In de Tweede Kamer klinken alle meningen, maar het Kamergebouw zelf is neutraal. In het parlement mogen actiegroepen geen handtekeningen ophalen, of Kamerleden geen collectes houden – zelfs niet voor een initiatief als Serious request. In de openbare ruimte van de Tweede Kamer mogen Kamerleden geen politieke afbeeldingen ophangen, in de zaal mogen wij geen kleding dragen met een politieke boodschap. Toch hangt de Kamer op dit moment vol met propaganda, in verband met het voorzitterschap van de Europese Unie. Als het gaat om Europa, gelden blijkbaar andere regels.
Het Europees Parlement heeft besloten dat niet wij, maar zij voortaan bepalen hoe de vertegenwoordigers van Nederland in dat parlement worden gekozen. Voorstellen voor het instellen van een kiesdrempel, het gebruik van stemcomputers en eisen aan de kieslijst, die liefst genderneutraal moet zijn. Als het gaat om Europa, zijn de partijen in de Kamer het zelden eens. Maar dit vond iedereen toch te gortig worden.
De minister van Binnenlandse Zaken liet echter weten dat hij weinig kan doen: door het EU-voorzitterschap zou Nederland boven de partijen moeten staan en haar eigen opvattingen opzij moeten zetten. Plasterk schoof de hete aardappel vervolgens door naar collega Koenders, maar de minister van Buitenlandse Zaken liet weten deze maand geen tijd te hebben voor een debat, waarschijnlijk in verband met het EU-voorzitterschap.
Als wij vinden dat Europa zich ergens niet mee moet bemoeien, kan de Tweede Kamer ook zelf een ‘gele kaart’ trekken. Daarvoor is steun nodig van een derde van alle parlementen in de Europese Unie. In belangrijke lidstaten als Duitsland en Groot-Brittannië hebben parlementen al aangegeven zich evenmin te kunnen vinden in deze bemoeienis vanuit Brussel. De reactie uit het Europees Parlement is echter even voorspelbaar als verontrustend.
Een meerderheid in het Europees Parlement vindt dat de nationale parlementen hun mond moeten houden. Deze arrogante Europarlementariërs vinden dat deze ‘subsidiariteitstoets’ door de nationale parlementen helemaal niet mag plaatsvinden. Sterker nog: het Europees Parlement heeft de voorstellen niet eens officieel naar de Tweede Kamer gestuurd. Wij hebben via de krant moeten vernemen hoe Europa onze soevereiniteit wil beperken.
Als het gaat om de organisatie van onze democratie, is de Tweede Kamer al eens eerder door Europa voor het blok gezet. Zo bepaalde de Europese Commissie dat in het Europees Parlement alleen nog vergoedingen worden gegeven aan ‘Europese politieke partijen’, die bovendien moeten voldoen aan ‘Europese waarden’. De Tweede Kamer stuurde toen minister Plasterk in Europa op pad om verzet tegen deze plannen te organiseren. Maar tevergeefs.
Nu heeft de Tweede Kamer besloten om zelf actie te ondernemen. Op initiatief van de SP en de VVD laat de Tweede Kamer het Europees Parlement in een boze brief weten dat we per ommegaande de plannen willen ontvangen. Ook heeft de Kamer gisteren zelf het initiatief genomen om een ‘gele-kaart’-procedure te beginnen. Daarvoor zullen we ook actief steun gaan zoeken bij de parlementen van de andere lidstaten.
Maar bovenal wil een meerderheid in de Tweede Kamer dat de Nederlandse regering het EU-voorzitterschap niet gebruikt om te duiken, maar om te doen. De ministers van de lidstaten moeten instemmen met deze onzalige plannen van het Europees parlement. Daarbij moet Nederland niet weer een slap compromis willen sluiten, maar gewoon proberen deze onzalige plannen van tafel te halen.
Als de ministers de voorstellen van het Europees Parlement toch overnemen, zal de Tweede Kamer deze Herziene Europese Verkiezingsakte moeten ratificeren. Dan moet blijken of alle partijen die nu zo kritisch zijn, uiteindelijk ook kritisch durven blijven. Dan hebben we alsnog de mogelijkheid om ‘Nee’ te zeggen tegen dit verlies aan soevereiniteit. En blijft de verkiezing van onze vertegenwoordigers gewoon een zaak van ons.
De vraag is wel of u al deze volksvertegenwoordigers voldoende vertrouwt. Of u gelooft dat, als puntje bij paaltje komt, ook de Kamerleden van minder kritische partijen voet bij stuk zullen houden. En ‘Nee’ zullen durven zeggen. Misschien kunt u ze helpen, door het goede voorbeeld te geven. Door zelf ‘Nee’ te zeggen tegen Europese dwingelandij. Door een ‘Nee’ te laten horen bij het Europees referendum op 6 april.
Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie, dreigde onlangs dat een Nederlands ‘Nee’ zou leiden tot ‘een grote continentale crisis’. Juncker wil ons vooral niet ‘bedreigen’, maar wij zouden wel ‘bewust’ moeten worden gemaakt van onze ‘verantwoordelijkheid’. Als u nog niet overtuigd bent van de arrogantie van Europa, raad ik u aan om de komende ‘Ja’-campagne goed in de gaten te houden.
Ps. Even een complimentje voor minister Plasterk. De gemeenten hebben geprotesteerd omdat de regering veel te weinig geld beschikbaar stelde voor dit Europees referendum. Na kritiek uit de Tweede Kamer heeft Plasterk nu extra geld toegezegd. Zo ziet u maar weer: ‘Nee’ zeggen helpt!
