Dankzij de invoering van het door onderwijspartij D66 zo fel begeerde sociale leenstelsel weten we nu allen wat we in de toekomst van onze studenten mogen verwachten. Helemaal niks. Middelmatige kruideniers met een hbo-diploma Media & Bullshit Management vol modale zesjes op zak die als belangrijkste ervaring ‘bij pappa en mamma in de provincie thuis gewoond’ op hun c.v. hebben staan. Precies wat je er van verwacht. Denkend aan Holland zie ik muffe middelmaat al spoorknorrend op zoek naar koppen boven ‘t maaiveld.
En klagen die studenten, klagen! ‘Wij willen gratis geld! Wij hebben recht op gratis geld! Geef ons gratis geld! Hier met dat gratis geld! Hebben, hebben, hebben, ikke, ikke, ikke!’.
Zouden het soort types dat normaal die studentenvakbonden bevolkt eigenlijk ook een lening krijgen? Of hebben die op z’n minst voor zichzelf alvast wél een gratis extra beurs weten te regelen? Als die onversneden jaren zeventig sociaaldemocratische spirit er nog een béétje inzit kan dat bijna niet anders. ‘Solidariteit’ hè…
Dit studentikoze eensgezinde gejammer doet trouwens erg denken aan dat ene glorierijke moment in de vaderlandsche geschiedenis dat iemand in de politiek voldoende kloten had om de subsidies op kunst en cultuur te korten. Een zelfde soort van solidaire frustratie overspoelde toen als een tsunami het medialandschap: ‘Wij hebben recht op gratis geld! Kunst is goed dus jullie moeten betalen! Geef hier jullie geld! Ons geld, want kunst en cultuur, dus belangrijk! Schilderijen maken die niemand wil kopen is ook werk!’.
Zo niet dan zou de beschaving eraan gaan. Bovendien was de minister een ‘kobold’ en een ‘barbaar’ en was het allemaal de schuld van Wilders.
Geen idee of het die drammende studenten ook nog gaat lukken om dit sociale leenstelsel bij Wilders in de schoenen te schuiven maar ad hominems naar de minister en staatssecretaris, daar kunnen we toch wel op rekenen? Traditie jongens! Een beetje student klaagt tegen het beleid en scheldt bewindvoerders uit, bij wijze van debat en etaleren van academische ontwikkeling. Al denk ik niet dat het ooit nog lukt om ‘Halbe Zijlstra, Halbe Zool’ te overtreffen, qua ludiek ad hominemmen, maar dat terzijde.
Dat gejammer was net zo snel uit die kunstensector verdwenen als Ramsey Nasr uit de media. Een beetje wat je kunt verwachten met verwende kinderen: het is even zeiken en jammeren maar als de storm is gaan liggen, is mamma gewoon weer de liefste van de hele wereld.
Wat dat betreft verwacht ik dat de klagende student over een jaartje gewoon weer iets nieuws heeft gevonden om over te zeuren. Al was het maar over te weinig vleesloze dagen in de mensa of racisme omdat iemand heeft geopperd Sinterklaas en Zwarte Piet te vieren, of iets anders waar middelmatige thuiswonende studenten met een pretstudie zich normaal zorgen over maken. Dat ze een achtenveertigste feministische golf beginnen ofzo.
Het blijft tenslotte Nederland: veel klagen, maar daarna weer lekker veilig terug achter de dijken. Gratis koekjes bij mamma halen. Er moet bovendien worden geworpen voor het dertigste levensjaar en de verzekering is ook niet gratis. En ach, de wereld veranderen kan ook heus via Facebook of een Twibbon.
