In het stille hoerenstraatje lag een dunne laag verse sneeuw waarover een enkel paar herenschoenen van groot formaat en met nadrukkelijk profiel een doelgericht spoor naar de deur van een peeskamer had getrokken. Tegen de binnenkant van het roodverlichte raam, waarvan het gordijn was dichtgeschoven, waren met plakband twee kerstballen geplakt; een gouden en een groene, hangend aan donkerrode lintjes. In de kamer stonden die schoenen, lichtbruine, halfhoge laarzen van het merk Timberland, voor een stoel waarop ook de overige kledingstukken van hun eigenaar waren gedeponeerd. Wie voor de deur bleef staan en goed luisterde kon hem ‘urrgh, urrgh, urrgh…’ horen kreunen op het ritme waarmee hij tegen Gails billen stootte.
‘Ohh, ohh, ohh…’ gaf ze ten antwoord.
Ze zat op haar knieën op de rand van het bed, hij stond ernaast. De andere kant van het bed stond tegen een muur waaraan een spiegel was bevestigd. De spiegel liep langs de gehele lengte van het bed en hij kon haar gezicht erin zien. Ze gaf met hijgend openstaande mond en genietend half gesloten ogen een geweldige voorstelling.
Gail was een negerin uit Suriname van een jaar of veertig. Ze was lichtbruin en had kort kroeshaar. Maar belangrijker, ze had een heerlijk lichaam; lang, slank en soepel. Ze had kleine borsten, maar volle, stevige billen. Het kon hem niet schelen dat ze kleine borsten had. Domme, onvolwassen mannen vielen op borsten, alsof ze nog niet van de moederborst waren losgekomen. Hij kende meer belang aan billen toe; ze boden veerkracht bij de geslachtsdaad. Met zijn handen om Gails taille beukte hij op haar in. Haar malse billen vingen zijn stoten op en wierpen hem weer terug, waardoor hij zich maar voor de helft hoefde in te spannen.
Hoerenlopen was al vanaf het begin van zijn mannenleven een deel van zijn seksuele dieet. Zijn eerste seksuele ervaring was met een hoer, de tweede ook. De eerste hoer was waardeloos; ze lag erbij als een matras. De tweede was geweldig; ze begon hem enthousiast te pijpen en zei in plat-Haags, nadat haar mond smakkend zijn lul had losgelaten: ‘Ut blèft mooi speelgoed!’ Daarmee had ze hem definitief voor haar beroepsgroep gewonnen. Gewapend met die ervaring durfde hij zijn eerste vriendinnetje te versieren. Het was 1977, hij was 16.
In zijn jonge jaren ging hij veel naar de hoeren. Het moesten er honderden zijn geweest. Waarom niet? Hij was geen dief van zijn eigen lul. Een wip kostte vroeger 50 gulden, tegenwoordig 50 euro. Een koopje. Hij maakte zich geen illusies en werd nooit verliefd op een hoer, maar hij was ook niet cynisch. Hoerenlopen was masturberen met een ander lichaam, maar het was leuker dan masturberen met jezelf. Hij beleefde er plezier aan en daar ging het om.
Als seks binnen een liefdesrelatie een bezoek aan een restaurant was, dan was seks met een hoer een snelle snack; minder speciaal, maar daarom niet minder lekker. Vroeger onderbrak hij tijdens een relatie zijn hoerenloperij. Tegenwoordig ook wel, maar niet altijd. Hij had ontdekt dat vrouwen naarmate ze ouder werden toleranter begonnen te staan tegenover mannen die naar de hoeren gingen. Ze vonden het wel amusant en zelfs spannend. Sommigen wilden zijn hoerenbezoek met hem naspelen, anderen noemden zich zijn gratis hoer.
De laatste jaren was de frequentie van zijn hoerenbezoek teruggelopen van gemiddeld een keer per week tot twee keer per maand. Tegelijk kreeg hij een voorkeur voor een bepaald type vrouw. Om te beginnen moesten ze minstens 30 jaar oud zijn. Ook het moederschap sprak in hun voordeel. Vrouwen die een kind hadden gebaard durfden meer op seksueel gebied. Dat was althans zijn ervaring. In fysiek opzicht spitste zijn voorkeur zich toe op slanke vrouwen met lange benen, kleine borsten en volle, stevige billen. Het Crazy Horse-type. De vrouwen waarop hij verliefd werd beantwoordden niet altijd aan dit lichamelijk ideaal. Je werd niet verliefd op alleen een lichaam. Tijdens zijn liefdesrelaties bleef hij dus hoeren bezoeken die wel aan zijn lichamelijk ideaal beantwoordden. In de laatste jaren was hun aantal van een viertal geslonken tot één: Gail.
