Het is, net als menstruatie, een periodiek ongemak: blanke UvA-elitairvrouwtjes die het denken op te nemen voor hun islamitische zusters, en daarbij ondertussen niet alleen islamitische vrouwen terug hun reli-hel in schoppen, maar ook de Westerse cultuur ondermijnen. Dit alles lekt cyclisch door in de landelijke kwaliteitsmedia, vandaag is de Volkskrant de extra absorberende Deugtampon.
Een bekende vorm van psychologische terreur die pooiers in de gedwongen prostitutie weleens toepassen, is het laten tatoeëren van hun naam op hun bezit, dat wil zeggen, op de vrouw die zij tewerkstellen in de seksindustrie. Vaak in de nek van de jongedames, goed zichtbaar, als brandmerk en territoriale geurvlag voor concurrerende pooiers.
Daarnaast zijn er ook vrouwen die het geheel en al uit eigen beweging een goed idee vinden om in gotische letters “KEVIN” in hun lies, of boven de bips of, gewaagd, in het decolleté te laten tatoeëren.
Wat te doen met het verschijnsel ‘naamtattoo’, als het ding voor zulke smerige onderdrukking gebruikt wordt? Verbieden? Neen, natuurlijk niet. Zo’n lichaamsversiering kán een symbool van onderdrukking zijn ja maar lang niet altijd en bovendien los je met een verbod op een uiterlijk kenmerk het achterliggende probleem, namelijk gedwongen prostitutie, niet op.
Dat een deel van de Nederlandse boerkadragers zwaar onderdrukt is, is dan ook geen argument om de haatlap te verbieden. Net zo min als ‘ze kiezen er zelf voor’ een reden is om het ding toe te staan, trouwens, drugs zijn ook verboden – en schadelijk – en u wilt het aantal mensen dat het spul uit vrije wil tot zich neemt, niet de kost geven.
Dat er in Nederland ‘maar’ een paar honderd vrouwen een textiele variant van de naamtattoo dragen (zo’n doek schreeuwt harder MOHAMMED dan diezelfde naam in sierlijke letters geëtst in een meisjesnek), al dan niet vrijwillig, is ook een oliedom argument. Het keiharde afwijzen van de samenleving waarin men woont is ondermijnend. Het aantal hard core salafisten is ook klein, maar potentieel desastreus. Er zijn veel ernstige maatschappelijke problemen te bedenken waar getalsmatig maar weinig mensen mee te maken hebben, waaronder terreur. Zie het ‘keukentrapjes’-argument; de kans dat je je nek breekt door een val van een trapleer is groter dan de kans dat je in een metro wordt kapotgehakbard. Evengoed is de ernst en impact van dat laatste onmiskenbaar groter.
Dan de stelling dat een boerkaverbod ‘de angst voor de ander’ aanwakkert. Hoe werkt zo iets in een Deughoofd? De ander beweegt zich in de publieke ruimte als een spook, als een sinister stoffen fantoom van zichzelf. Een klein kind is er intuïtief bang voor. Honden blaffen vaak naar menselijke figuren waarvan zij het gelaat niet kunnen zien. En als volwassen westerling komt daar nog de wetenschap bij: daar loopt iemand die zwaar onderdrukt is, of godsdienstwaanzinnig, of allebei. En dan zou een verbód op zo’n uitdossing angst voor de ander aanwakkeren? Kom nou toch.
Het is een rotvod, die boerka. En weet u, ik ben niet eens zonder meer voor een verbod, want verbieden is voor zwakkelingen en CDA-ers en zuurpruimen. Het recht om aan te trekken wat men wenst is mij zeer lief. En dat is dan ook het enige valide argument tegen een boerkaverbod: het verbod gaat lijnrecht in tegen de liberale principes van de Westerse, democratische rechtsstaat. Duivels dilemma: boerkadragers geven met hun outfit aan dat zij, en hun mannen, diezelfde rechtsstaat verwerpen, ondermijnen en verafschuwen.
Decadente blanke Deugmeisjes ontberen zelfs die ideologische drijfveer, zij beschermen een cultuur die hen haat en minacht en menen dat achter de lappen een gelijkwaardig mens schuilgaat. Terwijl de draagster zelf nota bene via haar uitdossing schreeuwt dat niet te zijn, niet te mogen zijn en/of niet te willen zijn. Ze nemen die vrouwen volstrekt niet serieus, dus, en onderschatten de waarde van onze rechtsstaat.
Een verbod is per definitie nooit een bevrijding, maar de kwestie hier is: welke vrijheid weegt zwaarder? Die van de maatschappij om gevrijwaard te blijven van die vreselijke en potentieel gevaarlijke aanblik, of die van onderdrukte godsdienstwaanzinnigen? Die laatsten, och, het zijn er toch maar een paar honderd, las ik ergens…
