Column

Ik en mijn tampeloerkini

29-08-2016 10:14

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen; mijn vakantie was zwaar kut. En dat terwijl ik er zulke hoge verwachtingen van had. Al maanden verheugde ik mij op het zomerseizoen. Eindelijk zou ik mijn ware ik kunnen tonen op de Zuid-Franse stranden. Het leven lachte mij toe. Maar de werkelijkheid was weerbarstiger dan ik in mijn stoutste dromen had durven vermoeden.

In het voorjaar had ik mij een op maat gesneden tampeloerkini laten aanmeten. Een kledingstuk dat mij van van enkel tot kruin zou bedekken. Het zou mijn tere huid beschermen tegen teveel zonlicht. Slechts de edele delen hield ik onbedekt. Omdat het moet waaien waar het bungelt, een briesje op de plaatsen waar je niet wilt dat het gaat broeien. En omdat ik niet mijn gehele pak wilde uittrekken als ik moest schijten had ik ook mijn bilpartijen lekker vrij gehouden. Ik voelde me een trendsetter in mijn überhippe tampeloerkini.

Ik had me vanaf het begin al voorgenomen om niet naar Zandvoort of Scheveningen te gaan met mijn state of the art jumpsuit. Teveel progressiviteit is aan Nederland niet besteed. En daarom toog ik naar het mondaine Cannes om het badpak van de toekomst te showen aan de wereld. In mijn heuptas had ik tientallen gesigneerde foto’s van mezelf bij me om te kunnen verkopen aan Franse fashionista’s die van pure adoratie in katzwijm zouden vallen.

Vol zelfvertrouwen stapte ik met mijn pak uit mijn hotel en liep via de de boulevard rechtstreeks het Cannessiaanse strand op. U had de bewonderende blikken moeten zien. Ik zwol van trots. Maar terwijl ik mijn handdoek nog ostentatief aan het uitkloppen was alvorens het op het hete strand uit te spreiden was ik al omsingeld door een handvol gendarmes. Men sommeerde mij op uiterst onbeschofte wijze om ter plekke mijn tampeloerkini uit te trekken. Ik weigerde. Geheel naakt op het strand vind ik vulgair.

Maar men nam er geen genoegen mee.  Men blafte mij toe en sloeg met gummiknuppels op mijn knieën, ellebogen en heupen. Toen ik nog steeds niet meewerkte trok men mij hardhandig naar de grond en begonnen ze aan mijn pak te sjorren en gingen op zoek naar de rits aan de achterzijde. Binnen enkele ogenblikken was ik ontkleed. Daar stond ik dan. Poedelnaakt. Op een familiestrand.

Om mijn naaktheid te bedekken had een vrouwelijk gendarme twee ballonnen in beslag genomen van een Franse peuter. De twee touwtjes van de heliumballonnen werden aan elkaar geknoopt en als een string tussen mijn bilnaad getrokken. De knoop waarmee de twee ballonnen aan elkaar waren gemaakt sneed venijnig in mijn weke bilvlees. Ik kon een kreet niet onderdrukken. Inmiddels waren er tientallen geïnteresseerden, waaronder veel Nederlanders die aan mijn gescheld en gejammer hadden gehoord dat ik een landgenoot was, met hun mobiele telefoon dit hele tafereel aan het filmen. Ik probeerde de situatie nog te redden door met mijn armen te zwaaien en gespeeld opgewekt te roepen ‘dit is een performance mensen, dit is een performance’. Maar op het filmpje dat inmiddels viral gaat op social media is precies dat stuk eruit geknipt.