Kan iedereen godverdomme met zijn poten van mijn borsten af blijven? Ja, dit begint persoonlijk te worden, zo onderhand. Iedereen en zijn moeder (m/v) is verwoed bezig de beha-inhoud van damesmensen te politiseren en voor zijn karretje te spannen. Welnu. Ga weg.
Borsten zijn niet hetzelfde als handen of neuzen: ze zijn een secundair geslachtskenmerk van vrouwen en daarmee een seksueel geladen lichaamsdeel. Dat vrijheid blijheid blootgewoon moet kunnen omtrent borsten is dus onzin, boezems spreken meer tot de klammere hoekjes der verbeelding dan armen of enkels. Wie desalniettemin blootgeboezemd in het openbaar wil verschijnen moet dat vooral niet laten, maar iedereen, de onbedekte dame incluis, is zich bewust van het effect. FEMEN maakt hier dankbaar gebruik van.
Dan is er nog de biologische functie van borsten. Baby’s drinken er uit. Of zulks in het openbaar dient te geschieden is een kwestie van smaak, maar deze discussie is minder gepolitiseerd dan die over droogstaande borsten. Zo af en toe is er een relletje over een voedende moeder die ergens verwijderd wordt, maar meestal is dat niet uit preutsheid om de zichtbaarheid van een blote borst maar om het feit dat normale mensen zo’n lurkende baby als onsmakelijk ervaren.
Naar aanleiding van de rel rond de borstencover van studentenblad Folia en de verwijdering van het blad op een open dag van de Hogeschool van Amsterdam, laait het tietendebat weer op. “Het is hoog tijd voor een échte discussie over blote borsten”, kopt het Parool. Hoezo? Waarom in godsnaam moet er een voorgeveldebat worden aangezwengeld?
Een paar geschifte feministen menen dat het afbeelden van jetsers zal leiden tot meer gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Dit door borsten te deseksualiseren. Kap daarmee, Eucalyptae! Blijf! Af! Ik heb mijn borsten graag zo geseksualiseerd mogelijk, zowel aan gevende als ontvangende zijde, want dat is leuk en spannend. Als we borsten echt net zo neutraal zouden bezien als een arm of been, zou dat een forse verschraling van onze sekslevens betekenen.
De extreemlinkse en voorheen gewelddadige activist Jean Tillie, tegenwoordig decaan aan de HvA, stelt daarentegen dat dit borstenvertoon ‘een politiek standpunt’ is en weigert het blad in de schappen te leggen. Mijn borsten zijn, bedekt of onbedekt, meestal geen politiek statement mijnheer Tillie. En mocht ik mij bijvoorbeeld bij FEMEN aansluiten en ze wél aldus inzetten, dan mag ik dat gewoon doen zonder publiek debat daarover. Dat u politieke statements op de cover van magazines weert, is quatsch. Kijk maar naar de eerdere Folia-covers. Vaker wel dan niet zijn zij voorzien van tekst en/of beeld dat als een politieke boodschap kan worden opgevat. Jihadisme, homo-activisme, gendergezeik, studentenprotesten ‘in de geest van Mandela’, als dat geen politieke statements zijn, ben ik een meid van Halal.
Dus omdat er op een vierkante millimeter in de grachtengordel een tietenakkefietje is over boobie-perceptie, tussen dramfeministen en een zuurlinkse stenengooier, moeten ‘we’ een ‘échte discussie over blote borsten’ gaan voeren? Het meiske dat het Parool-stukje schreef, gebruikt vervolgens de hele kwestie weer voor de lievelingshobby van ‘feministen’: vrouwen in de slachtofferrol zetten. Volgens haar is er sprake van ’inhoudelijke problematiek rond blote borsten’, misbruikt Folia-hoofdredacteur Erdogan vrouwenrechten en komt hij op voor persvrijheid ‘over de rug van feministen en moslims.’
Kan iedereen zijn politiek-publicitaire tengeltjes UIT mijn decolleté halen alstublieft dankuwel? Wat is er precies onduidelijk aan persvrijheid? Die valt of staat, de laatste keer dat ik keek, niet met een tepelquotum. En vrouwen hebben zelf alle zeggenschap over hun beha-inhoud. Willen zij die delen met de wereld, op welke manier en in welk medium dan ook, dan mag dat gewoon. Willen zij dit niet, ook goed. In het tonen, bedekken, aanraken of laten betasten van boezems zou nooit enige dwang mogen zitten. Tot zo ver is alles een volstrekt open deur en behoeft geen ‘échte discussie’, toch? Noch maakt het hebben van borsten mij tot slachtoffer van SuitSupply-reclames, van hoofdredacteuren van schoolkranten of van welke onderdrukking dan ook.
Hou borsten zo geseksualiseerd mogelijk. En je moet er verder niet over zeiken, tenzij dat je fetisj is natuurlijk, dan mag het. Maar hou het maatschappelijk slagveld gaarne uit mijn beha.
