Meneer de president, leden van de rechtbank,
Toen ik besloot hier vandaag het laatste woord te voeren in dit proces tegen de vrijheid van meningsuiting was de reactie van heel veel mensen in mijn omgeving dat het zinloos is. Dat u als rechtbank het veroordelende vonnis al lang geschreven heeft. Dat uit alles blijkt dat u mij al lang heeft veroordeeld.
En misschien is dat wel zo. Ik weet het niet. Maar ik sta hier toch. Want ik geef nooit op. En ik heb een boodschap aan u en aan Nederland.
Nederland is al eeuwenlang het symbool van vrijheid. Wie Nederland zegt, zegt vrijheid. En dat geldt ook, misschien wel juist, voor hen die een andere mening hebben dan de gevestigde orde, de oppositie. En onze belangrijkste vrijheid is de vrijheid van meningsuiting. Wij Nederlanders zeggen wat ons op het hart ligt. En juist dát maakt ons land zo groot. De vrijheid van meningsuiting is Neerlands trots. En dat, precies dat, staat hier vandaag op het spel.
En ik weiger te geloven dat wij die vrijheid zomaar opgeven. Want wij zijn Nederlanders. Daarom spreken we nooit met meel in de mond. En ook ik zal dat dus nooit doen. En daar ben ik trots op. Ik zal mij door niemand de mond laten snoeren.
Vrijheid van meningsuiting is bovendien, leden van de rechtbank, voor mij persoonlijk de enige vrijheid die ik nog heb. Elke dag opnieuw word ik daaraan herinnerd. Vanmorgen bijvoorbeeld. Ik word wakker in een safe house van de staat. Ik stap in een gepantserde wagen en ga in een colonne op weg hierheen, de extra beveiligde rechtbank op Schiphol. De persoonsbeveiligers, de blauwe zwaailichten, de sirenes. Iedere dag opnieuw. Het is een hel. Maar ik ben er ook intens dankbaar voor.
Want zij beschermen mij, houden me letterlijk in leven en ze garanderen het laatste beetje vrijheid dat mij nog rest: de vrijheid van meningsuiting. De vrijheid ergens naartoe te gaan en te spreken over mijn idealen, mijn ideeën om Nederland – ons land – sterker en veiliger te maken. Ik weet na twaalf jaar beveiliging, na het samen met mijn vrouw om veiligheidsredenen moeten wonen in kazernes, gevangenissen en safehouses wat onvrijheid is.
Ik hoop oprecht dat dit u leden van de rechtbank, nooit zal overkomen. Dat u nooit als ik dag en nacht bewaakt moet worden omdat islamitische terreurorganisaties als Al Qaida, de Taliban, ISIS en wie weet hoeveel individuele moslims u willen vermoorden. Dat u uw eigen brievenbus niet meer mag legen, u op bijeenkomsten een kogelvrij vest moet dragen en dat er politieagenten voor de deur staan als u waar dan ook naar de WC moet. Ik gun u dat alles niet.
Maar als u dat wel zou hebben meegemaakt zou u wellicht begrijpen – hoe oneens u het ook met mijn standpunten bent – dat ik niet kan zwijgen. Dat ik niet zwijgen mag. Dat ik moet spreken.
En niet voor mij zelf maar voor Nederland, ons land. Dat ik de enige vrijheid die ik nog heb moet gebruiken om ons land te beschermen.
Tegen de islam en tegen terrorisme. Tegen de immigratie uit islamitische landen. En ja ook tegen het mega Marokkanenprobleem dat Nederland kent. Ik mag daarover niet zwijgen maar ik moet erover spreken. Dat is mijn plicht, ik ben politicus, volksvertegenwoordiger, ik moet dat benoemen, ik moet daarvoor waarschuwen, ik moet daar oplossingen voor aandragen.
Ik heb daar mijn vrijheid voor moeten opgeven en ik zal daar ook mee doorgaan. Altijd. Mensen die me willen stoppen zullen me eerst moeten vermoorden.
Meneer de President,
Ik sta hier dus voor u. Alleen. Maar ik ben niet alleen. Mijn stem is de stem van velen. Bijna 1 miljoen Nederlanders hebben in 2012 op mij gestemd. En dat worden er vanaf 15 maart nog veel meer.
Volgens de meest recente opiniepeiling zijn dat dadelijk wellicht 2 miljoen kiezers. U kent deze mensen wel, leden van rechtbank. U ontmoet ze iedere dag. Maar liefst een op de vijf Nederlanders zouden vandaag PVV stemmen. Misschien is het uw chauffeur, uw tuinier, uw huisarts of uw huishoudelijke hulp, de vriendin van de griffier, uw fysiotherapeut, de verpleegster in het verpleeghuis van uw ouders of de bakker bij u in de buurt. Het zijn de gewone mensen, de gewone Nederlanders. De mensen waar ik zo trots op ben.
