We zijn dus gek geworden. De rector van een school in Etten-Leur heeft de schoolreis naar Parijs afgeblazen omdat hij had gehoord dat de terreurdreiging daar wat verhoogd was. Hij vreest voor de veiligheid van de kinderen, ‘juist omdat het doel, de Parijse metro, specifiek genoemd werd.’ Ach gut, wat een zielenpoot. Hij had de metro kunnen mijden, natuurlijk, heel specifiek. En ondertussen laat dat schoolhoofd zijn kostbare kinderen elk dag door weer en wind vanuit al die omliggende gehuchten naat Etten-Leur fietsen. Langs razend verkeer, door een gemeente waar afgelopen nog een autodief levensgevaarlijk rondscheurde, achtervolgd door de politie. Ach, de rector is natuurlijk stiekem gewoon blij dat hij een immens slap excuus heeft gevonden om die trip af te lasten, Al dat gezoek naar verdwenen leerlingen, dat gezeur in de musea, dat geneuk, gegiechel en gezuip in die muffe hotelkamertjes – rector Van Heusden weet uit eigen ervaring wat ‘terrorisme in Parijs’ betekent.
Laten we het deze domkop niet kwalijk nemen. We worden immers gek gemaakt. Van bovenaf. Het is natuurlijk prima, en zelfs zeer wenselijk, dat in de Tweede Kamer zo nu en dat de Stem des Volks weerklinkt. Dat iemand eens hardop roept wat iedereen denkt. Maar sommigen hebben daar hun roeping van gemaakt. Geert riep het kabinet letterlijk op om de hele regio plat te bombarderen. Dat was zijn oplossing. Ziedaar de superieure westerse beschaving. Maar als het om IS gaat wil Den Haag ons vertellen wat we moeten denken. Het wordt een dure grap, dus moeten we het wel met elkaar eens zijn dat die bommen goed besteed worden. Nederland loopt gevaar! Klinkt overal. Het woord ‘slang’ is ook al gevallen. Maar degene die afgelopen week werkelijk over de schreef ging was de minister president, in zijn vergelijking van de IS met de nazi’s. Natuurlijk, er waren ‘grote verschillen’, maar er was ook ‘een vergelijkbare situatie’. En hij sprak de volgende kromzinnen:
“Het vechten tegen organisaties en mensen die zich bedienen van de meest vreselijke wreedheden om hun doelen te bereiken. Of het nou de Tweede Wereldoorlog is en de strijd die Nederland, de geallieerden en de Nederlandse verzetshelden hebben gevoerd, in de kern draait het om dezelfde zaak: het gevecht voor het behoud van onze waarden en van onze samenleving, waar man en vrouw, homo en hetero, ongeacht welk geloof je hebt, iedereen gelijk is voor de wet en iedereen een bijdrage aan het land kan leveren en het nooit zo kan zijn dat geweld en de meest verschrikkelijke vormen van gewelddadigheid dat kunnen bestrijden.”
Vergelijkingen tussen de actualiteit en de nazi’s of de Holocaust golden tot voor kort als smakeloos. Alle vergelijkingen gingen mank. Not any more. Rutte heeft het taboe doorbroken. Dit is de nieuwe strijd tegen het Kwaad. Hier komen we dus niet meer van af. Wanneer we over een half jaar zitten met een torenhoge rekening voor het omwoelen van woestijnzand, met een fiks aantal burgerslachtoffers, en met geen enkel zichtbaar militair resultaat, dan kunnen we dus niet ineens zeggen: ach, dat IS… da’s zo erg niet. We delen nog wat warme truien uit en dan zoeken ze het daar maar uit. Nee, Rutte heeft gesproken: dit zijn de nieuwe nazi’s. Dit is de nieuwe Goede Oorlog tegen het Kwaad. Onze fundamentele waarden worden bedreigd. We gaan door tot het gaatje. Samen met onze Arabische vrienden.
het IS begaat natuurlijk de meest vreselijke wreedheden. In het kalifaat lopen alle vrouwen er als kraaien bij, nederig gebogen, rechteloos, straffeloos misbruikt. Doodstraffen zijn aan de orde van de dag. Dissidenten worden opgepakt en verdwijnen in gevangenissen. Wie het niet eens is met de geestelijk leiders, is ook snel van de straat verdwenen. Homo’s worden opgejaagd en geëxecuteerd. Andere geloven zijn verboden; er is in het hele land geen christelijke kerk te vinden. Vreselijk hè?! Maar wacht even, dit gaat niet over IS maar over Saoedi-Arabië. Onze grote vriend in de regio, die ons helpt om IS te bestrijden. Het Westen, dat zo graag kakelt over het behoud van ‘onze’ waarden en dat nu dolenthousiast iets gaat bombarderen daar (niemand weet wat), is ondertussen de beste vriendjes met het reëel bestaande, meest hardvochtige kalifaat dat op aarde te vinden is.
Deze gotspe werd ook al aangestipt door Youssef Azghari, een docent van de Avans Hogeschool, in NRC Handelsblad van 2 oktober. Alleen noemt hij de deelname van de Saoedi’s ‘opmerkelijk’. Nou nee hoor. Ze volgen de VS al een halve eeuw heel braaf. Als het gaat om mensenrechten of macht, kiest de VS altijd voor het laatste, en het Saoedische regime kan de Amerikaanse steun goed gebruiken. Eigenlijk, schrijft Azghari heerlijk naïef, zoude de Saoedi’s het goede voorbeeld moeten geven: ‘Dat kan bijvoorbeeld door op z’n minst de sharia te ontdoen van alle barbaarse straffen, zoals steniging of handen afhakken. Nog beter is het te vervangen door een universeel en humaan recht (…).’
Dat is zoiets als het Vaticaan vragen of ze, na alle schandalen, de Bijbel niet gewoon kunnen herschrijven, of over kunnen stappen op de Koran. Nee, onze beste vrienden daar in de regio zijn geen haar beter dan de baardmannen van IS. En onverbeterlijk. En wij in het Westen, met die grote bek over mensenrechten en superieure beschaving, hebben besloten om een andere kant op te kijken. En blindelings het moeras in te lopen.
