Column

Het niveau van een Windesheim-scholier

04-12-2010 13:35

Onlangs gaven enkele redacteuren van DeJaap een gastcollege aan de School of Media van Hogeschool Windesheim in Zwolle. Dit nadat enkele derdejaars studenten van de studierichting crossmediale journalistiek te kennen hadden gegeven weinig college te krijgen van mensen die ook daadwerkelijk werkzaam zijn in het crossmediale werkveld. Omdat er oneindig veel te vertellen is over crossmediale journalistiek maar de tijd zeer beperkt, gaven drie DeJaap-redacteuren per persoon een minicollege over wat volgens hen een crossmediaal journalist zou moeten kunnen. Veel reacties hierop waren positief: de studenten die het hadden georganiseerd waren tevreden over onze komst, toehoorders waren blij met de afwisseling en een kleine groep studenten zal online deelnemen aan verder verdieping van de collegestof. Uiteraard was er ook kritiek. De meeste van die kritiek was opbouwend en voor de drie gastdocenten uiterst nuttig. Jammer genoeg bleek uit sommige kritieken dat het vooroordeel over het niveau van de hbo-scholier soms volledig terecht is. Dat vinden wij bedroevend, maar we gunnen de lezer graag een blik in de boze puberwereld van een hbo-student. De inzending is niet door ons geredigeerd. Onze reactie staat er onder. Veel leesplezier

Het Grote DeJaap Gastcollege: waarom?

Een deel van de redactie van DeJaap heeft ons Windesheim windbuiltjes met een GRATIS gastcollege vereerd. Bert Brussen, Gyurka Jansen en Huub Bellemakers gingen ons namelijk iets over ‘Het Internet’ leren. Hun praatjes over niks nieuws gaf me de kans om me bezig te houden met een veel belangrijkere vraag: Wat zijn hun beweegredenen om GRATIS (het moest meerdere malen benadrukt worden, blijkbaar trots ofzo) naar Windesheim te komen? Er kunnen zo’n drie redenen zijn.
1. Ze komen uit een stukje DeJaap.nl idealisme. En dus om ons vanuit hun grote journalistiek hart iets bij te brengen. In dat geval: heel lief van jullie jongens!
2. Was het slechts om DeJaap commercieel vooruit te helpen door meer aandacht te genereren onder aanstaande journalistjes? Dan: stelletje hebberige klootzakken!
3. Dachten ze gewoon hun eigen ego’s te strelen voor een bomvolle zaal met studenten? Dan zeg ik: begrijpelijk, zou ik waarschijnlijk ook doen.
Laat ik het college even beschrijven in een poging om tot een antwoord te komen.

Even stoer doen
Logischerwijs was Bert degene die begon met z’n verhaaltje. Er zat niet voor niets een halfgevuld klaslokaaltje in enorme spanning te wachten tot dé man (beetje enge uitziende man ook) van Geenstijl zou gaan spreken. Die moest wel stoere dingen gaan zeggen. En Bert weet natuurlijk heel goed dat er stoerheid van hem verwacht wordt. Voor we het wisten deed hij dus een paar, eh tja, stoere uitspraken over Zwolle en onze school waarna hij als uitsmijten nog even stoer een schoolboek in de hoek van het zaaltje gooide. Na dat showtje kwam de echte Bert echter boven. De echte Bert had niet veel meer te bieden dan een saai intro verhaaltje. Ongeveer op het niveau van een college eerstejaars journalistiek brabbelde hij wat over dingen die ik inmiddels alweer ben vergeten. (Sorry.)

GEEK!
Gyurka ging vervolgens dieper op de journalistieke materie en achterliggende blabla in. Als een echte nerd wilde hij natuurlijk zo snel mogelijk zoveel mogelijk informatie met ons delen. “Waarom bestaan er begrippenlijsten als je die niet van A tot Z kunt overbrengen?” heeft hij vast gedacht. Terwijl veel toeschouwers dus een beetje zat te gapen ontdekten een paar studenten een DT foutje in z’n powerpoint. Studentjes lachen. Huub Bellemakers (moest na Gyurka spreken) hield op met enthousiast twitpics te maken en begon wat ongemakkelijk en vragend om zich heen te kijken. Hij realiseerde zich natuurlijk ook heel goed dat Gyurka (die niks door had en dacht dat ie popi was door het gelach) de zwakste schakel is in de cool-O-meter van het groepje.

Overdrijven
De laatste spreker was dus Huub. En Huub vindt dat Twitter dus echt helemaal leuk. Hij vertelde dan ook dat Twitter eigenlijk een veel beter medium is om mensen te bereiken dan dat stenen tijdperk ding genaamd televisie. Goh, ja joh? Zit wel wat in als iedereen ’t actief zou gebruiken. Maar in Huub z’n fantasiewereld was het maar raar dat TV nog bestond en dat een Ferry Mingelen nog een koning is. Nog maffer vond hij dat politici naar Pauw en Witteman blijfen gaan. Politici hebben volgens Huub niet door dat dit geen enkele zin meer heeft. Gelukkig was er een slimme (en ook vrij aantrekkelijke, leuke en grappige) student die hem even een aantal kritische vragen stelde. Toen bleek uiteraard dat Twitter voornamelijk inteelt van communicatie en media-achtige types onderling is, en dat de meeste mensen, ook in de toekomst, gewoon naar een fijne tussenpersoonjournalist blijft kijken om een voorgekauwd verhaaltje aan te horen.

