Zo laat mogelijk inzetten, onze Mark. Net zoals iedereen al aanwezig moet zijn op het moment de koningin ergens een zaaltje betreedt, zo wil de VVD graag zien dat alle partijleiders al druk staan te schreeuwen op het moment dat hun leider, ‘de minister-president’, het strijdperk betreedt. Dat werkt, denken ze. Zo krijgt Mark het laatste woord. Hij deelt links en rechts een standje uit, en zegt daarna waar het gedurende de rest van de campagne over zal gaan. En vanaf dat moment kan het niet meer mis gaan, denken ze bij de VVD. Dus start Mark zijn campagne pas komende zaterdag. Als laatste. Geert gaat vrijdag al van start – maar dat zal vooral te maken hebben met het feit dat hij uitgeblust is. En uitgerangeerd lijkt. Geert doet er niet meer toe. De laatste CDA-er heeft nu ook gezegd dat ze niet met hem wil samenwerken. Geert wacht slechts de woestijn. Geert is a spent force. Alhoewel… Hij kan de verkiezingsstrijd nog steeds naar zijn hand zetten.
Rutte zal ongetwijfeld direct en hard aansturen op een confrontatie met Roemer. Hij zal de kiezer waarschuwen voor de dreigende machtsovername door extreemlinks, en zich opwerpen als het enige bastion dat de Rode Vloedgolf zal kunnen weerstaan. Het zal uiteraard lastig worden om Roemer als de vaderlandse Lenin neer te zetten. Die goeiige Roemer mist nu eenmaal die bezeten blik van Samsom, en de zichtbaar kokende frustratie van Wilders. Roemers enige echte uitglijer tot nu toe betrof Europa (‘over my dead body‘), en dat is de enige echte modder waarmee Rutte zal kunnen gooien. Roemer heeft daarbij bovendien niet één, maar twéé fouten gemaakt. Eerst door die uitspraak te doen, waardoor de gevestigde eurofiele partijen (we weten nu: dat zijn ze allemaal) de kans kregen om hem aan te vallen. En daarna nóg een keer door zijn uitspraak terug te nemen. Rutte zal hem daarmee weg kunnen zetten als onverantwoordelijk (hij schendt internationale afspraken!) én als een draaikont. Ziedaar de pijlen waarmee hij Roemer zaterdag zal bestoken. Maar de dag daarvoor is de dag van Geert.
Roemer had die uitspraak natuurlijk nooit terug moeten nemen. Over my dead body is wat zwaar aangezet, maar hij had gewoon duidelijk moeten maken dat Europa in financieel opzicht al jaren het spoor bijster is, en op zoek is naar nieuwe wegen. Hollande is de huidige harde koers beu, en hetzelfde geldt voor Griekenland en Spanje. Alles kan veranderen – en Roemer had erop moeten wijzen dat hij als premier alles op alles zal zetten om dat boetesysteem te versoepelen. Hij had, kortom, een visie kunnen geven op zijn premierschap. In plaats daarvan ging hij alvast een beetje formeren. Een grote fout – maar een waar niet Rutte, maar Wilders straks als eerste gebruik van kan maken. Roemer heeft eindelijk gedaan waar Wilders al die maanden op rekende: hij boog voor de macht. Met het pluche in zicht, koos hij voor Europa. Geert zal dat nooit doen – en hoéft dat uiteraard ook niet, want hij is toch uitgespeeld. En juist dát geeft hem de mogelijkheid vrijdag de toon te zetten van het Europa-debat dat Rutte wil starten. Hij kan vrijdag het anti-Europese sentiment ten volle naar zich toe trekken. En dan komt Mark mooi een dag te laat.
Geert heeft het goed gezien. Europa wordt hét onderwerp voor de verkiezingen. En hij heeft goed ingeschat dat Roemer zou schuiven. Roemer, die altijd zo’n grote mond had over Europa, is een draaikont gebleken. Dát is de boodschap die Geert vrijdag zal uitdragen – en daar valt geen speld tussen te krijgen. Een dag later volgt Geerts tweede kans. Wanneer Rutte uithaalt naar de SP, moet Wilders direct het initiatief grijpen, en niet meer loslaten. Hij moet er keer op keer op hameren dat Roemer en Rutte één pot nat is. Dat de verschillen minimaal zijn. Wie tegen Europa is (en peilingen geven aan dat Nederlanders gráág bezuinigen op Europa) kan straks uitsluitend nog kiezen voor de PVV.
Komend weekend wordt hét moment om de tweestrijd Rutte-Roemer, waar VVD en SP zo op hopen, open te breken. Wilders moet zich positioneren als het derde, het échte alternatief. En als de dagkoersen daarna aangeven dat de SP wegglijdt en dat de PVV stijgt (een bijna onvermijdelijk effect, komende week) dan zou Geert zelfs in staat kunnen zijn om Roemer naar de achtergrond te duwen. Dan gaat het verder tussen Rutte en Wilders. En daar wordt Mark héél onzeker van. Dan gaat de VVD ook onderuit.
Het kan – als Geert, ondanks het feit dat iedereen hem uitspuugt en ondanks al het gedonder in zijn partij, de strijdlust hervindt en zijn immense politieke talent weer volledig weet in te zetten.
