Twee studentes (3.0 feministen met Macbook en verongelijkt haar, u weet wel) bespreken in een hoofdstedelijke koffiebar de waan van de dag*.
– “Maar je moet dat zien binnen hun cultuur he. We kunnen die vrouwen wel met onze westerse bril op bekijken, maar wie is dan de onderdrukker, vraag ik me af.”
– “Ook weer waar. Het is hún strijd, waar wij als witte vrouwen niet in op de voorgrond moeten treden want dan ruilen ze de ene oppression in voor de andere. Maar het is toch wel sick, dat ze opgesloten leven enzo.”
– “Zie je nu zelf wat je doet? De schoondochter die onder het huishouden van de schoonmoeder valt, is juist een matriarchaal machtssysteem, waar jij dus even judeochristelijk doorheen komt walsen met jóúw perceptie van vrijheid. Wij noemen het opgesloten, maar later zetten die zogenaamd ‘opgesloten’ vrouwen zelf ook hun eigen culturele traditie voort.”
– “Eens, eens, we moeten absoluut respecteren dat er in onze stad vrouwen volgens andere normen en waarden leven dan wij. Maar mishandeling en verkrachting, dat is natuurlijk nooit okee.”
– “Nee, en we moeten hopen dat ze genoeg empowerment vinden uit hun eigen kring, hun eigen zusterschap om dat geweld te doorbreken. Moet je ook zo zien: die mannen zien hier de he-le dag sterk geseksualiseerde beelden van vrouwen he? Compleet strijdig met hun respectvolle, traditionele visie op de vrouw. De islam is er juist om vrouwen te beschermen, de sluier bedekt het kostbaarste dat je kan hebben, de vrouw is binnen die cultuur een sieraad. Nee dan wij hier in het westen, de vrouw als gebruiksvoorwerp, als promotie voor drankjes, auto’s, noem het maar. Zo’n man beschermt zijn vrouw in huis, maar ziet ook hoe de vrouw in onze cultuur voortdurend geassocieerd wordt met seks. Dat botst. Tel daarbij op de uitsluiting, discriminatie op de arbeidsmarkt, het zijn hele trotse mannen he, moslims, niet kunnen werken vreet ze óp joh. Nou en dan wordt het thuis explosief.”
– “Zei je nou ‘islam’? Vind ik een heel enge verbinding die je daar legt hoor. Stem je PVV ofzo? Geweld tegen vrouwen is een mannenprobleem, geen islamitisch probleem. Of dat geweld nou een billboard met een schaarsgeklede vrouw erop is, of het opsluiten en misbruiken van je vrouw, dat maakt geen verschil.”
– “Sorry, dank je dat je me wijst op mijn culturele bias. Is ook zo, het is een mánnenprobleem dat we moeten oplossen. Maar hoe? Door die vrouwen uit huis te halen, leg je ze ook weer een keuze op. En bovendien, binnenshuis mogen ze tenminste nog vrij rondlopen tussen keuken, WC en huiskamer, als we dat precaire evenwicht onder druk zetten mogen ze misschien niks meer!”
– “Goed punt. En bovendien zou het ook wel heel erg Wilders in de kaart spelen, als we gericht actie ondernemen op de opgesloten vrouwen, want dat zijn dus bijna allemaal moslima’s. Jij en ik snappen wel dat dat komt door Westerse seksualisering en het man-zijn überhaupt, maargoed, leg dat Henk en Ingrid maar eens uit. Die hebben dan weer een field day.”
– “Hebben ze nu ook al hoor. Zo rottig dat zo iets in de media komt dan weer. Die doen ook alles voor de kijkcijfers, dat ze dertig jaar stapsgewijze integratie teniet doen met zo’n hijgerig repootje, dat ze de acceptatie van de burkini even twintig jaar achteruit slingeren, dat zal ze worst wezen. Anyway, misschien kunnen we gaan praten met de mannen die hun vrouw opsluiten.”
– “Ben jij besodemieterd. Als die gasten boos worden, zijn we de sjaak hoor. En wij zitten niet zoals Ayaan in een wippie in de VS, als we per ongeluk hun rijke, mooie cultuur disrespecteren omdat we de dialoog ingaan vanuit een postkoloniaal Westers perspectief. Nee, wij strijden onze strijd en zij de hunne. Wij witte westerse vrouwen moeten weten wanneer te zwijgen.”
– “Eens. Dat is het meest respectvolle dat wij kunnen betekenen in hun strijd. En als hun vrijheid daar is, zoals het recht een burkini te mogen dragen, dan vieren wij dat mét hen. Trouwens, heb je de boekenbijlage van NRC gezien? Je verwacht het niet: alle besproken boeken op 1 na waren weer van een witte man. Ik heb er al over getwitterd natuurlijk, je kent me. Maar het wordt toch wel tijd voor actie. Deze onderdrukking MOET stoppen.”
*Dit gesprek is geheel aan de fantasie van de auteur ontsproten en berust niet op de werkelijkheid. Dit omdat moderne feministen natuurlijk beslist nooit praten over zulke zaken die hun wereldbeeld danig verstoren. De zeepbel-safespace waarin genderneutrale toiletten en het recht op burkinizwemmen de hoofdmoot van het discours vormen, zou anders zomaar stuk gaan. Voor je het weet moeten de feministen onaangename waarheden over de islam onder ogen zien en dat is islamofobie. Dus nee, geen 3.0 feminist die haar mondje roert over deze kwesties, vandaar dat de auteur dezes zich enige literaire vrijheden heeft gepermitteerd om de gedachtengang van de meisjes te projecteren op het grote onrecht van islamitisch geaccordeerd vrouwenleed.