De dag dat een artikel verschijnt over Duitse Rooms-katholieke artsen die homoseksualiteit menen te kunnen genezen met homeopathie is een hele mooie, fijne en stralende dag voor uw toegenegen stukjestikker. Want: zo veel stokpaardjes, het kan niet op! Als een kind op zijn verjaardag, radeloos van geluk en overkill rondrennend tussen de nieuwe fiets, de verse Nintendo en een nog ongelezen deel van Harry Potter las ik dit stuk in Der Spiegel.
De Rooms-katholieke kerk
Om te beginnen: Duitse artsen die iets vinden van homoseksualiteit, daar zit voor een heel jaar aan #Godwindinsdag in. Is gewoon te makkelijk. Daarnaast is er de Rooms-katholieke Kerk. Dat de Rooms-katholieke kerk het nieuws haalt met een zeer divers palet aan middeleeuwse schanddaden is geen nieuws. Breed meanderend trekt de Moederkerk haar spoor van haat en angst. Van de tragikomische bemoeienis met andermans samenlevingsvormen door een meneer in een jurk die met allemaal andere meneren samenwoont gaat het via het bewust laten doodgaan van de allerarmsten op Gods groene Aarde naar het structureel en met goedkeuring van de baasjes die alles wel degelijk gewüsst haben verkrachten van kinderen. Die laatste Godwin is niet van mij, trouwens, maar hapklaar mede mogelijk gemaakt door Hulpsinterklaas Simonis.
Joodse zombie
Voeg daar een scheutje homeopathie aan toe, normaal gesproken is dat volslagen onwerkzaam maar in deze brisante mix betoont de leer van het geheugenwater zich een ware katalysator van het absurde. Want: we hebben dus Duitse dokters die geloven in een joodse zombie. De dokters luisteren naar de leider van de criminele sekte van de joodse zombie, een mannetje in een witte jurk op rode pantoffels die zegt dat homo’s slecht en ziek zijn. Om die nare Ziekte van Homo te genezen willen ze suikerkorreltjes voorschrijven die zijn bespoten met water. Niet zomaar water! Nee, water dat helemaal zelf kan onthouden welk stofje er ooit in gelegen heeft. Toverwater. Een beetje als wijwater eigenlijk.
De dag is nog maar net begonnen en mijn taak zit er alweer op. Opiniëren, duiden, analyseren, parodiëren desnoods: hoeft niet. Nergens voor nodig. Gewoon de werkelijkheid opschrijven en daarna is er koffie. Niks. Meer. Aan. Doen.
Annabel Nanninga gelooft nergens in en vindt mensen die dat wel doen hoogst vermakelijk. Voor een zeldzaam eloquent, oprecht en ijzersterk stukje opinie over homoseksualiteit en de Rooms-katholieke kerk heeft zij hier een bindend kijkadvies: RKK slopen met Stephen Fry deel 1 en deel 2.
Beeld: Till Krech
