Het Barlaeusgymnasium in Amsterdam. Trots op haar naamgever, dichter, classicus en redenaar van Baerle. Bakermat van Hella Haasse, Paulien Cornelisse, Merel Roze, Multatuli, Tara Elders, W. F. Hermans, Het Meisje met de Negen Pruiken en Robert ‘Dikke Negerinnen’ Vuijsje. Een school waar de zesjescultuur bijna net zo erg wordt verafschuwd als het Vossius, waar de Klassieken nog worden onderwezen als waren het AKO Boekentoptien-knallers en waar “de leerstof wordt benaderd vanuit historisch perspectief, met het accent op de klassieke oudheid en de joods-christelijke traditie.”
Rechtenhertjes en confettikids
Het Barlaeus levert jaarlijks verse lichtingen rechtenhertjes aan ‘s lands topuniversiteiten en leuke, spontane, breed geïnteresseerde confettikids aan kunsdtopleidingen. Kortom: tout de Grachtengordel en 020 Oud Zuid laat zijn Dylan en Sophie-Lotte progressief, klassiek en toch kek én (maar dat is natuurlijk AB-SO-LUUT geen argument) lelieblank klaarstomen voor de maatschappij *kuch* op het Bajrrlaeus. De Gooische R wordt extragratis meegeleverd!
Zo’n topschool, zo een baken van oude wijsheid en toch met zo’n progressieve inslag, daar hebben de kleine grachtengordeldiertjes weinig te duchten van achterlijke middeleeuwse narigheid zoals geloofsregels en kledingvoorschriften.
Toch? Toch niet.
Joop ter Heul
Een aantal tweedeklassers besloot om eens voor de grap met een hoofddoekje naar school te komen. Geen statement, geen boze politieke toestanden, gewoon een handjevol giechelende veertienjarigen met een mooie glittersjaal om. Heel erg Joop ter Heul. Tot hun verbazing stuitten de tieners op de nodige weerstand van sommige leerkrachten; hoewel het Barlaeus het dragen van hoofddoekjes toestaat werd hen gesommeerd de sjaals weer op te bergen. De sfeer werd wat opstandig, één van de dames werd uit de les verwijderd en de anderen haalden toen maar bakzeil. Wel moesten ze na de lessen terugkomen voor een gesprek.
Barlaeaantjes zijn, helaas voor veel juffen en mezen, van het assertieve type. Dat krijg je nou eenmaal met gebroed uit gezinnen waar de overlegcultuur hoogtij viert. “Jezus Pap, gaan we alwééjr naajr Val d’Isère? Die zwajrte piste is TE boring..” Dat idee. Dus uiteraajrd, pardon, uiteraard kreeg de dienstdoende juf al gauw het argument: “Maajr de moslimmeiden dan? Waajrom mogen die wel een hoofddoek?” Nou, simpel. Omdat die het doen vanwege hun geloof, en geloof, daar moet je natuurlijk altijd aan toegeven. Ook op een seculiere, progressieve school, ook als het ten koste gaat van het gelijkheidsprincipe, ook als een stel veertienjarige meisjes gewoon zomaar helemaal voor de lol eens een doekie om hun hoofd binden.
Wat zou deze bekende alumnus van het Barlaeus hiervan vinden?
Beeld: Bert Brussen, Robert Engel, Gyurka Jansen en Bas Paternotte