Zij hebben mij gekozen om namens hen te spreken. Ik ben hun woordvoerder, hun verkozene. Ik zeg wat zij denken. Ik spreek namens hen. En ik doe dat vol overgave en met passie. Iedere dag opnieuw, ook hier vandaag bij u.
Dus vergeet u niet alstublieft dat wanneer u over mij oordeelt, u geen oordeel velt over 1 man, maar over miljoenen mannen en vrouwen in Nederland. U vonnist over miljoenen mensen. Mensen die het met mij eens zijn. Mensen die geen veroordeling zullen begrijpen. Mensen die hun eigen land terugwillen, er genoeg van hebben dat er niet naar ze wordt geluisterd, mensen die de vrijheid van meningsuiting die hier vandaag op het spel staat koesteren.
Leden van de rechtbank: u vonnist over de toekomst van Nederland.
En ik zeg u: als u mij veroordeelt, veroordeelt u half Nederland.
En heel veel Nederlanders zullen dan het laatste stukje vertrouwen in de rechtsstaat dat ze nog hebben verliezen.
Ik zou hier natuurlijk ook niet mogen staan in dit absurde proces.
Want dit is een politiek proces, laten we daar eerlijk over zijn. Het is een politiek proces omdat over politieke uitspraken in de Tweede Kamer gedebatteerd moet worden en niet hier.
Het is een politiek proces omdat politici van andere – meestal regeringspartijen – die over Marokkanen spraken niet worden vervolgd. Het is een politiek proces omdat uw rechtbank wordt misbruikt voor een politieke afrekening met een politicus uit de oppositie die men in de Tweede Kamer niet aankan.
Dit proces, meneer de President, stinkt echt van alle kanten. Het zou Turkije of Iran waar de oppositie ook voor de rechter wordt gesleept, niet misstaan. Het is een charade, een blamage voor Nederland, een aanfluiting voor onze rechtstaat.
En het is ook nog eens een oneerlijk proces omdat een van u – Mw. van Rens – zich eerder negatief over het beleid van mijn partij en de succesvolle wraking in het Wilders-1 proces heeft uitgelaten en nu toch over mij gaat oordelen.
En wat, vraag ik me iedere dag af, wat heb ik nou eigenlijk gedaan dat dit proces rechtvaardigt? Ik heb gesproken over minder Marokkanen op een markt en ik heb vragen gesteld aan PVV-ers tijdens een verkiezingsavond. En dat heb ik gedaan leden van de rechtbank omdat we in dit land een gigantisch Marokkanenprobleem hebben. En bijna niemand daarover durft te spreken of harde maatregelen durft te nemen. Alleen mijn partij benoemt dat probleem al jaren.
Kijk alleen naar de incidenten de afgelopen weken, we hebben het in de kranten kunnen zien: in Groningen stelende en rovende Marokkaanse gelukszoekers die misbruik maken van ons asielsysteem, zelfs de burgemeester van de PvdA sprak erover, en Marokkaanse jongeren die hele wijken in Maassluis, Ede en Almere terroriseren.
Ik kan nog tienduizenden voorbeelden noemen, bijna iedere Nederlander kent die voorbeelden wel of heeft zelf ervaren de ellende met overlastgevende criminele Marokkanen. Als u die niet kent leeft u in een ivoren toren.
En ik zeg u, als we in Nederland zaken niet meer eerlijk mogen benoemen, als we het woord allochtoon niet meer mogen gebruiken, als wij Nederlanders ineens racisten zijn omdat we vinden dat Zwarte Piet Zwart moet blijven, als we alleen straffeloos blijven als we méér Marokkanen willen en anders voor de strafrechter komen, als we onze zwaarbevochten vrijheden en vrijheid van meningsuiting naar de prullenbak verwijzen, als we een politicus uit de oppositie die premier dreigt te worden in de rechtbank proberen kallt te stellen, dan gaat dit mooie land naar de verdoemenis.
Dat is natuurlijk onacceptabel, want wij zijn Nederlanders en dit is ons land.
En nogmaals, wat heb ik nou in hemelsnaam verkeerd gedaan? Wat rechtvaardigt dat ik hier sta als verdachte alsof ik een bank heb overvallen of een moord heb gepleegd?
