Wat was het een gejuich van de tegenstanders van waar het om ging: het verdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne. Formeel ging het referendum daarover. In werkelijkheid niet. Daarom terug naar de werkelijkheid. Eén op de zes kiesgerechtigden in ons land (meer waren het er niet!) stemde tegen dat verdrag. De rest stemde voor of stemde niet. Die laatste groep was de grootste. Hun overwegingen?
Of ze waren tegen het referendum op zich. Of omdat zij het verdrag niet hadden gelezen. Of ze aarzelden tussen voor of tegen. Of ze vonden dat ze zouden worden opgelicht, omdat het de actievoerders helemaal niet om het verdrag ging, maar tegen Nederland in de Europese Unie. Of omdat de subsidies waren gebruikt voor onzin. List en bedrog dus. Of omdat een tegenstem was uitgebracht om de politiek of de regeringscoalitie een oplawaai te geven.
Ik steun hier de minister-president. Die wil voorlopig rust in de tent. Gaan overleggen met onze partners in Europa. Begrijpelijk. Nederland is tot aan de zomer voorzitter van de Unie. Belangrijk: alle andere landen in Europa hebben vóór het verdrag gestemd. Zonder gedoe.
Nog een reden. Eén die de aanvoerders van het tegenplan hebben weggemoffeld. De meeste onderwerpen betreffen niet de lidstaten op zich. De meeste onderwerpen betreffen een overeenkomst tussen Oekraïne en Brussel, de Europese Unie dus. Daar kan één van de lidstaten niets aan veranderen.
Wie zitten nu met de vingers tussen de deur? Dat zijn die Oekraïners die hervormingsgezind zijn. Die een eind willen maken aan de corruptie in hun land. De jonge mensen, die een betere en democratischer vaderland willen hebben. Waarom – is mijn vraag – hen in de steek laten?
Intussen laten de ‘mensen in het land’ zich horen. Lees de ingezonden berichten in de media. Een paar citaten.
“De meerderheid van het volk heeft zich niet door populisten naar het stemhokje laten lokken om daar de loze keuze te maken tussen Geen Peil en ons democratisch gekozen parlement.”
“Het wordt tijd dat de regering haar verantwoordelijkheid neemt en zich niet langer in de hoek laat drukken…….In Nederland regeert de angst voor de populist.”
“Nadat één derde van de Nederlandse bevolking zich onder valse voorwendselen en met de drogredenering dat hun stemrecht in het geding zou zijn naar de stembus heeft laten lokken, is de politieke hype weer compleet.”
Taal naar mijn hart. Als rechtgeaard (oud)volksvertegenwoordiger vind ik het ongelooflijk dat een aantal van onze Tweede Kamerleden op voorhand had laten weten dat zij zich zouden committeren aan de uitkomst van het referendum. Waar is hun zelfrespect gebleven? Waar is de kennis van onze Grondwet, dat Kamerleden behoren te stemmen zonder last van de kiezers, gebleven?
Vanavond debatteert de Tweede Kamer. Laat daar ook worden gezegd hoe men tegen de eigen verantwoordelijkheid van regering en parlement staat.
