Mensen zijn zo slim. Denken alles te weten. Menen dit soort slimme opmerkingen te moeten maken. Ze zijn zo dom. Ze bewijzen hun domheid met hun achterlijke tweets. Ze overschatten hun alwetendheid.
Mijn naam is Ebru Umar. Ik ben dol op m’n naam. Geen hond die ‘m goed uitspreekt – zelfs ik niet. Nou ja het zijn er drie die het goed doen maar daar schrik ik dan van. Beetje alsof je moeder je naam uitspreekt en je weet dat je moet luisteren: ‘EBRU!’. Eén van die drie is uiteraard mijn moeder – figures.
Ik heb ook geen problemen met m’n Turkse komaf. Waar ik wel problemen mee heb is die Griekse tak; westkust-Turken gaan er prat op ‘uit XYZ’ te komen. ‘XYZ’ staat dan voor een of ander Grieks eiland voor de Turkse kust. Hun grootouders zijn daarvandaan gedeporteerd, als variant op de Armenen, een gevolg van de onafhankelijkheidsstrijd van de Turken. Ik wil er niets mee te maken hebben. Nog een cultuur in m’n leven is er toch echt één teveel. Ik ben gewoon van Turkse komaf. Mijn ouders zijn in Turkije geboren, hún ouders niet – en ik ook niet.
Ik schaam me niet voor mijn Turkse afkomst. Ik schaam me niet voor mijn Turkse naam. Ik ben dol op m’n naam; als je ‘m één keer hebt gehoord vergeet je ‘m nooit meer.
Waar ik me wel voor schaam zijn dit soort domme jongeren. Ongetwijfeld geboren en getogen in Nederland, met het karige lef om bijdehand te doen tegen de verkeerde. Ik kan je hebben, maar kun jij je Sultan hebben? Kun jij je onaangepaste gemeenschap hebben? Kun jij uit je slachtofferrol kruipen?
De vraag stellen is ‘m beantwoorden.
Rot op met je ongevraagde adviezen uit m’n timeline. Geldt ook voor al die Nederlanders die menen dat ik 1) M’n Turkse paspoort moet weggooien 2) Nederlands ben als ik dat zo voel 3) Nederlands ben in hun optiek.
Ter verduidelijking: een paspoort is niet hetzelfde als een nationaliteit. Een paspoort vraag je aan en betaal je. Een nationaliteit krijg je bij je geboorte en is het gevolg van afstammen van je ouders of geboren worden in het land waar je uit de baarmoeder kruipt.
Dat Turkse paspoort heb ik al jaren niet meer dus HOU OP MET BEWEREN DAT IK DAT TOCH DOOR DE PLEE MOET SPOELEN. Hou gewoon op! Zie ik eruit alsof ik hersencellen mis waardoor ik dat niet zelf zou kunnen bedenken?
En die nationaliteit opzeggen is geen eenzijdige mededeling. De Turkse overheid moet je daar toestemming voor verlenen. Ik heb een verzoek ingediend. Het lange wachten op een antwoord is begonnen. Een antwoord dat ik kan dromen: never ever gonna happen.
Want hoewel de eencellige Nederturkjes me graag uit hun turkenschap zetten (ik geef geld toe om eraf te komen – o wacht, dat heb ik al gedaan!), zul je zien dat de Turkse overheid me nog meer zal omarmen.
De droom van Nederturkjes dat ik m’n naam opgeef, zal altijd een droom blijven.
Ik ben dol op m’n naam: Ebru Umar.