Ik heb alleen gesproken over Marokkanen op een markt en vragen gesteld op een verkiezingsavond. En iedereen die ook maar een millimeter verstand heeft van politiek weet dat verkiezingsavonden altijd bij iedere partij vergezeld gaan van politieke speeches vol slogans, oneliners en met maximaal gebruik van de regels van de retoriek. Dat is ons vak. Zo werkt dat nu eenmaal in de politiek.
Verkiezingsavonden zijn verkiezingsavonden met retoriek en speeches en geen lezingen voor universiteiten waar je iedere alinea een kwartier lang van zes kanten belicht. Het is te idioot voor woorden dat het OM dat nu tegen me gebruikt, alsof je een voetballer verwijt een hattrick te willen scoren.
En inderdaad heb ik ook op een markt in Den Haag in de prachtige wijk Loosduinen gezegd en als het kan wat minder Marokkanen. Nota bene een paar minuten nadat een Marokkaanse dame naar me toekwam en tegen me zei dat ze op de PVV zou gaan stemmen omdat ze de overlast door Marokkaanse jeugd spuugzat was.
En op de verkiezingsavond vroeg ik eerst aan het PVV-publiek wilt u meer of minder EU, en ik heb toen ook niet uitgebreid toegelicht waarom het antwoord minder zou kunnen zijn. Namelijk omdat we onze soevereiniteit moeten terughalen en weer baas moeten worden over ons eigen geld, onze eigen wetten en onze eigen grenzen. Dat heb ik niet gedaan.
Ik vroeg het publiek daarna wilt u meer of minder PvdA en heb toen ook niet uitgebreid toegelicht waarom het antwoord minder zou kunnen zijn. Namelijk omdat het de grootste cultuurrelativisten, wegkijkers en laffe islamknuffelaars uit de Tweede Kamer zijn. Heb ik niet gezegd.
En ik vroeg daarna wilt u meer of minder Marokkanen en ik heb toen ook niet uitgebreid toegelicht waarom het antwoord minder zou kunnen zijn.
Namelijk omdat mensen met een Marokkaanse nationaliteit in Nederland sterk oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteit, uitkeringsafhankelijkheid en terreur. En dat we dat willen bereiken door criminelen met ook de Marokkaanse nationaliteit na denaturalisatie uit te zetten en door een strenger immigratiebeleid en een actief vrijwillig remigratiebeleid te voeren.
Punten die al vanaf de dag dat ik de Partij voor de Vrijheid heb opgericht in ons verkiezingsprogramma staan.
Ik heb, de heer Knoops heeft dat overigens al verteld, een en ander overigens wel uitgebreid toegelicht in vele televisie-interviews, zowel tussen de uitspraak op de markt en de verkiezingsavond als tijdens de verkiezingsavond een paar minuten nadat ik de betreffende vragen had gesteld op het podium. Het is uitermate kwaadaardig en vals van het OM om die context buiten de orde te willen verklaren.
Walgelijk – ik heb er geen andere woorden voor – is het optreden van andere politici waaronder de man die zich nog een paar maanden Minister-President van Nederland mag noemen. Hun en vooral zijn optreden na afloop van de betreffende verkiezingsavond was een ware hetze, een heksenjacht. Het kabinet heeft een sfeer gecreëerd waardoor het wel tot een proces moest komen.
Premier Rutte heeft zelfs kleine kinderen in het jeugdjournaal wijsgemaakt dat ik ze uit het land wilde zetten en ze vervolgens gerustgesteld dat dat niet zou gebeuren. Alsof ik dat had gezegd. Laaghartiger en valser kan haast niet.
Maar ook de toenmalige minister van Veiligheid en Justitie, nota bene de politieke baas van het Openbaar Ministerie, noemde mijn woorden en eiste zelfs, eiste dat ik ze zou terugnemen. Een eis van de Minister van Justitie, je hoeft geen Einstein te heten om te voorspellen wat er gebeurt, wat het OM gaat doen, als je geen gehoor geeft aan de eis van de Minister van Justitie.
Ook de Vice-Premier en de Minister van Binnenlandse Zaken beiden van de PvdA lieten zich vergelijkbaar uit. Kortom, het kabinet heeft het Openbaar Ministerie geen andere mogelijkheden geboden dan mij te vervolgen. De Officieren van Justitie zijn in dit proces dan ook geen vertegenwoordigers van een onafhankelijk OM maar de handlangers van dit kabinet.
