Studenten leren niets op het schooltje voor journalistiekje. Schrijfdocenten zijn kleinzerige, bij het lokale sufferdje boventallig verklaarde biljartcorrespondenten, de televisieleraren trokken op een blauwe maandag kabels voor de stadsomroep en op de afdeling radio werken ze nog met bandrecorders. Docenten schrijven je op ‘in een boekje’ als je iets verkeerds zegt en de koffie is er ook niet te zuipen. Er is gelukkig weer veel te doen over het schooltje voor journalistiekje. Oftewel: de Fontys Hogeschool voor Journalistiek (FHJ) in Tilburg.
Sinds Bert Brussen de beerput opende, waden we op het internet al een week door de stront van één van de slechtste hbo-opleidingen in Nederland. Mooi.
Het is goed om te zien dat er al die jaren niets is veranderd. Ik ben nu bijna 10 jaar van het schooltje af en mis het nog iedere dag. De indrukken die ik in de lokalen opdeed zijn van onschatbare waarde geweest. Zelden zo’n stel wereldvreemde figuren meegemaakt.
Ethiek
Allereerst de docenten. Er was bijvoorbeeld zo’n lieve man, Huub Evers. Die gaf een vak dat ‘ethiek’ heette. Had een student een geweldige scoop gescoord omdat hij Paul de Leeuw op een onbewaakt ogenblik gekke dingen had horen zeggen, dan kreeg die student straf van Huub Evers. Hij had namelijk zijn perskaart moeten tonen en meneer De Leeuw moeten vragen of meneer De Leeuw dat allemaal wel zo gemeend had. Zo ging dat bij dat geweldige vak “ethiek”. Wat te denken van de docent taalbeheersing die de spelfouten aan elkaar reeg in zijn tentamens? Of een docente sociologie die haar eigen kleren breide en beweerde dat vrouwen in hun eentje de menselijke beschaving hadden vormgegeven. Landbouwwerktuigen? Vrouwen. Antibiotica? Vrouwen. Kernfusie? Vrouwen! O, wat hebben we gelachen met die gekke juf Pruijt.
Docentenvolk
Ze waren ook altijd je punten kwijt, dat docentenvolk. Zaten ze daar onzeker in hun kleine hokjes tussen bergen papieren vroegen ze ineens: ‘Heb je het tentamen eigenlijk wel ingeleverd?’. Waarop je (natuurlijk) ‘ja’ zei. De volgende dag verscheen er dan op magische wijze een zes op je lijst. Zo heb ik heel wat zessen laten verschijnen. Bierdrinkgeld verdiende ik overigens met het doorverkopen van mijn reportages en achtergrondverhalen aan medestudenten.
Myrthe Hilkens
Ach, de medestudenten. Neem Myrte Hilkens. Die was er ook. Een klein, humeurig Limburgs meisje dat haar hele studie bezig was haar zachte ‘g’ hard te krijgen. Lekker knus protesteren tegen ‘de leiding’ vanuit het hokje van de Studentenraad. Dat was voor boze studenten namelijk het summum, een plek in de Studentenraad. Die vergaderden en maakten een krantje. Ze wilden altijd ‘de dialoog aangaan’ met de schoolleiding. Ze hadden hun mond vol over de kwaliteit van het onderwijs, maar volgden nooit lessen omdat ze het te druk hadden met vergaderen en ‘de dialoog aangaan’.
Het is erg prettig om te zien dat sommige dingen niet veranderen. De leden van de studentenraad kom ik trouwens nog weleens tegen. Ze nemen de telefoon op bij de gemeente Zaltbommel. Ze wassen mijn glazen in mijn stamkroeg. Eentje heeft het zelfs tot accountmanager geschopt.
De Maasbode
Vooruit, sommige mekkerende medestudenten zijn wel degelijk in de journalistiek terecht gekomen. Er zit er één bij de teletekstredactie van Omroep Brabant. Een ander schrijft advertorials voor de Maasbode en dan hebben we natuurlijk de absolute hoogvlieger Myrte Hilkens. Zij werkte bij een treinkrantje en is tegenwoordig een eenmans doodseskader tegen die schan-da-lige uitbuiting van vrouwen in de porno-industrie en mannen in het algemeen. Ze kan nu wel heel leuk een harde ‘g’ nadoen.
Deze carrières zijn trouwens ook weggelegd voor de huidige huilende studentjes van het schooltje voor journalistiekje. Zolang ze maar op dezelfde voet doorgaan. Sluit je vooral veel op en kijk niet verder dan de betonnen blokkendoos van de FHJ. Blijf lekker veilig binnen, hou je bezig met randverschijnselen als docenten, studiepunten of de “lessen” en het accountmanagerschap van een sierbestratingshandel of een functie als telefonist bij een Brabantse deelgemeente ligt gegarandeerd in het verschiet.
Erik Hannema is oud-student scholier van de Fontys Hogeschool in Tilburg.
