Homofobie is verwerpelijk, daar zijn weldenkenden in Nederland het over eens. Een onterechte aantijging van homofobie is echter ook verwerpelijk. Niemand wil bekend staan als homofoob (of racist, seksist, etc.), uitzonderingen in bepaalde kringen daargelaten. Een voorbeeld van een kwalijke, onterechte aantijging van homofobie hebben we onlangs op de televisie kunnen zien bij Pauw: fotograaf Erwin Olaf citeerde selectief uit een oude column van Youp van ’t Hek en schilderde hem onterecht af als homofoob. Jeroen Pauw corrigeerde de volgende dag maar excuses van Erwin Olaf zijn niet gevolgd terwijl die zeer op z’n plaats zijn. Van ’t Hek kan nu een aangifte overwegen wegens laster en smaad. Hij is echter wel wat gewend en kan het ook laten zitten.
In de zaak van Jasper en Ronnie Vernes-Sewratan, de twee homoseksuelen die vorig weekend in een vechtpartij verzeild raakten in Arnhem en de dagen daarna de publiciteit zochten, staat vast dat Ronnie meerdere tanden verloor. Wat echter ook vast staat is dat Jasper een vechtsporter is (hij heeft op judo, kickboksen en kungfu gezeten), dat hij niet graag met zich laat sollen (“We laten ons niet de kaas van het brood eten”), dat hij iets geroepen heeft als “Rot op naar je eigen land”, en dat hij zelf “rake klappen” heeft uitgedeeld. Dit heeft hij in ieder geval allemaal verklaard in een interview in NRC Handelsblad.
Ook staat vast dat Jasper en Ronnie 35 en 31 jaar oud zijn en de verdachten 14 en 16 jaar oud (twee van 14, drie van 16). De verdachten hebben geen van allen een strafblad en zijn in tegenstelling tot de bewering van Jasper niet allen van Marokkaanse afkomst; er zit ook een blonde ‘autochtoon’ bij.
Nog een feit: Jasper en Ronnie waren beschonken. Op de Facebookpagina van Jasper staat een foto van twee uur voor de vechtpartij, waarbij Jasper zich dronken verklaarde (“voelt zich dronken”), en zulks heeft hij ook in latere interviews in verschillende bewoordingen aangegeven. De verdachten ontkennen dat er homofobe opmerkingen zijn gemaakt en dat er met een betonschaar is geslagen. Het OM onthoudt zich ondertussen wijselijk van een oordeel. “Het onderzoek loopt nog dus we kunnen niet zeggen: zo of zo is het gegaan”, aldus een woordvoerder in NRC.
Nu kan het zijn dat er homofobe opmerkingen gemaakt zijn, door één of meerdere verdachten en ook dat er met een betonschaar geslagen is. Het kan echter ook zijn dat we te maken hebben met een ‘gevalletje Erwin Olaf’, om het zo maar te noemen. Een slachtofferrol van Jasper en Ronnie en een ernstige en onterechte aantijging jegens een vijftal pubers, waarvan er één wellicht uit zelfverdediging, of woede wegens ‘allochtonofobie’, met een vuist heeft uitgehaald naar loszittende tanden. Het punt is dat we het (nog) niet weten: niemand is er bij geweest behalve de zeven heren zelf. De advocaat van een van de verdachten, Gerald Roethof, is er na het doornemen van het politiedossier in ieder geval ook persoonlijk van overtuigd dat er van het “gebruik van een betonschaar als slagwapen” geen sprake is geweest, zo vertelde hij ondergetekende. En hij noteert terecht dat het belangrijk is om je uit te spreken tegen homofobie maar even zozeer tegen haat jegens andere minderheden, en in het algemeen: om aan waarheidsvinding te doen.
Belangrijk nu is dit: half Nederland heeft voorbarig de conclusie getrokken dat hier sprake was van anti-homogeweld en heeft daarmee vijf jongens publiekelijk veroordeeld, met een volksgericht, en hen daarmee misschien wel onterecht verketterd en gedemoniseerd. Waarbij uiteraard de eeuwig politiek correcte Alexander Pechtold voorop ging in de strijd. En waarmee vijf jongens wellicht onterecht voor de rest van hun leven zijn beschadigd, als ze minder stevig in hun schoenen staan dan Youp van ’t Hek.
Misschien komt vast te staan dat de verdachten schuldig zijn, misschien ook niet. Misschien komt vast te staan dat er door beide partijen discriminerende opmerkingen zijn geuit en klappen uitgedeeld. Maar alle hand-in-hand acties, optochten, demonstraties enzoverder zijn voorbarig geweest. En we kunnen tot geen andere conclusie komen dan dat publieke excuses op z’n plaats zijn, aan de verdachten, allereerst van initiatiefneemster Barbara Barend en politici als Alexander Pechtold, gevolgd door de rest van het halve Nederland dat meende publiekelijk een oordeel te moeten vellen. Als vast komt te staan dat de jongens schuldig zijn aan homofobie, kunnen ze alsnog verketterd worden, mocht iemand de noodzaak voelen.
Voor de hardhorenden: misschien is de groep jongens schuldig, tuig van de richel dat op fietsenrooftocht was of anderszins; daar gaat het niet om. Het punt is dat ondoordacht en voorbarig conclusies getrokken zijn. Politieke correctheid heeft z’n schaduwzijden, dat is in ieder geval wel weer bewezen.
Deze column werd eerder gepubliceerd op de website van de auteur.
