‘… ja, mamma, de NCRV maakt tegenwoordig een dramaserie over alfamannetjes en hitsige vrouwen op de redactie van een damesblad, en ze zijn er héél trots op… inderdaad, alles komt voorbij: dildo’s, trio’s, homo-erotiek… de NCRV is een héle open organisatie geworden, zullen we maar zeggen… Barend Barendse en “Spel zonder grenzen” liggen inmiddels lichtjaren achter ons… ‘
‘… klopt… ze laten nu ook mensen de ergste momenten van hun eigen rothuwelijk filmen, vrijwillig hè, en omdat het heel erg de tijd van nu is eerlijk te zijn over jezelf en je relaties. En dat miljoenen mensen het vervolgens lekker vinden om ernaar te kijken, is ook helemaal van deze tijd… het wordt vaak “transparantie” genoemd, mamma… ópenheid!… en de NCRV vindt niet dat ze achter kunnen blijven… ook daar moet brood op de plank… ‘C’ in je naam of geen ‘C’ in je naam…’
Het wasmiddel Arie
‘… ik weet niet wat er met het christelijke gedachtegoed is gebeurd, ma, maar bij de VU dachten ze dat het “de maatschappij” ten goede zou komen als cameramensen verkleed in witte jassen door de eerste hulp zouden banjeren en het verse, bloedende wonden in beeld zouden brengen…’
‘… nee, het ging ze bij de VU niet om een kijkcijferhit, als ik ze mag geloven tenminste, het ging ze erom een discussie los te maken over privacy, of zoiets… en ze deden het, volgens het persbericht, “met respect voor de patiënt”… ‘
‘… aaaah, u bedoelt Arie Boomsma? Die jongen die de smeltende, seksbeluste tiener voor de EO-camera’s introduceerde? Nee, die is nu katholiek. Of, nou ja, hij heeft een contract getekend bij de KRO. Daar helpt hij nu kinderen van hun angsten en vooroordelen af. In één dag! Of hij daarvoor gestudeerd heeft? Wát een ouderwetse vraag, mamma! Arie heeft charisma! De kids kijken naar hem óp! Die durven niet tegen Arie te zeggen nadat hij een hele dag in ze geïnvesteerd heeft, dat hij er niks van bakte… Nee, ze doen allemaal alsof ze volkomen genezen zijn. Spic en span. Door het wasmiddel Arie. Klaar terwijl u wacht… Met de groeten van de KRO.’
‘… met samenzang van lelijke mensen in een trieste kerk, krijg je de mensen niet meer warm voor het geloof, mamma. Fact of life. Dus duikt de EO ook keihard de jetset in en brengen ze het hippe leven van DJ’s en modellen in beeld… Het gaat om marktaandelen, ma… Als niemand kijkt, ben eigenlijk dood, dood zonder begrafenis… en wie wil dat? Zelfs de EO hangt erg aan het leven… een andere conclusie rest mij niet…’
De realitysoap Samsom
‘… nee, Job Cohen is nu definitief foetsie, ma. Die kón het niet. Hij had nooit eens een leuke oneliner als “doe eens, normaal, man!”. Dan raken de mensen op je uit gekeken. Tja, zo gaat dat heden ten dage… Ik kan er ook niks aan doen. Wie we dan nu hebben? Diederik Samsom, heet die jongen. Hij heeft een lieve vrouw en twee kinderen, waarvan er eentje speciaal onderwijs nodig heeft… Er zit een héle goeie realitysoap in dat gezin Samsom. Die zieke vrouw van Cohen zagen we nooit. Dat hield Job zorgvuldig afgeschermd. Logisch, zou je zeggen. Maar dan heet je tegenwoordig dus een spelbreker. Of een autist. Dan zal je richting het grote publiek wel iets te verbergen hebben, redeneert men… verdácht!…’
‘… je bedoelt die man die de hele tijd praat alsof er een rotje in zijn achterste af dreigt te gaan? Dat is Matthijs van Nieuwkerk, zeg maar de Willem Duys van nu. Wat zeg je? Je kunt hem niet volgen? Dat is ook helemaal niet de bedoeling, ma… Het gaat erom: overleef je Matthijs? Ben je als gast of als kijker tegen zijn tempo opgewassen? Zo niet, dan beland je op de vuilnisbelt van de geschiedenis…’
