Naar aanleiding van de ophef over mijn tweet heb ik vanochtend, na eerdere pogingen dit weekend, contact gehad met de politie Amsterdam. Het hoofd Informatie van de Gay Pride Staf Grootschalig en Bijzonder Optreden (SGBO), met als taak om vanuit de politie het evenement in goede banen te leiden in samenwerking met diverse partners, heeft mij duidelijk gemaakt dat er na uitvoerig intern onderzoek is vastgesteld dat er niemand van de SGOB en de politie-organisatie in het bijzonder contact met mij heeft opgenomen. Daarnaast is op landelijk niveau gekeken of een individuele agent contact met mij heeft gezocht. Ook hier is geen registratie van gevonden.
Wel is mij bevestigd dat de politie het socialemediaverkeer rondom de Gaypride in de gaten houdt. Het is ook mogelijk dat de politie contact zoekt met individuele twitteraars indien er sprake is van dreigende of discriminerende tweets.
Daarbij is het, volgens de politie, niet vreemd dat in acht wordt genomen dat bepaalde bevolkingsgroepen tweets anders kunnen interpreteren en zich aangesproken voelen. De politie zal in deze gevallen een beroep doen op de twitteraar, rekening houdend met de vrijheid van meningsuiting.
Het is nog steeds mogelijk dat ik ben aangesproken door iemand van de politie. Het kan zijn dat dit gesprek wel is geregistreerd maar niet terug te vinden is, omdat het op een andere wijze is vastgelegd. Ik weet zelf dat ik dit telefoontje niet heb verzonnen met de bedoeling de aandacht op mijn persoon te vestigen. Dus zie ik twee mogelijkheden:
-Ik ben gebeld door een individuele politieagent die mij heeft aangesproken op de inhoud van mijn tweet en de registratie hier van is misgegaan.
-Ik ben door iemand anders gebeld bij wijze van grap of prank of hoe je het noemen wilt.
In dit laatste geval wil ik toch wel even duidelijk maken dat een grap, of ie nu leuk is of niet, altijd eindigt met een punchline. En een prank met een ontknoping. Na de Badaboem volgt altijd de Pats!
Tot op heden ontbreekt die.
Als dit een grap of prank is, dan zou ik hem zeker claimen als ik jou was. Ik kan me voorstellen dat iemand die niet zijn beroep heeft gemaakt van grappen, nogal geschrokken is van de ontstane mediastorm. That makes two of us.
Maar geloof me, ik ben de eerste om je te feliciteren en er hard om te lachen. Want ik ben er zoals dat heet met boter en suiker ingestonken.
Welke van de twee scenario’s ook de waarheid is, één ding is zeker: ik heb geen enkele mogelijkheid om het te bewijzen. Tot iemand zich meldt om de grap af te maken of het politieverzoek te claimen, is het dus aan ieder om zelf een mening te vormen.
Cue: emotionele viool muziek
Iedereen die iets post op sociale media is per definitie op zoek naar aandacht. Je wilt gelezen worden. Ik heb geen bericht verzonnen om mezelf eens lekker in de kijker te spelen. Ik ben wel zo goedgelovig geweest om iemand op zijn woord te geloven en dat woord niet te verifiëren. Blijkbaar is dat laatste in deze tijd nodig.
*scratch* emotionele viool muziek
Maar ik ga ook niet huilie huilie doen. Wat gebeurd is, is gebeurd en ik ben hoe dan ook de, in dit geval zeer toepasselijke, butt of the joke. Ik heb hier alle feiten, zoals ik ze heb kunnen achterhalen, op een rijtje gezet. Zoals dat hoort mag iedereen zijn mening daarover geven. Zonder terughoudendheid. Dus reageer naar vrije wil.
Ga ik nu even de komkommer uit mijn bips pulken en doen wat mijn opa altijd adviseerde: stil zitten als je geschoren wordt.
