Dat de overheid voor mij waarschuwde als potentieel risico zonder dat dit ergens op was gebaseerd, blijkt toch een basis te hebben. Men wilde kostte wat het kost voorkomen dat ik mijn vak zou uitoefenen tijdens de NSS-top. Want een andere mening over digitale spionage en criminaliteit is de Firma Opstelten niet welgevallig.
Dat wordt duidelijk uit een overzicht van informatie die rond mij is geregistreerd in allerhande systemen van de politie. Ik heb de politiegegevens gevraagd toen de Nationale Politie niet normaal met mij rond de tafel wilde zitten om als volwassen mensen uit de affaire met de affiches te komen.
In het document wordt tot in detail uitgelegd hoe ik in de gaten ben gehouden. Maar het meest stuitend is wel de passage waar de beweegreden staat:
“Deze aandachtsvestiging is in de landelijke dia-bak geplaatst. Dit met het oog op de NSS en de mogelijkheden die de betrokkene zou kunnen aangrijpen om zijn vak uit te oefenen.”
Hoe ik het ook lees hier staat toch echt dat ik gesignaleerd heb gestaan uit angst dat ik artikelen of columns zou gaan typen. Als de overheid haar macht inzet om kritische journalisten in het werk te beletten dan is daar maar een woord voor dat nu waarschijnlijk ook door uw hoofd spookt, maar ik niet zal noemen. Hoe diep kun je zinken als land?
Verder is het knullig om te lezen dat ik gesignaleerd bent in Den Haag achter een laptop op een bankje. Hoe eng dat er voor bewakers ook uitziet, het was niets meer dan het afmaken van een column voor ThePostOnline. Bij Nu.nl heb ik geleerd om altijd aan je stukken te werken hoe bizar de locatie ook is. Dat heeft Laurens Verhagen mij nog bijgebracht.
Maar die verdediging hoef ik niet te voeren. Een ieder heeft het recht zijn mening te uiten zonder de inmenging van enig openbaar gezag. Dat geldt voor iedereen dus ook voor mij. Een reeks aan meldingen van ambtenaren die je signaleren doet daar afbreuk aan. Iedere bron zal zich ongemakkelijk voelen. Alleen daarom is deze actie van de politie al zo fout.
