Fijn dat we DENK hebben

‘DENK is here to stay’ schreef Maurice de Hond (PDF) afgelopen zondag. De Hond laat zien dat bijna de helft van de moslims in Nederland op DENK gestemd moet hebben en dat dat percentage nog hoger is in de grote steden. In wijken waar veel moslims wonen is de opkomst bij de afgelopen verkiezingen sterker gestegen dan gemiddeld.

Ik bestrijd dat DENK de lange arm van Ankara zou zijn

Wij hebben er dus in Nederland een moslimpartij bij, net zoals we een ChristenUnie hebben en een SGP. Sommige mensen vinden dat angstaanjagend. In hun ogen is DENK ‘de lange arm van Ankara’. Afshin Ellian zegt in Elsevier dat DENK een ‘achterlijke Midden-Oosten partij’ is.

“Waarom ik me zo hard uitdruk over die partij is dat het echt nadelig is voor alle mensen met een migratieachtergrond. Ze beweren voor alle migranten te staan terwijl hun daadwerkelijke steun komt van salafisten, analfabeten en Erdogan-aanhangers. Ze zullen natuurlijk nooit een meerderheid in de Kamer krijgen, maar ze worden gesteund door netwerken van religieuze organisaties. Als dan ook nog blijkt dat ze door organisaties als Diyanet worden gesteund, is het helemaal zorgwekkend. Dat betekent dat zo’n groot deel van de bevolking gemobiliseerd kan worden door een buitenlandse staat.”

Ik denk dat het omgekeerde het geval is. Ik bestrijd natuurlijk niet dat DENK gesteund wordt door ‘salafisten, anafabeten en Erdogan-aanhangers.’ Wat ik bestrijd is dat DENK de lange arm van Ankara zou zijn, of dat zou worden. Ik heb vorige week  op TPO beargumenteerd waarom zowel Erdogan als Wilders de Turkse gemeenschap het liefst als tweederangs burgers zien.

Wilders wil het omdat Turken meestal moslim zijn en vaak aanhangers van Erdogan. Erdogan wil het omdat Nederlandse Turken hun identiteit meer aan het moederland zullen ontlenen naarmate hun maatschappelijke positie in Nederland zwakker is. Geïntegreerde Turken daar heeft Erdogan weinig aan. Die laten zich niet door hem de wet voorschrijven. Politiek georganiseerde Turken evenmin, want die bepalen zelf hun politieke koers. Waar Erdogan het meest baat bij heeft is een Turkse gemeenschap die zwak georganiseerd is. Een geïsoleerde en gemarginaliseerde massa, daarop kan de Diyanet gemakkelijker invloed uitoefenen. Afshin Ellian heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat veel Turken in Nederland bang zijn. Dat geldt overigens voor Turken in Turkije in nog veel sterkere mate.

Alleen Selcük Öztürk is een echte Erdogan man

DENK mag de facto een moslimpartij zijn, het is geen Erdogan partij. Wie naar de kandidaten op de DENK lijst kijkt ziet dat alleen Selcük Öztürk (3) een echte Erdogan man is. Öztürk is lid van de Milli Görüs beweging die direct gelieerd is aan de AK partij.

Maar lijsttrekker Tuhanan Kuzu is een aanhanger van de Suleymanci beweging, die zich wel achter Erdogan geschaard heeft, maar toch een concurrent is van Milli Görüs. En dan heb ik het nog niet over Farid Azarkan (de nummer 2), die van Marokkaanse origine is en die ik nog nooit op een grote mate van religieuze betrokkenheid heb kunnen betrappen. Azarkan komt op voor de rechten van Marokkanen in Nederland. Dat hij zich zou lenen voor hand en spandiensten voor Erdogan lijkt mij bijzonder onwaarschijnlijk, temeer daar hij een goede baan had bij de Rijksgebouwendienst. Ik heb het genoegen gehad met Azarkan een paar keer van gedachten te mogen wisselen en ik kan u verzekeren: een volgzaam type is het niet.

Nummer vier op de lijst is Gladys Albitrouw die zich  een ‘Afro/Inheems Surinaams Nederlandse vrouw’ noemt. Zij is geen moslima. En Magdalena Charlot (plek 6) lijkt mij ook geen trekpop van Erdogan. Mourad Taimounti (plaats 7) was lid van het CDA totdat het CDA met de PVV in zee ging. Hij is, net als Marcouch, zeer kritisch over de Marokkaanse jeugd: “Een tijd lang was ik heel positief over Marokkaanse jongeren en vond dat ze vooral kansen moesten krijgen. Nu ben ik ervan overtuigd dat heel veel jongeren absoluut niet willen, of ze weten niet wat ze willen, of ze weten het wel, maar dan willen ze het verkeerde. En dat is een zeer pijnlijke constatering.” Dat zei hij tegen Paul Andersson Toussaint.

Het zal niet makkelijk worden voor Ankara DENK in te palmen

Natuurlijk zal Erdogan blijven proberen DENK aan zijn kant te krijgen, maar dat zal hem niet gemakkelijk vallen. Zijn greep op de Turken in Nederland is door het succes van DENK eerder kleiner dan groter geworden. Erdogan zou er meer baat bij hebben wanneer religieuze Turken in Nederland geen politiek onderdak zouden hebben gevonden en het vertrouwen in de Nederlandse politiek nog verder zou dalen.

Dat Nederlandse Turken op 15 maart weer meer zijn gaan stemmen lijkt mij winst voor de Nederlandse politiek.