Het lijkt tot steeds meer politici door te dringen: een ruimhartig asielbeleid is wenselijk noch realistisch vandaag de dag, met 60 miljoen vluchtelingen wereldwijd en vele arbeidsmigranten die een overtocht en asielprocedure zouden willen wagen, en thuis een autochtone bevolking die steeds meer vraagtekens zet bij de (vooral islamitische) cultuurverrijking die migratie ons heeft gebracht de afgelopen halve eeuw.
Ook D66 is nu definitief om inzake Turkije-deals en de PvdA kwam vorige week met opiniestuk waarmee de ingeslagen weg van Samsom bestendigd werd. Een en ander begint nu langzamerhand een beetje te lijken op een breed gedragen ‘grenzen dicht’-standpunt. Met nog steeds ruimte voor het gecontroleerd toelaten van een beperkt aantal vluchtelingen (alsmede een slim arbeidsmigrantenbeleid), maar weinigen die daar tegen zullen zijn. Wie had ooit gedacht dat het zover zou komen? Janmaat waarschijnlijk niet. Fortuyn wel: “Ik word de volgende minister-president van dit land, en zo niet, dan toch.”
Dat GroenLinks en haar ‘migratiespecialisten’ vast blijven houden aan idealen en verouderde verdragen was te verwachten. Jesse Klaver liet daar tijdens de campagne geen twijfel over bestaan. We kunnen zelfs stellen, en het is gek dat we dat nergens lazen, dat die zo bewonderde Tjeenk Willink zich als een amateur gedroeg door zich aan de kant van VVD en CDA op te stellen en Jesse uit te leggen dat er met die Turkije-deal toch echt niets mis was. Hij liet er naar verluid zelfs een jurist van een ministerie bij halen. Alsof er geen dozijn juristen met een andere mening tegenover gezet konden worden en alsof het niet in essentie een politieke aangelegenheid is.
Een beetje wijze oude man had zoiets niet gedaan, die was boven de partijen blijven staan, had het standpunt van GroenLinks ‘gevalideerd’ en had gekeken of er toch nog een compromis mogelijk was. Het bewijst wel weer dat men tegen dat soort grijsaards niet hoeft op te kijken. Maar goed, gemakkelijk was het sowieso niet geweest, en misschien ook niet wenselijk, zo’n kabinet vol tegenpolen. Het stemmen heeft met zo’n resultaat toch eigenlijk weinig zin.
De verkiezingen, zoals bekend, hebben met name door de migratiekwestie een duidelijke verrechtsing tot gevolg gehad. Maar VVD en CDA werden door de uitsluiting van de PVV gedwongen allereerst aan tafel te zitten met GroenLinks, wat gezien de verschillen eigenlijk een beetje bizar is. Het was een slimme, puur strategische zet van Rutte om Wilders uit te sluiten, hij won er de verkiezingen door, maar het maakt de formatie ingewikkeld.
Interessante ontwikkeling: velen ter linkerzijde noteren nu dat het met de toestroom van vluchtelingen toch reuze meegevallen is in 2016 en 2017. We kunnen het gemakkelijk aan! Alsof dat niet door de Turkije-deal kwam, die zo verafschuwd wordt in die kringen, en alsof niet een overgrote meerderheid der Nederlandse burgers op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis liet weten dat het mooi was geweest. De ideologen lijken alle ophef te zijn vergeten, alsmede enquêtes en meer dan 40 zetels voor de PVV in de peilingen, voorafgaande de Turkije-deal aldus.
Afgelopen zondag was er een lieve mevrouw bij Buitenhof – ene Dorine Manson van vluchtelingenwerk – die deze zotte gedachte en wensdroom op tafel mocht leggen – dat er dus echt heel veel draagkracht in Nederland is voor de opvang van vluchtelingen – alsmede een hoogleraar migratierecht met een leuk oorbelletje, die ook heel sympathiek was. Waar halen ze ze vandaan, vraag je je af, en in wat voor wereld leven die mensen? Ook hoogleraar Lucassen verkondigde het doodleuk, in NRC-Handelsblad: kijk naar de cijfers, de toestroom in 2015 en 2016 is drastisch afgenomen! Dus GroenLinks heeft gelijk, juist VVD en CDA stelden zich halsstarrig op! Aldus de objectieve wetenschapper uit Leiden.
Zag u trouwens Marcel van Dam tegenover die Kinneging, een week eerder bij Buitenhof? Die oude linkse rakker blijft leuk om naar te kijken en ik zou wel ’s willen weten wat zijn migratiestandpunt is. Hij vloerde in ieder geval die Kinneging, terwijl dat een afgetrainde neanderthaler is. De open mond en het beteuterde ‘ja,’ op 25 minuten en 27 seconden zijn het waard om een aantal keren terug te kijken (alhier). Heerlijke televisie.
Deze column werd eerder hier gepubliceerd.