Meneer de President, de elite heeft ook de aangiften tegen mij gefaciliteerd. Dat is met geen pen te beschrijven. Met voorgedrukte aangifteformulieren. Die door de politie naar de moskee werden gebracht. Waarin de politie nota bene, zo blijkt uit de processen-verbaal, soms ook zei dat ze mijn uitspraken ook niet vonden deugen.
En uit een door ons gedane steekproef bleek dat bij de aangiftes verder ook sprake was van pure misleiding, intimidatie en beïnvloeding. Mensen dachten dat ze gingen stemmen, kenden mijn naam niet eens, wisten niet wat ze tekenden of verklaarden zich juist niet door mij gediscrimineerd te voelen.
Iemand verklaarde dat alleen al bij de As Soenah moskee na het vrijdaggebed 1200 aangiftes zijn gedaan omdat het een verkiezing zou betreffen. Er waren stoeten waar burgemeesters samen met wethouders voorop liepen, zoals in Nijmegen waar CDA-burgemeester Bruls eindelijk zijn diepgewortelde PVV-haat kon laten zien. De politie had extra openingstijden, bood koffie en thee aan, er waren – we hebben de beelden gezien – dansende en zingende Marokkanen begeleid door een heuse hoempapa-band voor een politiebureau. Er werd een groot feest van gemaakt.
Maar ondertussen bleek uit twee representatieve peilingen, een in opdracht van de PVV en een in opdracht van de Volkskrant, dat buiten de elite van overheid en media, 43% van de Nederlanders, zo’n 7 miljoen Nederlands dus het met mij eens is. Minder Marokkanen willen. U krijgt het nog heel druk als het OM dadelijk al die 7 miljoen mensen waarvan velen nu thuis zitten te kijken gaat vervolgen.
Mensen zullen nooit begrijpen dat andere politici – vooral van regeringspartijen – en overheidsfunctionarissen die ook over Marokkanen, Turken of zelfs over PVV-ers spraken door het Openbaar Ministerie met rust werden gelaten en niet werden vervolgd.
Zoals PvdA-fractievoorzitter Samsom die zei dat Marokkaanse jongeren een etnisch monopolie op overlast hebben.
Of PvdA-voorzitter Spekman zei dat Marokkanen vernederd moeten worden.
Of PvdA-wethouder Oudkerk die sprak over kutmarokkanen.
Of Premier Rutte die zei dat Turken moeten oppleuren.
En wat dacht u van politiechef Joop van Riessen die over mij op televisie zei – iedereen heeft het kunnen zien, Ook het OM – ik citeer letterlijk: “In wezen zou je de neiging hebben om te zeggen ‘we mollen hem, hij moet gewoon vandaag weg, en hij mag niet meer boven tafel komen.”
En over de PVV-kiezers, mijn kiezers, zei van Riessen: “Die mensen moet je deporteren, zij horen hier niet thuis” Einde citaat. Had ik eens moeten zeggen! De politiechef zei dat Wilders mollen een normale reactie was. U kunt het allemaal terugzien op televisie. Dat is haat meneer de President, pure haat, en niet van ons maar tegen ons. En het OM heeft de heer Van Riessen niet vervolgd.
Maar het OM vervolgt mij wel. En eist een veroordeling op basis van onzinredeneringen over ras en op basis van begrippen die niet eens in de wet staan. Het beschuldigt en verdenkt mij van groepsbelediging en aanzetten tot haat en discriminatie wegens ras. Hoeveel gekker kan het nog worden. Ras. Welk ras?
Ik heb gesproken en een vraag gesteld over Marokkanen. Marokkanen is geen ras. Wie verzint zoiets. Denkt u dat iemand thuis die hier naar kijkt of morgen in de krant leest snapt dat Marokkanen ineens een ras is. Wat een klinkklare onzin. Geen enkele nationaliteit is een ras. Belgen zijn geen ras, Amerikanen zijn geen ras. Hou alstublieft op met die onzin zeg ik tegen het OM. Ik ben geen racist en mijn kiezers, want dat vind ik nog het ergste, zijn dat ook niet. Hoe haalt u het in uw hoofd dat alleen al te suggereren. Hoe haalt u het in uw hoofd miljoenen mensen ten onrechte voor racist uit te maken.
43% van de Nederlanders willen minder Marokkanen zoals ik net al aangaf. Wat denkt u dat we in Nederland 7 miljoen racisten hebben! Dat zijn geen racisten. Hou op met het beledigen van deze mensen. Dit zijn gewone normale mensen als u en ik. Ze ervaren dagelijks de ellende die ze hebben van het grote Marokkanenprobleem dat ons land kent. Zij hebben recht op een politicus die dat probleem durft te benoemen. Maar of iemand zwart geel rood groen of pimpelpaars is zal hen en zal mij een zorg zijn. En ik zeg u: Als u iemand voor racisme veroordeelt terwijl hij niets tegen rassen heeft dan blaast u de rechtsstaat op, dan is dat het failliet. Niemand in het land zal dat begrijpen.
