In nog geen 24 uur tijd werden twee nieuwe hoofdstukken toegevoegd aan het dossier Edwin De Roy van Zuydewijn. Mijn collega Joost Ramaer onthulde deze woensdag dat prinses Margarita voor de rechter-commissaris haar eigen bandopname ontkende, vandaag blijkt dat Justitie daags voor het Kamerdebat afgelopen december het DNA van het lijdend voorwerp wilde voor haar database. Toch sta ik hier niet van te kijken: leugens, criminalisering én timing vormen de rode draad in dit dossier. Edwin de Roy van Zuydewijn vecht namelijk een ongelijke strijd: zijn handen zijn gebonden, zijn vijanden velen malen machtiger.
Het dossier volg ik intensief sinds 2003. In die tien jaar tijd kwamen deze aspecten vaak voorbij. Enkele jaren terug moest roddelkoning Albert Verlinde in het stof bijten omdat hij De Roy van Zuydewijn betichtte van oplichting. De Roy stapte naar de rechter en haalde zijn gelijk. Hij kreeg een schadevergoeding. Twee jaar later werd Verlinde geridderd. You get the point.
Klein bier vergeleken bij wat later gebeurde. Politieagenten die De Roy van Zuydewijn probeerden aan te houden en zijn moeder intimideerden, verdacht van een aanslag op het Spaanse Koninklijk Huis, advocaat Germ Kemper die aangifte deed van het ‘schenden van het ambtsgeheim‘. Een verklaring voor de rechtbank die door een staatssecretaris weerlegd moest worden. De lijst is eindeloos en het is teveel om hier op te noemen.
Het journaille laat zich ook niet onbetuigd. Pieter Broertjes die tien jaar lang stilhield dat prins Bernhard naar eigen zeggen achter de naspeuringen zat naar De Roy van Zuydewijn. Zijn compaan Jan Tromp – nog steeds actief voor de Volkskrant – die op de nationale radio zei dat Bernhard dat nooit gezegd zou hebben terwijl het zwart op wit staat in het boek van Jutta Chorus. En uiteindelijk bevestigd werd door premier Rutte. Hoogtepunt, en misschien wel het begin van de hele affaire, NOS-coryfee Maartje van Weegen die op 2-2-2002 voor het oog van de natie – ruim zes miljoen tv-kijkers – verkondigde dat De Roy van Zudyewijn in financiële problemen verkeerde. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ingestoken door prins Carlos jr. zoals we nu weten. Timing is everything.
Er is een reden waarom de NOS door collega’s ook wel ‘De koninklijke’ wordt genoemd.
De Roy van Zuydewijn wint rechtszaak op rechtszaak omdat hij onterecht als verdachte is aangemerkt. Toch ligt er één veroordeling in de Bouwfonds-zaak. Gedoe over een factuur, bestraft met 100 uur taakstraf. Ook dat dossier is nog niet dicht, de advocaat van De Roy van Zuydewijn is in hoger beroep gegaan. Daarover meer in maart. Toch vond het Openbaar Ministerie het nodig om DNA van het lijdend voorwerp te verkrijgen. iets waar het OM nu enigszins op terug lijkt te komen. Opmerkelijk dat dat enkele dagen voor het debat vorig jaar december moest gebeuren, nietwaar?
Twee leden van de koninklijke familie hebben na hun verzinsels in het juridische stof gebeten maar Mark Rutte zwijgt. Sterker, hem is niets bekend van een conflict tussen de Oranjes en De Roy van Zuydewijn. Hij zei het echt.
Ook blijft een opmerking van toen nog koningin Beatrix rondzingen. Het viel vandaag EenVandaag-collega Sander ‘t Sas op. Beatrix op zaterdag 19 januari 2002 tegen haar nichtje in het befaamde opgenomen gesprek.
“Je wordt niet afgeluisterd. Bovendien: waarom zouden we je afluisteren? Eerlijk gezegd ben je niet de moeite waard om af te luisteren. En Edwin helemaal niet. Dus waarom zouden we je laten afluisteren? Er moet een juridische grond zijn en ik moet toestemming van de minister krijgen.”
Laat die laatste zin nog eens op u inwerken. Het staatshoofd mag mensen laten afluisteren?
De sleutel ligt in handen van Mark Rutte. Zijn voorgangers Wim Kok en Jan Peter Balkenende hebben de zaak op hun beloop gelaten en soms zelfs tegengewerkt. De huidige premier moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Het dossier De Roy van Zuydewijn is voorlopig nog niet dicht, nieuwe onthullingen zullen volgen, zoals ThePostOnline deze week heeft aangetoond, vragen – al dan niet in de Tweede Kamer – gesteld.
Tijd dus dat de premier verantwoording neemt. Maar ja, hij ‘begrijpt het niet’.
