Er is gestemd, en vandaag bracht woordenboekenuitgever Van Dale de uitslag. Het Woord van Het Jaar 2011 is geworden: tuigdorp. Met een overweldigende meerderheid van maar liefst 43 procent van de stemmen won deze door Wilders bedachte TuigEndlösung de totaal ongekaapte verkiezing. Uiteraard zat DeJaap al kort na de conceptie (11 februari jl.) van dit nu zo fier bovenaan prijkende woord bovenop de tijdgeest en permitteerde zich de vrijheid een Hollandsche Klassieker enigszins te adapteren te uwer vermaak. Caviapolitie en occupyer hebben het nakijken, hier is Het Tuigdorp!
Het Tuigdorp
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Een tokkie en een moslimbaard
Een slagerij Ali-al-Ben
Ik sloeg een juffrouw van haar fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is waar ik geboren ben
De stad, ik weet nog hoe het was
De moslimkind’ren in de klas
Die zitten vast, dat mag ik lijen
De hangplek met coffeeshop ervoor
Een kelderbox en tussendoor
Op gejatte brommers rijen
refrein
En langs het tuinpad van m’n vader
Zag ik de wietplantage staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat ‘t mocht van Van der Laan
Wat leefden we eenvoudig toen
In kansenwijken zonder groen
En wie er wat van zei had pech
Maar blijkbaar leefden we verkeerd
We werden naar hier gedeporteerd
En nou zijn we uit de samenleving weg
Want ziet, hoe ruk het leven is
Elk portiek dat ruikt naar pis
Er wonen enkel werkelozen
Geen reet te doen, dan kun je zien
Dat de tuin vol afval ligt bij Mien
En met Savannah vozen
refrein
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
Met gangsta rap en Bieberhaar
En joelt wat mee met house-muziek
Ik weet wel het is hun goeie recht
Het is tuig, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Hun vaders waren ook niet leuk
Ze kochten blowjobs voor een peuk
Bij tienermoeders met uitkeringen
Maar dat was toen, het is voorbij
Naar het Tuigdorp dus met mij
Met mijn rotnakomelingen
En langs het tuinpad van m’n vader
Zag ik de wietplantage staan
Ik was een kind, hoe kon ik weten
Dat we naar Tuigdorp moesten gaan
