Ronald heeft haarimplantaten. Leuk weetje, en de grootste scoop uit het wat matte College Tour-interview met broertje De Boer Frank. In de reactie van Frank op de ingenaaide kunstgrasmat van Ronald leerden we de Ajax-coach het beste kennen. Totale onbegrip voor de pruik van zijn broer.
Dat onbegrip voor die vorm van ijdelheid typeert de drie jongste kampioenschappen van Ajax. Het is de reden dat de coach het al heel snel gezien had met de temperamentvolle en flamboyante zuiderlingen El Hamdaoui en Suarez. Dat onbegrip voor die vorm van ijdelheid is precies de reden waarom De Jong (en voorheen ook Eriksen en Vertonghen) zo floreert in het Ajax van Frank de Boer. Siem is namelijk net zo; hij snapt er ook helemaal niks van.
En hoe bon ton het nu geworden is om De Jong echt heel goed te vinden, hij is nog altijd wat miskend – zelfs bij deze uitgedunde Oranjeselectie is hij niet bij Oom Louis in beeld. Frank de Boer begrijpt deze spelers wel, ze blijven namelijk net als Frank gewoon gewoon. Boys next door. Mannen die hun vrouw helpen in hun winkel. Mannen die zelf de barbecue aansteken op een lome zomerdag.
Frank de Boer is een Bauke Mollema, zoals we ‘Bau’ afgelopen weekend leerde kennen in de prachtige smerige NOS-documentaire van Kees Jongkind. Alles geven, tot het uiterste gaan, maar godverdomme wel normaal blijven doen en gewoon je bami uit een aluminium bakje naar binnen slurpen. Zesde eindigen in de Tour, zo’n prachtige pass op Dennis Bergkamp tegen Argentinië, maar niet naast je schoenen gaan lopen.
En laat Siem de Jong dan een Armin van Buuren zijn. Gewoon doen en tegelijkertijd de beste van de wereld zijn. Al was het maar voor de uiterlijke gelijkenissen.
