Eind vorig jaar ben ik er eindelijk achter gekomen dat ik hartstikke fout en racistisch ben. Dat komt omdat ik toevallig geboren met een blanke huidskleur en een man ben. Blanke mannen zijn, zo werd mij verteld, niet alleen verantwoordelijk voor de slavernij en het kolonialisme, maar door middel van het ‘witte privilege’ en ‘institutioneel racisme’ onderdrukken ze de niet-blanke bevolking vandaag de dag nog steeds. De mediahypes van de laatste maanden zijn geen op zichzelf staande incidenten, nee, ze zijn symptoom voor iets structureels.
Zwarte Piet, Gordon en Jack Spijkerman maken deel uit van een duister complot van de blanke mannen om de allochtone bevolking structureel te blijven uitsluiten en discrimineren. En dit racisme beperkt zich niet slechts tot de PVV-stemmers, eigenlijk zijn alle blanke mannen schuldig. Zo schrijft Ellen van de Bovenkamp (helaas blank dus niet helemaal te vertrouwen, maar godzijdank is ze een vrouw en bovendien goed thuis in het feministische discours):
“De witte masculiene liberale elite bepaalt over welke onderwerpen er wel en niet gediscussieerd kan worden en bakent ook meteen de grenzen van de discussie af. Iemand met een kleurtje mag misschien meedoen aan het debat – als hij (heel misschien zij) welbespraakt is en accentloos Nederlands spreekt, maar toch zeker niet bepalen waar een debat over moet worden gevoerd.”
Ook andere opiniemakers, Zihni Ozdil, Nadia Ezzeroili (volgens de wetenschap ook behorend tot het kaukasische ras, maar zelf zien ze dat anders) en natuurlijk Quinsy Gario himself voeren een kruistocht (sorry,een eurocentristische opmerking, dat mag niet), eh, ik bedoel jihad (sorry, dat mag ook niet, dat is islamofobie), eh ik bedoel strijd tegen het spook dat racisme heet (o nee, ben ik weer per ongeluk racistisch, want een spook is wit, u ziet mensen, ik ben als blanke man van nature puur slecht). Omdat ze al jarenlang structureel gediscrimineerd worden is het meer dan logisch dat deze allochtone intellectuelen structureel spelfouten maken (Gario) of opeens in kwaliteitsweekblad De Groene Amsterdammer als iemand met Gilles de la Tourette ‘Go fuck yourself’ roepen (Ezzeroili). Dat is, ik word misschien een beetje eentonig en ik hoop dat u dit mij vergeeft, natuurlijk ook helemaal de schuld van de blanke mannen.
Vroeger werden in Europa de Joden gediscrimineerd. De Joden van nu dat zijn de moslims en n****s (ik schrijf het n-woord natuurlijk niet volledig uit, dat begrijpt u wel). Als de Franse komiek Dieudonné M’bala M’bala beschuldigd wordt van antisemitisme en Jodenhaat dan klopt van die beschuldiging dan ook helemaal niets. Joden kun je net als blanken natuurlijk niet discrimineren, want zij zijn de elite. De beroemde islamwetenschapper Tariq Ramadan, waar Ellen van de Bovenkamp haar proefschrift over schrijft, waarschuwde terecht voor de invloed van Joodse intellectuelen. De quenelle is geen verkapte nazigroet maar een humoristisch protest tegen de elite, een middelvinger naar de structurele discriminatie door het wereldwijde joods-bolsjewistische (daar ga ik weer, Godwin, Godwin), eh ik bedoel joods-blanke bolwerk.
Als je het dus over antiracisme hebt hoort daar dus niet antiantisemitisme bij. Echte antiracisten begrijpen dat alleen blanken en Joden kunnen discrimineren. Wie hieraan twijfelt, zoals Bart Schut in een nuchter (dus masculien en dus fout) opiniestuk, is gewoon zelf een racist.
Wat zou de wereld toch veel mooier zijn als er geen blanke mannen waren. Geen economische crisis (blanke bankiers), geen Eerste en Tweede Oorlog, geen kolonialisme en geen slavernij. En natuurlijk was er dan ook geen universiteit, omdat wetenschap sinds de vermaledijde Verlichting (gelukkig is dit ontmaskerd door het postmodernisme) een snode poging van blanke mannen is om hun liberale waarden aan de vrouw en de niet-westerse samenleving op te dringen. Alleen genderstudies en grote denkers als Tariq Ramadan en Edward Saïd deugen. Het doel van echte wetenschap moet zijn de machtsstructuren van het blanke beest (vrij naar Nietzsches blonde beest) te ontmaskeren. Feiten en argumenten zijn hierbij van ondergeschikt belang. Dat zijn immers blanke mannendingen (bij mannendingen denken sommigen aan piemels, dat is ook typisch mannelijk en dus fout, penetratie is trouwens per definitie verkrachting).
De blanke mannen uitroeien is misschien toch een beetje te radicaal. Ze moeten in de woeste worsteling der rassen en seksen gewoon de onderliggende partij zijn. Met Nadia Ezzeroili bovenop.
Ewout Klei is bevoorrechte blanke man. Hij kijkt graag naar buikdanseressen en blaxploitation-films
