Verslaafd aan een rustige nacht? Dan liever geen slaapmutsje. Waarom niet, dat hebben bollebozen van de universiteit van Melbourne in een wetenschappelijk tijdschrift uitgelegd. Geen moeilijk onderzoek. Want de ‘bevindingen’ zijn gestoeld op ervaringen met 24 studenten: 12 mannen en even zoveel vrouwen.
Een goed glas, weten onderzoekers ook uit eigen ervaring, kan best slaperig maken. Maar de slaap zelf verliest daardoor aan kwaliteit en kan er zelfs door onderbroken worden. Dus, waarschuwt het universitaire crème, ga niet aan de wijn om die als slaapmiddel te laten werken. Word liever slaapdronken zonder een druppel.
De geleerden bestudeerden het slaapgedrag van proefpersonen, tussen de 18 en 23 jaar, de ‘kneedbare’ fase naar volwassenheid. Ze deden dat drie nachten lang en stemden de vooraf gedronken hoeveelheden echte alcohol en de placebo-nep af op ieders lichaamsgewicht. In die periode werd de hersenactiviteit gemeten door middel van een electro-encefalogram ( EEG). Dat gebeurde in verschillende brein-compartimenten en tijdens diverse slaap-stadia. Soortgelijk onderzoek is al eerder verricht, maar minder intensief en met een minder specifiek gebruik van het EEG. Daardoor bleef de uitslag van zo’n onderzoek te vaag, aldus de onderzoekers.
Iedereen die met drank op naar bed gaat, slaapt, als-ie niet snurkt, de eerste helft van de nacht als een roos. Maar daarna verloopt die slaap onrustig. De onderzoekers maten in die uren zelfs slaapstoornissen. En er waren perioden dat de proefpersonen de slaap helemaal niet meer konden vatten. In wetenschappelijke taal: de Delta-golven in de hersenen bij een ‘gezonde’ slaap krijgen na een alcohol-impuls gezelschap van Alfa-golven. En die bevorderen het soort waakzaamheid dat je ook bij ‘mediteren’ overkomt. Met als resultaat een mengsel dat rusteloosheid baart.
Klinkt bijna slaapverwekkend.
Slaappatronen veranderen naarmate je ouder wordt. Dat is inmiddels eveneens wetenschappelijk komen vast te staan. En wie zich dan bovendien nog tot een chronische, maar daarmee nog geen verslaafde drinker ontwikkelt, zal de nachtrust steeds slechter bekomen.
Wat leren wij daaruit: maak er geen gewoonte van laat op de avond nog een fles open te maken. Tenzij de kwaliteit van de wijn zo overweldigend is, dat je daar wel een onrustige nacht voor over hebt. Zonder daar wakker van te liggen. Maar dan staan er weer andere hoog geleerden met een waarschuwende vinger in de rij. Doe het niet, want je lever, want je hart, want je vaten. Als die het begeven, kun je niet eens meer uitslapen.
Kortom: de gezondheidspolitie waakt over ieders wijnkelder. En als die verstek mocht laten gaan is er altijd nog de wijnpolitie die Sint Geheelonthouder als patroonheilige aanbidt, tot afschuw van iedere levensgenieter. En daartegen waakt dan weer de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Wijnhandelaren, die ons niet droog houdt maar straks allemaal aanzet tot ‘verantwoord wijngebruik’. Al hebben wij daar nog geen definitie voor en zij nog geen aanpak. Commercieel ingedut blijven, lijkt voor de negotie comfortabel, maar verhoudt zich vandaag de dag abominabel tot ‘maatschappelijk’ ondernemen.
Het zal er wel op neerkomen dat nog meer wijnaccijns als verbruiksremmer niet wordt geslikt. Evenmin als een verplichte deurcontrole op de verstrekking van gratis consumptiebonnen. En droom alvast maar dat rijk besproeide promo-wijnlunches van leden straks niet langer als vineus correct worden beschouwd en onverbiddelijk tot een KVNW-royement (zouden moeten) leiden. Komt dat er ooit van, dan is dat een oppepper voor ieders zelfreinigend vermogen. Krijgen we eindelijk óók eens een onverzopen wijnjournalistiek.
Hoe wij als gevorderde Bourgondiërs met een gelimiteerde zelfdiscipline in die geest een versoberingsopvoeding willen doorstaan, daar moeten we nog maar eens een nachtje over slapen.
