Op de website van de ambassade van Frankrijk in Den Haag prijkt al 9 jaar een zogenaamd informatieve wijntekst in een vertaling waarvan de honden geen brood lusten. Nou ja, denk je dan, we hebben inmiddels 2015. Dus wat doet het ertoe. Maar al twee ambassadeurs lang is er aan die tekst niets veranderd. Hij staat er nog steeds in al z’n sukkeligheid op. Niet alleen is een deel van de daar weergegeven informatie al enige tijd verjaard, eveneens is verzuimd de tekst bij te werken voor de nieuwste classificatie-ontwikkelingen met bijbehorende Europese aanduidingen. Zoals ‘appellation d’origine protegée’( AOP), Indication Géographique Protegée (IGP) en Vin de France. En over de Franse cru’s wordt al helemaal niets uitgelegd. Daar komt nog bij dat de manier waarop de ambassade zich denkt te kunnen permitteren het Nederlands te mishandelen niet valt te rijmen met de normen voor waardige representatie die West-Europese ambassades er gewoonlijk op na houden.
De ambassade-website geeft overigens op andere terreinen wel degelijk actuele informatie. Maar de wijn, het parade-product van Frankrijk, wordt in dat opzicht schromelijk verwaarloosd. Zou het nonchalance zijn? Of ambtelijke luiheid die tekstbewaking niet tot de prioriteiten rekent? In het diplomatieke verkeer zijn naties nogal snel aangebrand als er aan hun adres verkeerde woorden vallen of met achterhaalde informatie wordt gezwaaid. Vooral de regering-Hollande, de coole Chevaliers du Grandeur, heeft in dat opzicht een ‘kort lontje’.
Hoe kan het dan dat uitgerekend de vertegenwoordiging van die regering in Nederland ons vergast op een reeks onzorgvuldigheden in de informatie over de internationaal erkende, meest prestigieuze sector van Frankrijk: de wijn? Kennelijk in de veronderstelling dat die ‘Bataven’ dat wel zullen slikken? Bij deze protesteer ik met klem tegen de houding die de ambassade hiermee naar de Nederlandse wijndrinkers uitstraalt en bijna het tegendeel van promotie genereert voor de Franse ‘monde du vin’.
Onderaan het stuk misbakken proza geeft de ambassade nog iets van de bijna spreekwoordelijke Franse arrogantie ten beste. Die maakt er zich op die plaats vanaf door Nederlanders te verwijzen naar de Franse website van l’Office National Interprofessionnel des Vins, afgekort ONIVIN. Wie daarop klikt krijgt om te beginnen niet dat instituut, maar het Franse bedrijf Cityclope dat zich bezig houdt met ‘cigarettes electroniques’. Niemand die dat bij de ambassade blijkt te zijn opgevallen.
Ga je ONIVIN dan geïrriteerd op Google zoeken, dan verdwaal je in een oerwoud van Franstalige informatie, waar alleen geoefende, Franssprekende Nederlanders weg mee weten. En dat is een absolute minderheid. De rest moet maar zien.
Beste ambassadeur van Frankrijk, graag nodig ik u uit om Nederlanders over uw belangrijkste ‘culturele’ product, de wijn, in het vervolg actuele informatie te verstrekken op een manier die past bij de plaats die de sector internationaal inneemt. De stuntelige taal waarmee we het tot heden hebben moeten doen is wellicht eens te meer aanleiding om die tekst professioneel te laten herzien. Want wat we nu krijgen voorgezet lijkt ons, om bij de wijnterminologie te blijven, ‘déclassé’.
Hier de kromtaal met fouten van de ‘actuele’ ambassade-website.
