Mensen met ritmegevoel beschikken over een goed taalvermogen en negentig procent van hen is seksueel fluïde en een aantal bovendien latent racist. Stel je denkt nu: ‘leuk, dat taalvermogen, daar ga ik wat mee doen’, dan wacht je een flinke rekening want studiekosten mag je tegenwoordig geheel zelf ophoesten – en dat kun je niet.
Mocht je dan toch kiezen om je kaal te laten plukken door de overheid, dan kun je tijdens de studierijke avonduurtjes het beste luisteren naar geestdodende popherrie. Want geestdodende popherrie blijkt je brein juist te kalmeren en dus kunnen die ritmegevoelige studenten met een goed taalvermogen, die grosso modo seksueel fluïde én latent racistisch zijn en veel geld betalen voor hun studie, zich beter concentreren op hun schoolwerk. Vervolgens eist tweederde van de leerlingen tijdens die opleiding ritmische taalverwerking dat hen een cursus solliciteren wordt aangeboden. Zij zien ook wel in dat hun studie nergens toe leidt, al helemaal niet als je onbewust liedjes van One Direction neuriet terwijl je nadenkt over je seksuele fluïditeit, en dat allemaal tijdens een sollicitatiegesprek. Zomaar even wat onderzoekjes van de afgelopen weken opgesomd.
Uw TPO-scribent zet het voor u op een rijtje:
Je kunt jezelf onderwerpen aan je meest dierlijke begeertes, laat al je remmen gaan en kijk of er een intrinsieke motivatie ontstaat om plots willekeurige voorbijgangers van hetzelfde geslacht te berijden terwijl je hen tegelijkertijd uitscheldt voor nazi, omdat je geen racist wilt zijn. Op het politiebureau heb je vervolgens alle tijd om te berekenen waar jij procentueel gezien categorisch in te delen valt; seksueel fluïde, racistisch, beide?
Test je ritmegevoel tijdens een avond salsadansen, georganiseerd door buurtvereniging ’t Naaste Buurtje in Opdam. Je wist niet dat er enkel vrijgezelle, corpulente vrouwen aanwezig zouden zijn. Na tien valse telefoonnummers opgegeven te hebben aan alle zestien droogstaande, hunkerende huismoeders met overgewicht is het aldus de hoogste tijd om te vertrekken. Ondertussen ben je nog niets wijzer over je ritmegevoel.
Een vreemde taal leren dan, om je taalvermogen te toetsen, dat moet toch te doen zijn? Via via heb je een leuke beginnerscursus Arabisch geregeld en na een lange rit in de donkere laadbak van een aftandse vrachtwagen, ingeklemd tussen kistjes tomaten en ongewassen Chinezen, bevind je je opeens in een woest landschap, draag je een wapens en een baard en voer je een oorlog in een ver land.
Wacht, dit kan ik allemaal niet zeggen. Niet elke Arabier is een moslim, moslims inherent zien als terroristen is racistisch, maar moslims zijn geen ras dus dan kan het weer niet racistisch zijn. Help. Niet alle salsadansers zijn dikke vrouwen en niet alle dikke vrouwen zijn wanhopig op zoek naar een vent, zij komen heus wel aan hun gerief. Niet elke Chinees wordt vervoerd tussen kistjes tomaten, ik hoorde laatst zelfs een verhaal van Chinese vluchtelingen die de gehele reis tussen de courgettes hadden verbleven. Ook geen pretje.
Lang niet iedereen wordt rustig van popmuziek, want wat nou als je moordneigingen krijgt van One Direction maar Soundgarden voor jou de ultieme rustmomentjes biedt? Of dan het geval van de seksuele fluïditeit; als je zoiets zou onderzoeken middels een enquête dan zou ik daar de meest onmogelijke combinaties invullen, al is het slechts om aan te tonen dat enquêtes een kwalitatief ontoereikende onderzoeksmethode zijn.
Aan al die onderzoekers zou ik daarom willen zeggen: ik vind jullie nieuwtjes van tijd tot tijd erg vermakelijk maar even serieus, ik kan als student toch niet zo veelomvattend zijn? Geef mij een biertje en een pleziertje op z’n tijd en je hebt geen kind aan me.
