Heleen Mees leek goedgehumeurd op weg naar de rechtbank om een bak bagger over Willem Buiter uit te gaan storten. Die juridische wraakoefening blijft nu uit omdat de promoveerde econome counseling moet volgen van het OM. Jammer, dat de zaak pas in januari weer voorkomt.
Mees, die deze zomer werd opgepakt wegens stalking, kan alleen nog maar winnen. De voormalige powerfeministe, die werkelijk door iedereen wordt gehaat, had eindelijk eens kunnen vertellen hoe Willem Buiter haar psychisch maltraiteerde. Dat verhaal zou een mooi grijs tintje kunnen geven aan die zwarte piet discussie rondom haar persoon.
De schuinsmarcherende getrouwde Citibankbaas was haar minnaar, maar bediende meerdere vriendinnen. New York Daily News kwam vorige week met nieuwe onthullingen over de veelwijverij van Buiter. Nadat Mees had ontdekt ze dat ze niet zijn favoriete nummer 2 was, had hij gezegd: ‘At least you get it!’
Dat vond Heleen, die in Buiter een intellectuele zielsverwant zag (haar proefschrift is aan hem opgedragen) niet heel amusant. Dat ze vervolgens buitenproportioneel reageerde door hem per mail dood te wensen en te stalken valt natuurlijk niet goed te praten, maar dat ze nu als een eigentijdse heks wordt weggezet verdient ze niet.
Wat we vergeten is dat Buiter na zijn ingediende aanklacht opnieuw – tegen de rechtbankregels in – contact met haar zocht, en een deel van de aanklacht liet vallen. Waar Mees onophoudelijk wordt gebasht vanwege haar ridicule en excessieve mailgedrag, wordt Buiter op onverklaarbare reden gespaard als de man die bijkans voor zijn leven moest vrezen.
Dat is opmerkelijk. Waarom neemt niemand neemt het voor Mees? Dolle Mina’s, die altijd zo vol vuur ageren tegen scheve relationele liefdesverhoudingen, zwijgen over de kwestie, sterker nog, huilen mee met het volk. Cisca Dresselhuys, oud-Opzij Akela, trapt in De Telegraaf naar beneden met bijna sadistisch plezier.
Dresselhuys noemt Mees iemand met ‘een gehandicap die gekke dingen doet.’ ‘Iets zit er niet goed’, diagnosticeert ze de patiënt. ‘Ze is geobsedeerd door mannen die afhaken. Jaren geleden heeft ze al de Haagse wethouder Arend Hilhorst gestalkt. Ook een ex, niet iemand die ze in het wilde weg bij de Albert Heijn heeft weggeplukt.’
Roos Schlikker is ronduit geïrriteerd dat vrouwen zich voor Mees willen inzetten. Ze ageert tegen ‘tantes’ die menen dat er ook een andere kant’ aan het verhaal zit. ‘Medelijden met Mees mogen we best hebben vind ik. Maar dan vooral vanwege dit soort tantes die denken het op deze wijze voor haar te moeten opnemen en die vrouwen oproepen arm in arm, borst aan borst, schouder aan schouder elkaar te steunen.’
Ik wil niet zeggen dat we hier te maken met een Dreyfuss-affaire, maar het zou toch van kritische geest getuigen als we ons rekenschap geven van de feiten. Hoe strafbaar zijn Mees’ handelingen nou precies geweest?
We kennen nu een kant van de zaak die is gebaseerd op het procestuk van de aanklager. Het zou van intellectuele moed getuigen om eens naar Mees te luisteren in plaats van meteen met de neus dicht te gaan wijzen en schreeuwen.
Je zou verwachten dat er toch wel een paar vrouwen zouden opstaan. Maar het is stil. Aanvankelijk reageerden Femke Halsema en Margriet van der Linden nog, maar die houden zich ook koest, nadat ze de berm in werden gereden op de digitale snelweg.
Het hedendaagse feminisme heeft zich bekeerd tot sociaal wenselijke burgermanskritiek die niet zou misstaan aan de eettafel bij Al Bundy of Archie Bunker.
De enige die zich voor Mees inzet is een loodgieter uit Brooklyn. Leon Alfonso heeft een punt als hij afvraagt waarom het journaille niet graaft naar de oorzaken van Mees giftigheid. ‘The Preaching Plumber’ betaalde de borgsom van 5000 dollar om Mees vrij te krijgen en had het lef om dwars door te mediahumbug heen te kijken en zich van een menselijke en geëngageerde kant te tonen.
Laten we het voorbeeld volgen van Leon Alfonso. Als de laf-correcte feministen het niet doen, wordt het tijd dat wij, mannen met gezond verstand, (Nee, we zijn niet verliefd op haar!), het eens opnemen voor La Mees.
Binnenkort loopt ze de marathon van New York voor een stichting die zich inzet om de eenzaamheid onder ouderen te bestrijden. Steun haar door te storten. Collega Paternotte gaf gisteravond al het goede voorbeeld.