En het Openbaar Ministerie gebruikt nu het vage begrip onverdraagzaamheid. Nog zoiets krankzinnigs. Maar het subjectieve woord onverdraagzaamheid staat niet eens in de wet. En wat is onverdraagzaamheid in hemelsnaam. Gaat u dat bepalen leden van de rechtbank?
Dat is toch niet aan u om te bepalen. En ook niet aan de Hoge Raad en ook niet aan het Europese Hof.
In de wet zelf moet staan wat strafbaar is, wij zijn als volksvertegenwoordigers gekozen door het volk om in een wet voor iedereen duidelijk en zichtbaar te bepalen wat strafbaar is en wat niet.
Dat is niet aan de rechter. U hoort dat niet te doen en zeker niet op basis van dit soort subjectieve begrippen die iedereen anders invult en makkelijk door de elite zal worden misbruikt om onwelgevallige meningen van de oppositie te verbieden. Begin er niet aan, zeg ik tegen u.
Meneer de president, leden van de rechtbank,
Onze voorouders hebben gestreden voor vrijheid en democratie. Ze hebben geleden, velen hebben hun leven gegeven. Aan deze helden danken we onze vrijheden en rechtstaat.
Maar de allerbelangrijkste vrijheid, de hoeksteen van onze democratie, is de vrijheid van meningsuiting. De vrijheid om te denken wat men wil en om te zeggen wat men denkt. Als we die vrijheid verliezen, verliezen we alles. Dan houdt Nederland op te bestaan, dan is de inzet van allen die voor ons leden en streden zinloos. Van onze strijders voor onze onafhankelijkheid in de Gouden Eeuw tot de verzetshelden in de Tweede Wereldoorlog. Ik vraag u: sta in hun traditie. Sta voor de vrijheid van meningsuiting.
Door te vragen om een veroordeling vraagt het Openbaar Ministerie als handlanger van de gevestigde orde, als marionet van het kabinet, om een politicus van de oppositie monddood te maken. En daarmee om miljoenen Nederlanders monddood te maken.
En ik zeg u: de problemen met Marokkanen zullen daarmee niet opgelost maar alleen maar groter worden.
Want mensen zullen eerder zwijgen en minder durven zeggen omdat ze bang zijn om voor racist te worden uitgemaakt, omdat ze bang zullen zijn te worden vervolgd en veroordeeld. Als ik veroordeeld zou worden zal iedereen die wat over Marokkanen zegt bang zijn voor racist te worden uitgemaakt.
Meneer de President, leden van de rechtbank. Ik kom toe aan een afronding.
Wereldwijd is een beweging op gang gekomen die korte metten maakt met de politiek-correcte doctrines van de elites en de aan hen onderhorige media.
Dat heeft Brexit bewezen.
Dat hebben de Amerikaanse verkiezingen bewezen.
Dat staat op het punt bewezen te worden in Oostenrijk en Italië.
Dat zal volgend jaar bewezen worden in Frankrijk, Duitsland, én in Nederland.
De wal is bezig het schip te keren. De burgers pikken het niet meer.
En ik zeg u, de strijd van de elite tegen de bevolking zal door het volk gewonnen worden. Ook u hier zal dat met dit proces niet kunnen keren, maar hooguit bespoedigen.
Wij zullen winnen, het Nederlandse volk zal winnen en zich goed herinneren wie aan de goede kant van de geschiedenis stond. Het gezond verstand zal het winnen van de politiek-correcte arrogantie.
Want overal in het Westen maken we hetzelfde mee.
Het vrije woord laat zich niet opsluiten; het schreeuwt het uit. Overal zeggen steeds meer mensen wat ze denken. Ze willen hun land niet verliezen, ze willen hun vrijheid niet verliezen. Ze willen politici die hen serieus nemen, die naar hen luisteren en die namens hen durven te spreken. Het is een heuse democratische revolte. Overal waait de wind van verandering en vernieuwing. Ook hier in Nederland.
Zoals ik al zei:
Ik sta hier namens miljoenen Nederlanders.
Ik spreek niet alleen namens mijzelf.
Mijn stem is de stem van velen.
En dus vraag ik u, niet alleen namens mijzelf, maar in naam van al die Nederlanders:
Spreek mij vrij!
Spreek óns vrij!