Al met al was het college dus een tikkeltje vaag en regelmatig niet helemaal feitelijk. Toch ben ik best blij dat ze even langskwamen in een week waar veel stress en mislukte schoolopdrachten zorgden voor een tijdelijke erectiestoornis. Het is op momenten van mislukken tenslotte altijd fijn om te zien dat The Establishment ook nog leerpuntjes heeft. Jammer genoeg ben ik er door het schrijven van dit stukje nog steeds niet achter wat hun beweegredenen precies waren om helemaal GRATIS langs te komen. Misschien deden ze het om alle drie de redenen wel een beetje. Ik, genuanceerd als ik ben, hou het dus maar in het midden en zeg: heel lief van jullie, stelletje hebberige klootzakken. Ik zou hetzelfde doen.

Robert de Velde

Hoi Robert,
We hebben je rancuneuze stukje gelezen. We vinden het aantal ad hominems, woedende oprispingen en niet onderbouwde afzeikerigheid die nergens ironisch, grappig of zelfs maar een beetje origineel wordt volstrekt onvoldoende voor publicatie op DeJaap. Als ingezonden brief, ter illustratie van het niveau en de dankbaarheid van Windesheim-scholieren is het echter uitstekend. Waarvoor dank.

Verder zouden we je voortaan willen aanraden niet naar gastcolleges te gaan als die door mensen worden gegeven waar je toch al zo’n hekel aan hebt. Ook de gastcolleges zijn voor mensen om er wat van te leren. Wellicht klinkt dat raar, maar het is geen persoonlijke strijd tussen ego’s. Het is ook geen Idols waar de studenten als juryleden fungeren om de docenten vervolgens op hun uiterlijk af te rekenen of achteraf, vanaf hun veilige computertje, af te rekenen op spelfouten of “gebrabbel”. Het is geen apenrots waar de mannetjes uit onzekerheid de andere mannetjes bestrijden. Dat niveau hoor je na het vmbo te zijn ontstegen. Van hbo-scholieren, zelfs die van Windesheim, mag je verwachten dat ze kritiek leveren op inhoud, niet op personen en hun voorkomen. Gastcolleges zijn geen schoolplein waar men om een territorium vecht en ook geen disco waar mannetjes elkaar naar het leven staan omdat ze allen om hetzelfde vrouwtje vechten.

Het is een gastcollege. Georganiseerd door mensen, nota bene je eigen medestudenten, die graag eens wat anders willen horen. Gegeven door mensen die hun best hebben gedaan om mensen met interesse voor iets wat ze misschien niet zo goed kennen ergens in te laten delen. Niet om eventuele beledigingen te vergelden of opgekropte frustraties te versterken.

Het college was volledig vrijwillig bij te wonen. Er was niemand die je heeft gedwongen. Als je het zo kut vond, dan is dat vooral je eigen schuld. Niemand heeft je verplicht er heen te gaan. Het college was bedoeld om er iets van op te steken, niet om je er aan te ergeren. Ga er dan ook niet zitten als je je zo ergert.

We vinden het ook erg jammer dat we je na afloop niet meer hebben gezien of gehoord. We hebben je zelfs niet gehoord tijdens de tijd dat mensen vragen mochten stellen. Dat had je gewoon kunnen doen. Dan had je niet nu alsnog je frustraties hoeven botvieren op een heel slecht stukje, en zo de mensen die wel geïnteresseerd zijn in wat wij vertelden mede te kijk te zetten als boze scholieren van een hbo-instelling die toch al niet zo hoog staat aangeschreven.

Het is ons duidelijk dat er in het leven van Robert de Velde niet al te veel ruimte is voor verandering of afwijkende meningen. Dat is tragisch. Het is nog veel tragischer dat mensen zoals jij het voor mensen die wél interesse hebben in verandering danig verpesten. De kans dat wij ooit nog eens een gastcollege komen geven aan de School of Media in Zwolle is in ieder geval bijzonder klein. Als wij ons willen laten vernederen door scholieren met een havo-diploma kunnen we wel leukere manieren bedenken. Daarvoor gaan we niet nog eens een uur reizen om vervolgens in een uitstralingsloze Vinexwijk ons best te doen.

Wellicht heeft jullie schoolkrant nog wat ruimte voor je beslist niet journalistieke en bekrompen maar hatelijke manier van levensopvatting? Je medestudenten zullen verrukt zijn te lezen hoe heldhaftig Robert de Velde is zo lekker ruim na de oorlog, ook al zat hij tijdens de oorlog braaf en anoniem mee te knikken in de zaal. Het is alleen niet te hopen dat je ook ooit journalist wilt worden: daarvoor is je vooroordeel tegen alles echt te groot.

Maar wie weet, na voldoende oefening kun je nog eens columnist worden. Voor NRC Handelsblad ofzo.

Groetjes en kusjes namens DeJaap.nl,
Bert Brussen