Feministen stonden op de barricades toen een wetenschapper het in zijn botte kop haalde een overhemd aan te trekken met plaatjes van pin-ups. Feministen kregen volop zendtijd om aan Nederlandse talkshowtafels hun beklag te doen over de gruwel van roze stofzuigertjes in Bart Smit-folders. Feministen gingen los op de vermeende ‘rape culture‘ op Amerikaanse universiteitscampussen. Feministen gingen volledig Dr. Phil op Twitter en aan tafel bij Pauw #zeghet.
Want elk slachtoffer dient gehoord te worden.
Tenzij je de pech had als vrouw het nieuwe jaar in te luiden vanaf een plein in Keulen. Waar naar schatting duizend man de jacht opende op feestvierende, nietsvermoedende Duitse vrouwen die ineens allemaal vingers in allerlei gaten voelden. Tahrir aan de Rijn. Resultaat: ruim 500 aangiftes inmiddels, waarvan driekwart voor seksueel geweld en twee aangiftes van verkrachting. Mocht iemand zich ooit afvragen hoe een ‘rape culture’ er precies uit ziet – voilà.
Want elk slachtoffer dient serieus genomen te worden.
Tenzij je de pech hebt aangerand of verkracht te worden op een plein in Keulen. Dan roept de vrouwelijke burgemeester op tot een ‘gedragscode’ voor vrouwen, zodat zij die arme jongens niet langer provoceren. Met andere woorden: of ze niet meer van die korte rokjes aan willen trekken en een armlengte afstand graag. Mocht iemand zich ooit afvragen hoe “victim blaming” er uit ziet – voilà.
Want elke dader van seksueel geweld dient aangepakt te worden.
Tenzij je het geluk hebt een van die ongeveer duizend islamitische mannen van Noord-Afrikaanse of Arabische afkomst te zijn die het een goed idee leek om even wat vrouwtjes te betasten op een plein in Keulen. Want dan ben je gemarginaliseerd – en spreken mensen zich niet al te hard uit over je daden. Want niet jouw daden zijn blijkbaar een schande, nee: de onverlaten die het in hun hoofd halen de monoculturele gemene deler van jou en je mede-daders te benoemen. Met een beetje geluk helpt de politie zelfs nog een handje mee, door in ieder geval te voorkomen dat de pers er lucht van krijgt. Ze zijn je beste vriend tenslotte.
De regressief linkse biodanza-dames van Vice.com ging zelfs zo ver om te schrijven dat “het niet de rol van een journalist [is] om cijfers te publiceren over immigratie die weinig te maken hebben met de gebeurtenissen [en die] alleen maar dienen als voer voor Pegida en andere extreemrechtse groepen.”
Jazeker, u leest het goed: cijfers en feiten gerelateerd aan de eerdergenoemde monoculturele gemene deler van de daders speelt Wilders in de kaart dus die kun je maar beter niet publiceren. Geen journalist zou het in zijn hoofd halen om op te schrijven dat pedo-priesters niet in de context van de Katholieke Kerk moeten worden geplaatst. Geen verslaggever zou het flikken om elke referentie aan Balkan-transitlanden weg te censureren uit berichtgeving over vrouwenhandel – maar noem de woorden ‘Arabisch’, ‘Noord-Afrikaans’ of ‘moslim’ en spontaan spannen de poepertjes aan.
Laffe twats.
Het wordt tijd de feiten onder ogen te zien. Islamitische landen scoren over het algemeen niet bepaald hoog op de feministische meetlat. De daders in Keulen bleken vooral jonge mannen te zijn, afkomstig te zijn uit deze landen. Jonge mannen die vrouwen niet zien als gelijkwaardig. Jonge mannen die mogelijk nooit vrouwen, laat staan Westerse vrouwen, voor gelijkwaardig en vol aan zullen zien – maar die hier wel zijn, en voorlopig nergens heen gaan. We hebben feitelijk te maken met een mogelijke opleving van, wat Harriet Taylor Mill noemde, de ‘aristocracy of sex‘. De Tu quoque-drogredenatie (“ja maar op Oktoberfest worden er ook naar tietjes gegrepen”) is slechts een afleidingsmanoeuvre, en doet hier niets aan af. Ontkennen evenmin.
Zolang wij te bang zijn om dit toe te geven, en uit diezelfde angst feiten en cijfers weglaten omdat het anders “Wilders in de kaart speelt”, juist dán zijn wij medeplichtig aan de vreemdelingenhaat die zo wordt gevreesd. Of zoals de seculiere moslimpublicist Maajid Nawaz afgelopen week zo eloquent verwoordde in een artikel in de Daily Beast: “Naast frustrerend, is het volledig contraproductief om te ontkennen dat met toenemende immigratie er specifiek culturele strubbelingen zijn ontstaan gerelateerd aan traditioneel Europese seksuele normen.”
Deze strubbelingen moeten wij met open vizier tegemoet treden en vrouwen dienen geen millimeter van de hard bevochten vrijheden op te geven. Het is onacceptabel en immoreel om ook maar een armlengte toe te geven aan de culturele mindset waar de meeste asielzoekers nota bene voor zijn gevlucht. Dus feministen: in het kader van seksegelijkheid: grow a pair and fucking deal with it.
