Vrijdag doet de rechtbank uitspraak in de zaak die het Openbaar Ministerie heeft aangespannen tegen Geert Wilders. Tijdens het proces tegen hem heb ik daar niets over gezegd. De zaak was “onder de rechter” en dan past terughoudendheid. Volgende week zal ik mijn column er aan wijden. Dan zal het gaan over het slotpleidooi van Wilders zelf, de publiciteit die hij zo verkreeg en de kernvraag of het wijs was dat het OM hem vanwege de bekende uitspraak: “minder, minder” voor de rechter bracht.
Het enige dat ik er vandaag over wil zeggen is dat ik, bij de eerste zaak, die een paar jaar terug aan de orde was, schreef: “Wat er ook gebeurt, Wilders wint altijd”. Wint hij dan zeggen zijn achterban en ook anderen: zie je wel Geert heeft gelijk gekregen. Wint hij niet dan zal zijn achterban zeggen: zie je wel de rechters en Den Haag willen Wilders monddood maken. We zagen datzelfde beeld ook in deze procedure. “Het proces speelde Wilders in de kaart”, kopte de Telegraaf. En de Volkskrant schreef: “Hij heeft wel gelijk dat dit een politiek proces is”. Zeker van een krant als de Volkskrant een uitgesproken mening, die veel lezers niet zouden hebben verwacht. Er zal na het bekend worden van het vonnis van de Rechtbank weer een storm van publiciteit volgen. Volgende week kom ik daarop terug.
Vandaag een commentaar op de uitslag van de stemming onder de Republikeinen in Frankrijk, over wie hun kandidaat voor het Presidentschap zal zijn. Het is François Fillon geworden. Met groot gemak. Dat werd een paar weken geleden niet verwacht. Bijzonder ook was dat oud-president Sarkozy al in de eerste ronde werd verslagen en niet meer in de landspolitiek zal terugkomen. Fillon was premier onder Sarkozy.
Fillon is – wordt gezegd – maatschappelijk conservatief en economisch liberaal. In ons land zeg maar een mooie mengeling van KVP en VVD. President Hollande heeft zich niet kandidaat gesteld voor een tweede termijn. Hij had geen schijn van kans. Links beslist in januari wie hun kandidaat wordt. Er zijn er nu al een stuk of zes. De strijd om het presidentschap zal gaan tussen Fillon en Marine Le Pen. De overheersende mening in Frankrijk is dat Fillon die strijd gaat winnen. Zoals indertijd Chirac van de vader van Le Pen won. Toen kozen de linkse kiezers in de tweede ronde voor Chirac en boekte deze een monsterzege.
Maar nu is het niet zeker dat de socialistische kiezers in de tweede ronde voor Fillon gaan kiezen. Diens plannen (hij vergelijkt zichzelf openlijk met Margaret Thatcher) om de pensioenleeftijd te verhogen en zo’n half miljoen ambtenaren te ontslaan, spelen Le Pen in de kaart. Fillon heeft in de tweede ronde de stem van linkse kiezers nodig.
Als François Fillon de verkiezingen gaat winnen en de volgende President van Frankrijk wordt, zou dat prachtig zijn. Hij is rustig en stijlvol. Hij wil dat Frankrijk zijn economie gaat hervormen. Hij is voor de Franse identiteit en een strikt immigratiebeleid. Hij wil de verhoudingen met Rusland verbeteren. In deze roerige tijd is François Fillon, denk ik, een man van wie velen zullen vinden dat hij de juiste man, op de juiste plaats, op het juiste moment is.
