Laten we vooraf één ding stellen; het is slecht gesteld met het Nederlands Songfestival. Joan Franka in haar indiaanachtige kostuum zag er belachelijk uit. Ik stond bij de lokale Chinees op mijn Char Siew te wachten en zag haar op televisie, daarna volgende Rafaëlla. Uit Idols, denk ik, het kan ook Starmaker geweest zijn. Verder weet ik niet wat Rafaëlla doet, maar ze droeg iets waar in ieder geval duidelijk uit sprak dat ze haar vrouwlijke rondingen ook een bijdrage vond aan het songfestival. Dat mag natuurlijk, maar het zag er -uiteraard- niet uit.
De volgende dag was het raak: “Bekende artiesten uit de Verenigde Staten treden toch ook halfnaakt op, waarom mag dat in bekrompen Nederland dan niet?”, vond de in een televisie-programma uitgeknepen ster. Dat was natuurlijk ook helemaal het punt niet, het zag er gewoon niet uit, maar daar had Rafaëlla -wiens naam me altijd doet denken aan ‘s werelds grootste bloem- het dan weer niet over. Die bloem stink naar rottend vlees trouwens, leuk Triviantweetje.
Iets langer wachten was het op de racisme-kaart, wie al wat langer meegaat in het circuit weet natuurlijk dat ie gaat komen. Een beetje andere culturen nadoen op TV, dat kan natuurlijk niet. Het is net zo’n regel als dat alleen donkere rappers elkaar neger mogen noemen. Het viel nog mee dat Franka (Niet haar echte naam, ze is Turks-Nederlands, die 12 punten dus al in de pocket.) niet over casino’s begon, maar men was woest. Een indianenstam uit motherfucking Roosendaal vond het allemaal veel te ver gaan en kwam in het geweer, je verzint het soms echt niet. NRC doet het nog eens dunnetjes over. Cultuurelementen uit andere culturen overnemen is altijd racismisch, eigenlijk, is de strekking van het verhaal. Gelukkig maar, dat die dingen aan de kaak worden gesteld.
