Oké, dus vandaag gaat er een heuse Kamerdelegatie naar de Europese Week in Brussel om gezellig drie dagen onder het genot van een hapje en een drankje te gaan praten over nóg meer bezuinigingen op onze ouderenzorg. En die aanbevelingen van die ongekozen Brusselse bureaucraten zijn niet vrijwillig zoals een enkele zuurpruim naar aanleiding van mijn vorige column meende, die zijn bindend. En ze werden afgelopen week nog even fijntjes benadrukt in een gelikte powerpoint-presentatie (zie fotootje) opdat de delegatie maar even goed tussen de oren heeft zitten waarom ze gaan.
Als het niet meer de vraag is óf er nog meer bezuinigd moet worden op de ouderenzorg maar slechts de vraag nog rest waaróp, word ik nu al zo kribbig dat het mijn veerkracht te boven gaat om een leuk jurkje aan te trekken, m’n beste glimlach op te zetten en ook mee te gaan. Immers, de bezuinigingsdriften zoals die zich nu voltrekken gaan al veel en veel te ver ondanks legio alternatieven.
Terwijl busladingen Polen, Roemenen en Bulgaren de grens over trekken in de verkeerde richting, er een schamele 200 miljoen wordt bezuinigd op ontwikkelingshulp, we netto vijf miljard méér betalen aan Brussel dan we terugkrijgen en we voor bijna honderdvijftig miljard aan de lat staan voor onze zwakke broeders zuidelijk in de unie, gaan de eurofreaks praten over nóg meer bezuinigen op onze hoogbejaarden!
Ik vraag me werkelijk af waarop ze nog kunnen bezuinigen. Wat kunnen ze nog doen? Niet de halve maar de hele thuiszorg maar opdoeken? Niet alleen de verzorgingshuizen sluiten maar ook maar meteen de verpleeghuizen? Niet de inkomensregelingen halveren maar gelijk maar helemaal schrappen? Niet een kwart van de dagbesteding stoppen maar alles meteen maar weg? Niet de eigen bijdrage verhogen naar 2200 euro per maand (!) maar direct aan de poort maar al het spaargeld innemen?
Op dit moment zou ik willen dat ik journalist was. Ik toog met dertig camera’s naar Brussel en vroeg die Kamerleden het hemd en de champagne van het vege lijf. Net zolang totdat ze antwoorden wáár ze onze alleroudsten nog meer op denken te kunnen pakken en ik zou ze direct laten weten dat dit avond aan avond op prime time teevee uitgezonden gaat worden.
Totdat ze staan te stotteren dat ze er spijt van hebben überhaupt afgereisd te zijn, en natuurlijk, dat ze inzien dat nóg meer EU de weg niet is. Maar dat zal wel een illusie zijn, Utopia is tegenwoordig reëler dan dat. Godzijdank kunnen we er op 22 mei voor zorgen dat onze oma’s straks niet onder de brug slapen terwijl die in Spanje nog even door genieten van hun gratis zorg.
Fleur Agema is Kamerlid voor de PVV. Samen met vier andere Kamerleden schrijft zij voor ThePostOnline de politieke wisselcolumn De Kamer van Vijf. Iedere donderdag op ThePostOnline. U had er nog één tegoed dus vandaag Agema. Donderdag leest u Han ten Broeke (VVD).
