Bovenaan de dodenlijst staat hij zelf, wie anders, na hem zal zijn groep volgen, en dat zijn alle geboren Nederlanders, zeg maar iedereen die blond is of het had kunnen zijn. Wilders is een bijzondere man: hij verft zijn haar blond om bang te kunnen zijn groepsgewijs uitgeroeid te worden, en weet absoluut zeker dat die angst, althans de immense onontkoombaarheid daarvan, van buitenaf komt. Zijn leven is een zoektocht naar de oorzaken van zijn angst. De bron daarvan vond hij, uiteindelijk, in Mekka. In het joods-christelijke cultuurgebied vond Wilders bondgenoten.
Ja, zijn angst, die hij echt voelde, had ook echte oorzaken, buiten hemzelf. Demonisering, beschimping en bedreigingen vanuit de links-islamitische hoek (bleek ook echt te bestaan) voltooiden het bewijs: Wilders was rationeel, de wereld was doodeng. En alles wat blond was, was daarvoor blind. Behalve Wilders.
De diepste drijfveer van Geert Wilders is om ons, iedereen die blond is of het had kunnen zijn, te beschermen tegen een dodelijk islamitisch gevaar dat Wilders, in tegenstelling tot anderen, voortdurend voelt. Ook dat is bijzonder: hoe zou een nogal achterlijke cultuur (in 500 jaar geen enkele uitvinding van belang gedaan) nu alsnog het hele Christelijk Westen moeten onderwerpen, en dat na 1000 jaar vergeefs proberen? Blijkbaar zijn Wilders’ diepe, voor hemzelf onbereikbare, angsten zo groot, dat de wereld rondom ze voortdurend weerspiegelt en vermenigvuldigt. Dick Cheney, vice-president onder Bush junior, had daar ook last van ( zie ook zijn geautoriseerde biografie), wat de Amerikaanse belastingbetaler op een paar honderd miljard aan preventieve invasies kwam te staan.
Dus heeft Wilders last van wanen? Hoe durft u dat te zeggen! Wordt hij niet bedreigd, gehoond, gehaat en dus op onze kosten bewaakt? Jazeker! Heeft de Islamitische vijand heeft hem wereldwijs herkend en is die ten aanval getrokken? Absoluut! Wordt hij als alle visionairs, van Jezus tot Willem de Zwijger, omgeven door lafheid en verraad? Ja! Maar Wilders kent geen angst. Juist niet. Dacht u dat Geert Wilders bang was? Mooi niet!
Angst die je voelt – maar ook angst die je onderdrukt, is een energievreter. Een bron van pijn. Maar Wilders heeft een mentaal mechanisme ontwikkeld, waarin de onderdrukking van een grote innerlijke angst ook winst oplevert. Roem, aandacht en bekendheid zijn de pijnstillers die hij dagelijks nodig heeft. Maar als bij alle verslavingen heeft de dagelijks benodigde dosis de neiging toe te nemen. Terwijl, tegelijkertijd, bekendheid en aandacht voor met de tijd langzaam afnemen.
Om zijn pijn en angst niet voortdurend te hoeven voelen, is Wilders gedwongen steeds roekelozer roem en aandacht te zoeken. Tenzij hij besluit psychische hulp te gaan zoeken – en dat zal hij niet doen- kan hij niets anders meer dan aansturen op een Eindstrijd met de Grote Enge Vijand.
Op jacht naar de fatwa. Dan maar het martelaarschap.
Ik zie het somber in, voor onze Geert. Het algehele beeld doet me trouwens denken aan dat van Theo van Gogh, ook blank, man, rond de vijftig, aandachtsbehoeftig en uitgekotst door ‘de elite’, die ondanks vriendelijke raad van velen alleen nog maar vol gas zijn ooit ingeslagen ramkoers kon vervolgen. Helden van het vrije woord, helden in het algemeen trouwens, hebben iets gemeen: aan het eigen leven lijken ze niet buitengewoon gehecht te zijn. Suicide by opinion is, uiteindelijk, gewoon een persoonlijke variant op een ladder en een touw.
Wilders, lul, je bent net vijftig man, vroeger konden we met je lachen, ga iets anders doen, hoogleraar aan een universiteit in Texas, vastgoed-ontwikkelaar op de Golanhoogte, maar bespaar ons de bloederige maatschappelijk stront van een tweede Van Gogh-moord. Er zijn er teveel die daar een belang bij hebben, en dan heb ik het niet over Jihad-hobbyisten à la Mohammed B. Nee, Geert, dit is het echte werk. Als jouw glijvlucht naar de irrelevantie zich voortzet, zouden strategische vrienden van jou zomaar tot het immorele, maar zeer ware inzicht kunnen komen dat jij voor hun strijd als dode man meer waard bent dan als voortmodderend politicus.
Nu kunnen de vruchten van jouw werk nog redelijk vers geplukt worden. Dat klusje laten de machtigen der aarde dan graag over aan een zwakbegaafde jihadist uit Almere. Geert, je bent maar één kogel verwijderd van de onsterfelijkheid. Pas je goed op jezelf?