Het werd tijd om af te ronden en hij voerde het tempo van zijn stoten op.
‘Hoer…’ hijgde hij. ‘Geile hoer…’
‘Ja, ik ben een hoer…’ hijgde ze terug. ‘Een geile hoer…’
Ze had een stevige grip en was goed gesmeerd met glijmiddel; niet te weinig, maar vooral ook niet teveel. Hij keek neer op haar fraai gebogen rug. Hij zou er een zadel op kunnen leggen om weg te rijden naar de zonsondergang. De rugwervels en de contouren van haar schouderbladen die zich onder haar lichtbruine huid aftekenden riepen een gevoel van intimiteit bij hem op. Hij mocht haar wel. Ze was hem in ieder geval een stuk sympathieker dan de meeste van haar collega’s. Ze was beschaafd, uiterst hygiënisch en lulde niet door de seks heen. En die seks was eerste klas. Eigenlijk was het gewoon een heel fijn wijf.
Hij voelde dat hij ging klaarkomen.
‘Ik ga spuiten!’ kreunde hij.
‘Ja, spuit maar lekker!’ kreunde ze terug. ‘Spuit die condoom vol!’
Hij gaf nog een laatste stoot en ontlaadde zich met een diep, dierlijk gegrom. Daarop trok hij zich uit haar terug en wankelde naar adem happend achteruit. Hij viel bijna op de grond.
Gail draaide zich op het bed naar hem om.
‘Zo,’ zei ze monter, ‘dat is eruit.’
‘Ja,’ zei hij, nahijgend op het condoom neerkijkend, ‘zeg dat wel.’
Ze pakte hem bij zijn verslappende lul en trok hem zachtjes mee naar de wasbak van roze porselein. Daar ontdeed ze hem met een groot stuk keukenpapier snel en zonder te morsen van zijn condoom. De prullenbak zat al aardig vol.
Gail draaide de kraan open en ze begonnen zich te wassen. Hij gaf haar een vriendschappelijk tikje op de billen.
‘Bedankt weer,’ zei hij, haar via de spiegel aankijkend.
‘Geen dank,’ lachte ze terug. Het klonk vriendelijker dan ‘het is mijn werk’, maar het kwam op hetzelfde neer.
Ze wist zo ongeveer alles van hem, maar hij bijna niets van haar. Alleen dat ze Gail heette en uit Suriname kwam, maar misschien had ze dat verzonnen. In haar raam stond een bordje met ‘100 % NL’. Tussen de klanten door zat ze achter haar raam in sexy lingerie boeken te lezen, vooral fantasy en science fiction. Toen hij vandaag bij haar binnenstapte was ze bezig met Adelaars van het Oostfront, zijn nieuwste Luftwaffe-roman die hij had geschreven in opdracht van een Belgische postorderuitgeverij voor een nostalgisch publiek. Hij had haar een gesigneerd exemplaar gegeven. Ze zei dat ze het heel spannend vond.
‘Ga je nog iets doen met Kerst?’ vroeg hij.
Ze tuitte haar lippen. ‘Neuh.’
‘Blijf je thuis?’
Ze haalde haar schouders op. ‘Misschien.’
‘Alleen?’
Ze begon zachtjes te lachen. Ze had mooie witte tanden.
‘Wat is er?’ vroeg hij.
‘Normaal heb je nooit zoveel vragen.’
‘Nou ja… ik dacht…’
Ze schudde lachend haar hoofd. ‘Je weet toch dat wij nooit ingaan op zulke vragen.’
‘Ja, dat is waar.’
Hij wilde toen alleen nog maar zo snel mogelijk weg. Gehaast trok hij zijn kleren aan, terwijl zij, al helemaal aangekleed in haar sexy lingerie, geduldig stond toe te kijken. Toen hij klaar was deed ze de deur voor hem open. Het sneeuwde weer.
‘Nou, een vrolijk uiteinde dan maar,’ zei hij. ‘Ik zie je weer in januari.’
‘Januari ben ik er niet.’
‘Vakantie?’
‘Ja.’
‘Waarheen?’
‘Tot de volgende keer.’
Hij knikte begrijpend. ‘Tot de volgende keer.’
Het spoor dat hij vanaf de deur van de peeskamer naar het eind van het stille hoerenstraatje trok werd snel ondergesneeuwd.
