D66 leeft. 12 hartjes kloppen vrolijk in de Tweede Kamer. Er is orde. Er is rust. Dat schijnt vooral de verdienste te zijn van Alexander Pechtold en Ingrid van Engelshoven, de onlangs opgestapte partijvoorzitter. Toen de peilingen nul zetels voorspelden, gingen zij bij elkaar zitten in de doorzonwoning van de partijleider in Wageningen. Zij dronk bessenjenever. Alexander dronk een rode Bordeaux. Terwijl hij naar de kaarsjes keek, zei zij: orde, rust en leegte. Hij knikte.
Het resultaat is nu te zien. 12 mooie zetels. Met daarin allemaal keurige mensen. Consultants. Diplomaten. Ambtenaren. Precies zoals Ingrid en Alexander het wilden. Nooit hoor je iets van ze.
Uitgesproken types als Boris Dittrich, Boris van der Ham en Lousewies van der Laan zijn weggebonjourd. Als zij nu in de Kamer hadden gezeten, hadden ze bovenop de Turkse Yunus-zaak gezeten. Erdogan tart hun vrijzinnige hart, met die homofobe houding. Die hadden ze met pek en veren terug naar Turkije gestuurd. Opflikkeren.
Those were the days. Nu zit daar ene Sjoerd Sjoerdsma. Een diplomaat. Terwijl Lodewijk Asscher de Turkse bemoeienis met duidelijke woorden afschiet, noemt deze diplomaat Asschers woorden ‘niet effectief, onhandig en onwennig.’ Hij zegt dat de minister ‘een grote hypotheek’ op het bezoek van komende donderdag heeft gelegd. Zie hier D66 2012. Van vrijzinnigheid is geen sprake meer.
Pechtold zei ooit tegen mij dat hij die multiculturele samenleving louter een verrijking vond. In Zomergasten vond hij dan ook dat iedereen die klaagde over ‘vreemde etensluchtjes in het trapportaal’ niet moest zeuren. Het was een kwestie van ritsen. En als wij die arme jongeren niet discrimineren, als ze een stageplek krijgen en een groter huis, dan ritsen die mensen zo –hupsakee- onze samenleving in.
Het is dat Pechtoldiaanse multiculturalisme dat ook Sjoerd Sjoerdsma aangestoken heeft. De diplomaat praat liever met Erdogan. We hebben natuurlijk handelsbelangen. Die gaan voor. En daarnaast moeten we die denkbeelden respecteren. Dat is het mooie, iedereen is anders, zie je Sjoerdsma denken.
Pieter Rietman, beoogd D66-leider in Amsterdam-west vertelde vorige week aan The Post Online dat hij het liefst een D66 ziet die er af en toe met ‘gestrekt been in gaat’. Ze bestaan dus nog. De Badr Hari’s van D66. Maar ze zijn eenzaam. De partij zit vol met lieve mensen. Geen mensen die zeggen: weet je, Erdogan, blijf lekker thuis!
Marcel Duyvestijn hield zielsveel van de vrijzinnige D66. Maar, zoals een diplomaat dat zou zeggen: das war einmal. Ordnung muss sein. www.liefdevollid.nl @liefdevollid.
