken heden, zo lijkt het. Een migratiecrisis, een terreuraanslag waarna men snel weer tot de orde van de dag ging, en een politieke crisis waarin de ideeën en oplossingen ver te zoeken zijn. Meer nog dan in andere Westerse landen lijkt het zo dat ‘de schuld van rechts’ een welkom antwoord, een uitlaatklep vormt op deze crisis, omdat rechts in Duitsland nou eenmaal nog steeds lekker fout klinkt.
Maar de reacties van allerlei soorten mensen blijven niet uit, en deze wet die ik hier beschreef is eerder uit armoe geboren, een signaal dat mensen het niet meer accepteren, het doodzwijgen van de migratie- en integratieproblemen. Zo ontstond er bijvoorbeeld een ‘shitstorm’ toen een medewerker van een reclamebureau (Stolz & Friends) een initiatief begon genaamd #keingeldfürrechts (geen geld voor rechts) om bedrijven er actief op te wijzen dat ze geen reclameruimte moesten inkopen op ‘rechtse websites’. De medewerker werd op Facebook en twitter –naar eigen zeggen– belaagd door haat, berichten die vooral oproepen waren om de vrije media met rust te laten en te stoppen met zijn werkzaamheden. Uiteindelijk vertrok Hensle bij het bureau, naar eigen zeggen omdat hij ‘weliswaar niets verkeerds had gedaan, hij had juist goed gehandeld, maar dat de gevolgen te groot waren’. De reacties onder de artikelen die over deze shitstorm verschenen leggen de vinger op de zere plek. Duitsers herkennen als geen ander ook in het gedrag van links inmiddels een ‘Kauf nicht bei Juden’ mentaliteit, een houding die ze in Duitsland absoluut niet toleren. Dus hoe rechtser links wordt, hoe beter voor rechts.