‘… nee, ik denk niet dat hij dan medelijden met je heeft. Integendeel. Als je één keer stottert in DWDD verliest hij kijkers aan Nederland1 of RTL4 of SBS6 en wordt hij daar, als drager van de show, op afgerekend… dat noemen ze “afrekencultuur”, ma… dat woord heb je toch wel eens horen vallen?… o, ik dacht al…’
‘… iedereen wordt afgerekend, ja… er is geen ontsnappen aan… de kiezers rekenen de Kamerleden af, de Kamerleden rekenen de ministers af, de ministers rekenen hun ambtenaren en de wetenschappers af, en de ambtenaren en wetenschappers rekenen de kiezers weer af, die op hun beurt de journalisten en de Kamerleden en de wetenschappers weer afrekenen… je kunt het een eng en benauwend cirkeltje noemen, maar je kunt ook zeggen: blij dat iedereen een oogje in het zeil houdt…’
‘… ja, tegenwoordig krijg je vooral complimenten toegeworpen als je het “goed doet in de media”, dat is een essentiële kwaliteit, de belangrijkste misschien wel… die VVD-dame met ‘Plas’ in haar achternaam, die op camera kotste op Ibiza… daar is ménig collega-Tweede Kamerlid dus gewoonweg stikjaloers op, zo’n menselijkheidsmomentje tijdens prime time…’
Tequilla op Ibiza
‘… gelijk heb je, ma! Als er iemand is die nog enige terughoudendheid betracht en zich niet door het circus laat inpakken, is het Geert Wilders wel. Goedbeschouwd is hij zowat een man van “standing”. De asceet van het stel! Je moet er toch niet aan denken, ma, dat hij aan vijfletter-Lingo mee gaat doen en bij het zien van de ‘E’. de ‘I’, de ‘N’ en de ‘D’ het goeie antwoord niet ziet? Hijzelf moet er ook niet aan denken, natuurlijk. Zo’n lullige miskleun is erger dan welke uitspraak over moslims ook en zou einde carrière betekenen. De Lingo-blunder zou eindeloos worden herhaald op de publieke zenders en miljoenen keren op YouTube worden bekeken. YouTube is een wereldwijde website, mama, waar je vanachter je bureau of via je mobiele telefoon video’s op kan bekijken, als je wilt van ´s morgen vroeg tot ´s avonds laat…’
‘… maakt u zich geen zorgen, ma. Ik lééf nog. Ik heb nu 1212 volgers op Twitter en zo’n 4600 op Facebook. Dat is best te overzien. Nee, ik ga niet met ze naar bed. Negenennegentig komma negen procent zou ik op straat niet eens herkennen… Soms denk ik erover me met een paar muisklikken in één keer van mijn gevolg te bevrijden en te reïncarneren als Geert Wilders. Dat je er af en toe één tweet uit gooit, en dat de rest van Nederland dan over je heen valt. Héérlijk toch? Die man heeft het voor elkaar! Nog eens wat anders dan als een willoos hoopje ijdeltuiterij door Rutger Castricum in een taxi worden gesmeten en op een tequillafeest te Ibiza dronken worden gevoerd…’
‘… Rutger Castricum? Dat is de nieuwe Swiebertje, zeg maar… ja, het is allemaal heel ingewikkeld, ik geef het toe… maar tegenwoordig noemen ze het anders: ‘complex’ of ‘hybride’… en als je die woorden geloofwaardig uitspreekt, ligt het eerste baantje in het vergadercircuit aan je voeten… voor je het weet ben je “Politiek Talent Van Het Jaar” en stapt Rutger met zijn camerahulpje op je af om te vragen of je wel eens vieze filmpjes kijkt in je vrije tijd… ja, zó rolt Nederland nou eenmaal… sorry, ma… ziet u de tranen in mijn ogen?…’
Hans van Willigenburg is schrijver, journalist, dichter en writing coach. Hij vindt zijn wekelijkse bezoek aan het verzorgingshuis dikwijls inspirerender dan de hele programmering van de Publieke Omroep.
Afbeelding: Fotopedia. Disclaimer: niet de echte moeder van Hans van Willigenburg.
