Komkommertijd bestaat niet. Als komkommertijd wel zou bestaan, impliceert dat namelijk dat nieuwswaardige gebeurtenissen ook even met vakantie zijn. Zelfs cynici zouden een bootvluchteling geen vakantieganger noemen. En die is het nieuws van nu.
Komkommertijd is een reactie van lezers en media. Lezers willen leuke dingen lezen op een strand dat niet op Lampedusa ligt en media denken dat ze gebruik kunnen maken van de onoplettendheid van de lome zonnebrandelingen. Maar, heel belangrijk, wel met de pretentie van chic tijdsverdrijf en kwaliteitsjournalistiek. Dat betekent dus receptjes voor quinoa-cocktails en recensies van Deens-ontworpen strandstoelen, maar ook Diepe Duiding en ‘Mythes ontkrachten’ over gelukzoekers, die we overigens ‘vluchtelingen’ moeten noemen.
Klinkt heel journalistiek: het ware verhaal vertellen. Maar voor het ware verhaal moet u dus niet bij De Groene van dit weekend zijn en al helemaal niet bij politici of onderzoekers die naar eigen zeggen objectief zijn, maar wel de hele dag Twitteren hoe verschrikkelijk de PVV is en hoe domracistisch immigratie-kritische burgers zijn.
Tijd om echt een paar mythes door te prikken. De negen schokkendste citaten uit De Groene onder elkaar:
“We hebben allesbehalve te maken met een oncontroleerbare massabeweging van arme en wanhopige mensen uit Afrika en het Midden-Oosten naar Europa’, relativeert hoogleraar migratiestudies Hein de Haas de paniekverhalen over de invasie die vanuit de Middellandse Zee dreigt. ‘Waar we wel mee te maken hebben is een humanitaire tragedie die zich afspeelt in de Europese periferie, waar een relatief klein deel van de vluchtelingen op zoek is naar bescherming.”
Heeft u een veterstrikdiploma en laat u het juiste politieke geluid horen? Mooi, dan kunt u dus hoogleraar migratiestudies worden. Wat er precies controleerbaar is aan de stroom van duizenden bootvluchtelingen, is volkomen onduidelijk. Waarom duizenden mensen geen massa vormen, is al evenmin helder. Gelukkig wordt alles goedgemaakt met medeleven. Want Europa heeft geen probleem, die arme bootjesmensen hebben problemen. Dat ontkennen is paniek zaaien, moet u weten. Oh, en alle vluchtelingen, jong, mannelijk en kapitaalkrachtig als ze zijn, zijn hier vanwege ‘bescherming’. Ivoren toren, much?
“De politiek van afgrendeling neemt bovendien de bron van de vluchtelingenstroom, oorlog en armoede, niet weg. Integendeel, ze voedt haar juist. Een continentaal cordon schuift de last van migratie af op de crisisgebieden zelf, waardoor deze verder in de misère zakken, met meer vluchtelingen, dus meer emplooi voor mensensmokkelaars als gevolg.”
Wie dit zegt, wordt niet duidelijk, maar wat we wel weten is dat het een harteloos persoon is. Europa mag niet op slot, want kennelijk kunnen de problemen in de crisisgebieden alleen worden opgelost als de bewoners zichzelf vrijwillig deporteren. Maar gelukzoekers die Europa opzoeken laten een gapend gat achter in de samenleving van herkomst. Er komen disproportioneel veel hoogopgeleiden en rijken richting Europa. Die artsen zijn in Afrika veel harder nodig dan hier. Maar soit, zolang het artsentekort daar blijft bestaan hebben onze co-schappenmeisjes tenminste genoeg plaats om een paar maandjes wereldwijs en idealistisch te gaan moraalmasturberen in donker Afrika.
“Han Entzinger, hoogleraar migratie- en integratiestudies aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, zegt: ‘Je wordt er gewoon cynisch van. Vijfentwintig jaar geleden vierden we dat Oost-Europa zijn IJzeren Gordijn had opengetrokken. Nu laat Europa het om zichzelf neer. En wat bereikt het daar nu eigenlijk mee? De problemen zélf zijn nog niet opgelost door ze naar de rand van Europa te verplaatsen.’”
Nou, dat is toevallig! Nóg een hoogleraar die niets moet hebben van immigratiekritiek. Kennelijk moet Europa niet zo harteloos zijn door migratie te beperken, maar ook bezig zijn met problemen aan de ‘rand van Europa’. Hoezo mag de EU zich bemoeien met landen buiten de EU? Neo-imperialisme heet dat toch altijd? De vergelijking met het IJzeren Gordijn hebben we even niet gelezen – professor Entzinger zal het allemaal wel goed bedoelen en daar gaat het om.
