Spannend. Straks is het grote debat tussen Wilders en Pechtold op EenVandaag. Ik vermoed dat kereltje Pechtold meer in de zenuwen zit dan Geert. Wilders is authentiek, gelooft werkelijk in wat hij verkondigt en beseft dat het klopt wat hij beweert. Pechtold zal het zeer moeilijk krijgen om zijn uitspraak te verdedigen dat jihadisme borrelpraat is. Voor Pechtold gaat het louter om moslimstemmen. Als het omarmen van jihadisme daarvoor nodig is, dan neemt hij dat op de koop toe. Pechtold is een landverrader.
De boodschap van Wilders is dat islam en moslims niet goed passen in een wereld van joods-christelijke waarden. Bij enquêtes, rapporten en onderzoeken geven moslims dat zelf in groten getale ook aan. Zij minachten de westerse waarden als democratie, scheiding van kerk en staat, gelijkheid van man en vrouw, respect voor anders- of niet gelovigen, acceptatie van homoseksuelen en zij juichen aanslagen en terreur toe.
Alle moslims? Nee, dat beweert Wilders ook niet. Maar wel de meerderheid. Is er dan een Marokkanen-probleem zoals Wilders beweert? Jazeker. Ook hier geldt niet alle Marokkanen, maar wel de meesten.
Toch zal kereltje Pechtold weer aankomen met platitudes en dooddoeners als ‘je denkt in ‘wij-zij’; je praat over groepen en niet over individuen’ en meer van die onzin. Het is onzingepraat omdat de tweedeling wij en zij als concept niet verkeerd is. Wij mannen kennen andere behoeftes dan zij vrouwen; wij leden van de FNV hebben andere prioriteiten dan zij van CNV; wij bewoners van de Randstad hebben andere zorgen dan zij op het platteland. Niets mis met zo’n tweedeling. En ja, wij aanhangers van westerse waarden staan geheel anders in het leven dan zij, dragers van premoderne waarden.
Wilders doet er ook goed aan om over moslims en Marokkanen als groep te spreken. In ‘The West’ is er sprake van individuele identiteit en daarom staat het individu centraal. In ‘The Rest’ is er sprake van collectieve identiteit en daarom staat de groep centraal en dus niet het individu. De Amerikaanse psycholoog Maslow ontwierp een piramide van de hiërarchie van menselijke behoeftes, verplichte kost voor managers in het kader van de motivatieleer, de ‘Maslow-piramide’.
Zijn piramide is gebaseerd op het individu als primaire identiteit. Voor ‘The West’ dus met zelfontplooiing als het hoogst haalbare doel. Schrijver dezes ontwierp een andere piramide voor ‘The Rest’ juist gebaseerd op de collectieve identiteit, de ‘Pinto-piramide’ met ‘eer’ als het hoogst haalbare. Eer die door de groep wordt toegekend.
Het is de onbekendheid of het niet toepassen van deze significante verschillende hiërarchieën van menselijke behoeftes tussen ‘The West‘ en ‘The Rest‘ waarom zoveel inspanningen, projecten, subsidies en vele miljarden euro’s gedurende decennia niet de beoogde resultaten hebben opgeleverd. Subsidies verlenen aan mensen die vanuit een hele andere ‘behoefte-piramide’ leven, denken en voelen is in feite naïeve verspilling van middelen.
Nederland en andere westerse landen moeten juist dankbaar zijn met een politicus die inzicht heeft in dit verschil in levensbehoeften.
Een inzicht dat het westen kan behoeden voor het verlies van haar bevochten verworvenheden en een terugval naar de middeleeuwen of, nog erger, naar de premoderne waarden.
