U speelt het natuurlijk al tijden niet meer: Farmville. Het spelletje van uitgever Zynga dat samen met Mafia Wars menig Facebook wall onveilig maakte. Maar toch trappen we nog steeds allemaal in hetzelfde principe, “sociaal willen we allemaal”, zullen we maar zeggen. Zynga heeft namelijk heel goed door hoe het werkt, bijna allemaal hebben we die bijna onstilbare probeerdrang en dan ben je verkocht, zeker als je ziet dat meerdere mensen het spelen. Voorlopig zitten we allemaal nog wel een tijdje gevangen in onze eigen Farmville.
Vrienden
Het begint er natuurlijk mee dat heel duidelijk is dat je vrienden het spelen. Vaak zonder het zelf bewust door te hebben spammen de eersten lustig rond dat ze iets aan het doen zijn. Noem het de kracht van de aanbeveling, in ieder geval spoort dit je zelf ook aan even te gaan kijken. En dan is het zo makkelijk, letterlijk: gewoon een paar keer klikken om punten te halen en je bent klaar voor dit uur. Een volgend uur moet je dan weer een paar keer klikken om verder te kunnen in ‘het spel’, dat ziet er dan leuk genoeg uit om dat nogmaals te proberen. Dit is dan meestal waar de peer-pressure nog wat verder begint te werken, iedereen blijft spelen en met een randlijstje er bij is het niet moeilijk te zien dat een paar muisklikken in het volgende uur je net voorbij je vrienden zullen brengen.
Ondertussen doen jouw vrienden natuurlijk precies hetzelfde, dus waarschijnlijk zul je ze helemaal niet inhalen. Gelukkig heeft Zynga ook daar aan gedacht: je kunt natuurlijk gewoon nieuwe vrienden uitnodigen. “Moeten” is misschien een beter woord, aangezien je het volgende level pas kunt bereiken als je minstens 15 andere vrienden in je lijstje hebt. En hoe meer nieuwe vrienden, hoe relatief hoger je staat, als je net zo hard door blijft spelen, natuurlijk.
OCD
Wanneer je dan toch op een punt bent aangekomen dat je vindt dat je maffia nu wel groot genoeg is ligt het volgende verslavende effect op je te wachten: eigenlijk willen we heel graag dingen afmaken. Onder gamers is dit effect met een iets andere betekenis ook wel bekend als “one more level”, wanneer ze voor het slapen gaan nog graag die ene puzzel oplossen, waarna het wel zo makkelijk is om nog even, en dan nog, waarna het al gauw weer twee uur later is.
Elke goede app, game of website lijkt tegenwoordig gebruik te maken van het feit dat we de dingen nu graag compleet zien. Is het niet dat je na 3 weken spelen toch wel graag wilt zien hoe die groene koe je weide compleet gaat maken, dan is het wel een progressbar die nu op 90% staat. Want ja, dan hoef je nog maar 10%, dus waarom nu net voor het einde stoppen? Zelfs een “serieuze website” als LinkedIn maakt hier gebruik van: of u ondanks alles ook nog even uw losse CV wilt uploaden, want anders blijft dat balkje zo lelijk op 95% staan. Het ergste is natuurlijk nog dat we er vaak genoeg bij stil staan; dat ze ons dwingen het spelletje, vaak letterlijk, mee te spelen. Maar ja: nog even die paar klikjes, dat kan er ook nog wel bij.