“De cruciale stap die de Europese politiek moet zetten is erkennen dat een volledige beheersing van de migratiebewegingen, laat staan een stop, een illusie is. Vasthouden aan die illusie schept valse verwachtingen bij kiezers en blokkeert het denken van beleidsmakers over een migratie- en integratiebeleid dat wél rekening houdt met de onontkoombaarheid van vluchtelingenstromen.”
Het juiste verhaal, dat is wat je de kiezers moet force-feeden. Grappig is dat niemand ooit heeft beweerd dat migratiestromen volledig te beheersen zijn. Mooi, die ‘cruciale stap’ is dus al genomen. Verder klinkt dit verdacht veel als een verdediging van Griekenland dat in de euro moet blijven. ‘We kunnen niet terug, dus in sprongen vooruit!’
De immigratiefans halen trouwens twee zaken door elkaar: namelijk, we kunnen Europa niet afsluiten en we willen het niet afsluiten. Dat eerste is onwaar want hoewel peperduur, is het technisch echt wel mogelijk immigranten volledig buiten de deur te houden. En over het willen: vooral de geciteerde activisten willen dat niet. Het Europese electoraat wel. Maar kiezers moet hun mond houden. Hier zijn godbetert experts aan het woord.
“Een wending naar realisme in het beleid wordt ook in de weg gestaan door het fenomeen dat politici aannames als feiten presenteren. Zo’n aanname is dat elke faciliteit die Nederland voor immigranten in het leven roept een ‘aanzuigende werking’ heeft. De consequentie is dat politici denken de vluchtelingenstroom te kunnen afremmen door de overheid tegenover migranten in haar grimmigste en schrieperigste gedaante te steken. Volgens Entzinger is het argument van de aanzuigende werking een automatisme dat politici zonder nadenken in de strijd werpen. Zo was de vermeende aantrekkelijkheid van de bed-, bad- en broodregeling voor de vvd een van de redenen om een bijna-crisis over deze voorziening te maken. Entzinger: ‘Wie zou er in vredesnaam naar Nederland komen omdat je hier als uitgeprocedeerde asielzoeker in de Pauluskerk onder de douche mag?’”
Een wetenschapper die politiek en burgers doceert over de mogelijke risico’s en meevallers van een kerncentrale, ja, die hebben we nodig. Maar Nederland heeft niet echt baat bij academici met een politieke agenda in een veel minder objectieve tak van sport (Of vindt niemand het opvallend dat alle opgevoerde deskundigen voor open grenzen zijn en tegelijkertijd aan een academisch instituut verbonden zijn?). Wereldvreemdheid lijkt namelijk een voorwaarde om migratiedeskundige te worden: alleen vanuit een comfortabel Westers bestaan, redeneer je dat onvolkomen sanitaire voorzieningen geen aantrekkingskracht hebben.
Die waardeloze douches duren maar even, dus natuurlijk komen er duizenden gelukszoekers deze kant op vanwege het betere leven dat op hen wacht. Elke opgepikte dobberaar wordt onmiddellijk overladen met mensenrechten, dat weten zij ook wel – de mensensmokkelaars hoeven in hun reclame niet eens te liegen. Als de experts zo heftig ontkennen dat we hier te maken hebben met gelukszoekers, zullen ze toch echt moeten aantonen dat elke migrant met bestemming Europa levensgevaar loopt in het gebied van herkomst.
“‘De onderliggende gedachte van het beleid is dat de vluchtelingen wel zullen wegblijven als we de grenzen verder sluiten of een uitrookbeleid voeren’, zegt ook Strik. ‘Dat is wensdenken. Mensen worden door de nood in het Midden-Oosten op de vlucht gedwongen, niet door de faciliteiten hier aangetrokken. Ze zullen echt niet voor Nederland kiezen omdat hier een bed voor hen klaarstaat, als ze dat sowieso al weten. Als je niet anders kunt, dan ga je desnoods de zee op in die gevaarlijke, gammele bootjes.”
Klassiek. Alle migratiestromen, legaal en illegaal, economisch en uit nood, reduceren tot radeloze vluchtelingen die het vege lijf proberen te redden. Over mythes gesproken. Dit frame helpt overigens wel enorm om immigratiecritici als kille racisten neer te sabelen.
“Nog zo’n mythe die in het politieke debat voor waar wordt gehouden is dat links de verantwoordelijkheid draagt voor de massa-immigratie, als gevolg van de blijvende aanwezigheid van de Marokkanen en Turken die hier als gastarbeiders naartoe kwamen.”
