In de Chinese stad Hangzhou wordt momenteel de G20 gehouden. De belangrijkste economische bijeenkomst van het jaar. De aankomst van de Amerikaanse president was opmerkelijk sober; er lag geen rode loper klaar toen de Air Force One het vliegveld op taxiede. Waarschijnlijk was een met de hand getuft kleedje iets te begrotelijk. De G20, die twee dagen duurt, mag van de Chinese overheid namelijk geen cent duurder kosten dan de 22 miljard euro die ervoor begroot is.
Ik vind dat niet meer dan billijk. Natuurlijk, de G20 is een belangrijke bijeenkomst. Men kan elkaar in de ogen kijken als men er lustig op los liegt en bedriegt. Obama kan met de psychiaters die in zijn gevolg meereizen analyseren hoe gestoord Poetin en Erdogan nu daadwerkelijk zijn en welke gradatie van psychopathie ze nu exact hebben. Dat mag 11 miljard per dag kosten. Maar dan is het ook wel mooi geweest. We zitten namelijk in een wereldwijde recessie dus overbodige extraatjes moeten worden wegbezuinigd.
Een sterk staaltje Communistische zuinigheid is overigens dat iedere bezoeker van Hangzhou, van journalist tot aan onderhandelaar ongeveer 8000 personen, kan rekenen op de hulp van maar liefst 760.000 onbetaalde Chinese gidsen. Op verdwalen of zo maar wat rondslenteren staat een fikse reprimande. En journalisten worden zoveel als mogelijk van de politici weggehouden. Want zoals een Chinese functionaris het zo mooi voor het oog van de camera verwoordde: dit is ons land en daar gelden onze regels.
Overigens zijn ook alle kantoren in de stad gesloten. De werknemers krijgen een betaalde vakantie van een week en daarbovenop mag men kosteloos naar een vakantiebestemming binnen China reizen. Dit kost een slordige 1,3 miljard euro. Maar aangezien dat uit het potje ‘ter meerdere eer en glorie van de Communistische heilstaat’ komt, wordt dat uiteraard niet meegerekend bij de kosten van deze G20.
