Google classificeert al m’n mail aan Gmail-ontvangers als notoire spam. Aan die status van spammer heeft een bende webboeven me geholpen. Herstelt Google die fout van Gmail vlot? Geestig is het wel, dat juist de schrijver van De macht van Google (vijf jaar geleden al weer, ook vertaald) het slachtoffer is van juist die macht van ’s werelds belangrijkste internetbedrijf. Had dat andere onderwerp van schrijven, Facebook – uitgebreid vertaald – me maar te grazen genomen, dat kan ik wel missen. ‘Slachtoffer’ van Google maar liefst, is het echt zo erg? Ach, het is maar internet. Ik lig niet te creperen in een Syrisch vluchtelingenkamp of te dobberen in de Middellandse Zee.
Kort dan: Gmail beschouwt me als spammer. En wel met mijn mailadres bij Xs4all dat ik al een jaar of twintig met genoegen gebruik. Als ik vanaf dat adres e-mail verstuur, komt het automatisch in de spambox van de Gmail-ontvangers. En dat zijn er vele tientallen privé en met werk.
Ik kwam er laat achter, want Google stuurde me geen berichtje met een mededeling van de dreigende maatregel, netjes met een mailadres en telefoonnummer. Nee, wham, direct veroordeeld als spammer. Google checkt niets. Google pleegt geen wederhoor. Google is aanklager en rechter tegelijk.
Xs4all, waar je meer betaalt voor een internetabonnement maar goed geholpen wordt, wist te vertellen dat het komt door Gmail-ontvangers die mijn mail als spam aanmerken. Hoeveel ontvangers moeten dat doen. Eentje? Of twee, of vijf? Dat is niet bekend. En al helemaal niet wie de lolbroeken zijn die het voor elkaar kregen.
Vermoedelijk is een groep webboeven over wie ik een groot onderzoeksverhaal schrijf, de dader. Ik wisselde mail met hen op Gmail-adressen en wellicht hebben ze op de knop spam ‘geklikt’ om mij te grazen te nemen.
Nu kunnen andere ontvangers van mijn mail de berichten in hun spambox betitelen als ‘geen spam’. Dat doen ze ook. Maar mijn volgende (nieuwe) berichten belanden nog steeds in hun spamboxen. Zelfs als ze mijn mailadres van Xs4all in hun adressenboek hebben staan. Dus ook technisch deugt het niet.
Google even bellen? Kan niet. Google mailen? Kan wel, met ‘suggesties’. Google garandeert niet dat je antwoord krijgt. Zo ver kwam het ook nog niet. Maar wie weet.
Echter, dit is het grote probleem van Google: het is een machine, een robot. Die dendert door, uiterst betrouwbaar. Maar laat er niet toevallig iets misgaan. ‘Computer says no’.
Breng ik nu mensen op slechte ideeën om anderen als spammers te gaan veroordelen? Zou kunnen. Maar Google creëert het probleem. Of eigenlijk: wij, we menen dat alles gratis is op internet en laten ons door gemakzucht leiden door massaal Google voor alles te gebruiken in ruil voor data voor haar reclamemachine en de geheime diensten. Maar Google zelf is de ergste: waarom kun je niet betalen voor Gmail? Of een eventueel duur 0900-nummer bellen voor hulp? Als de ellende maar groot genoeg is, mag het wat kosten.
En gaat de Europese Commissie ons nu verlossen van het machtsmisbruik van Google? Daar las ik veel onzin over, onder meer in de Volkskrant. Meer hierover in TPO Magazine, via Blendle, of via MyJour.