Dit is mede onderzocht door Leo Lucassen. En daar is hoogleraar nummertje drie! Ook kei-objectief. Is op Twitter vooral bezig met het demoniseren van de PVV. De Marokkanen van nu zijn de joden van de jaren dertig, dat werk. Andere favoriete bezigheid: historische voorbeelden van migratiestromen aanhalen om daarmee te ‘bewijzen’ dat migratie van alle tijden is en toen ook top was. Dat is een drogreden die sterk leunt op marxistisch noodzakelijkheidsdenken: het ging toen zus en zo en dus zal het nu ook zus en zo gaan. Kritiek daarop is dus irrationeel. Verder heeft Lucassen wel gelijk als hij zegt dat de massaimmigratie niet alleen de schuld van links is geweest. Integendeel, het waren vooral rechtse partijen die de poorten opengooiden. Helemaal waar. Maar de prietpraat over immigratie in de zeventiende eeuw raakt kant noch wal; de aantallen zijn nu zo enorm veel groter.
“Kennelijk heeft de politiek de behoefte aan een dramatisering van de toestand, ik vermoed uit angst om stemmen aan Wilders te verliezen. GroenLinks en d66 verweren zich nog wel tegen de pvv, de rest houdt zijn mond of buigt mee, soms heel ver, zoals de vvd. Politici zullen zeggen: wij doen wat het volk wil. Ik zeg dan: is het niet de taak van een politicus om te zeggen dat de feiten anders zijn dan het volk denkt? Dat is écht leiderschap.’”
Ah, de feiten. Of, eigenlijk: de betere feiten. Het maakt geen donder uit dat er feitelijke weerstand is onder het electoraat tegen immigratie. Dat is een verkeerd feit namelijk. Dat domme electoraat moet ook niet denken. Werkelijk, wie denkt dat de politiek de problemen opblaast, praat nooit met andere mensen dan pro-immigratie-activisten. De anti-immigratie-denkbeelden gaan verder dan volkswijken alleen – de politiek verwoordt nog niet het begin van de urgentie die in de samenleving wordt ervaren.
“Leo Lucassen zegt dat de arbeidsmarkt werkt als een long. Arbeidsmigranten komen als ze inademt, zij vertrekken als ze uitademt. Zo krijgt de arbeidsmarkt de dynamiek die bij moderne economische systemen past. Lucassen: ‘Het interessante van het experiment met Oost-Europa is dat je ziet dat het werkt. Waarom dan niet uitgebreid met een deel van Afrika en het Nabije Oosten? Als we de veerponten weer vrij zouden laten varen tussen Europa en Afrika, dan denk ik dat er in eerste instantie veel Afrikanen zullen komen in de verwachting dat ze hier kunnen werken. Dat is onvermijdelijk. Als dan blijkt dat de banen niet voor het oprapen liggen, zo leert de ervaring, zullen ze teruggaan en de boodschap verspreiden: jongens, het valt tegen, het is duur daar en er is geen werk.”
Klinkt fantastisch, maar sluit uitstekend aan bij het voorgaande commentaar. Alleen een tekentafelfantast bekijkt migratiestromen als enkel de beweging van arbeid. Hoe kun je denken dat mensen niet veel meer zijn dan wandelende arbeidseenheden, hoe kun je na de ervaringen met de multiculturele samenleving volhouden dat immigratie geen culturele gevolgen heeft en hoe kun je eisen dat het electoraat zich dan stilhoudt? Expert-opinion is geen vrijbrief om kiezers het zwijgen op te leggen.
En dan nog iets, links heeft onterecht de schuld gekregen voor de massaimmigratie. Maar Nederland zou niet zoveel problemen hebben gehad met massaimmgratie als adequaat was gehandeld. Het is echter links geweest dat een echte multiculturele samenleving in de kiem gesmoord heeft. Links bedacht het experiment van immigratie zonder integratie, van verkettering van immigratie- en islamcritici als laffe fascisten. Daarom is er weerstand tegen (massa)immigratie. Want die problemen, met name de afkeer van autochtonen en verheerlijking van alles wat naar slachtoffer riekt, zijn nooit helemaal opgelost. Gelukkig herinnert de Groene ons hieraan.
Voor de goede verstaander was er dus toch ruimte voor verdieping op het strand. Zomaar midden in de komkommertijd heeft De Groene een recept voor een zomerse cocktail in elkaar gedraaid. De Bloody Awful, naar ambachtelijk recept uit 1994: men neme een helft citroenwater, vier tiende migratie-onderzoekers met een professoraat en linkse politici (die smaken dus eender) en vul aan met een tiende redactionele rancune. Versieren met versnipperde wappervingers op de rand van het glas en voeg een flinterdun stukje komkommer toe. Drink, maar geniet met mate.
