Stelt u zich voor: tien man politie komen uw huis binnen. Ze zeggen dat u vanaf dit moment moet doen wat zij zeggen. Ze maken foto’s van alles in uw huis, van uw interieur, van uw uitzicht, uw boeken, uw bed. Uw computer nemen ze mee, evenals uw mobiele telefoon, usb-sticks, schriften, administratiemappen en persoonlijke correspondentie. U bent zich van geen kwaad bewust, hebt geen enkel idee waarom de politie uw persoonlijke levenssfeer binnendringt. U bent altijd een keurig burger geweest, betaalt altijd netjes belasting, leeft naar de letter van de wet en verricht fatsoenlijke betaalde arbeid. De politie voert u af gelijk een zware crimineel. De buurt kijkt mee. Op het bureau wordt u in de cel gezet. U wordt verhoord, weer in de cel gezet, weer verhoord. Pas dertig uur later wordt u vrijgelaten. De politie is nog steeds in het bezit van uw computer, uw telefoon, uw bestanden, uw correspondentie en persoonlijke bezittingen. En u weet: onbekende rechercheurs bekijken nu mijn dagboeken, brieven, intieme verhalen, niet voor publicatie bestemde gedichten, pornofilms, tekeningen, aantekeningen, financiële gegevens, facturen en emails.
U bent vogelvrij. Beroofd van uw intimiteit. Uw gevoel van veiligheid is volledig verdwenen en uw meest intieme gedachten, ooit voor uzelf opgeschreven, zijn ineens overheidsbezit.
Kunt u zich dat voorstellen? Goed. Dan nu het moeilijkste gedeelte: accepteren dat bovenstaande gebeurtenis daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. In de eenentwintigste eeuw. In Nederland.
Misschien beschikt u niet over voldoende voorstellingsvermogen om de bittere waarheid tot u door te laten dringen. Dan zal ik het nog extra benadrukken: het kan ook u overkomen. Nu. Hier in Nederland.
Gregorius Nekschot
Wie denkt dat alleen cartoonist Gregorius Nekschot gearresteerd kan worden voor het zuiver, puur en oprecht uiten van zijn mening is niet goed bij zijn hoofd. Momenteel is elke Nederlandse burger vogelvrij. Slechts op grond van één klacht kunt u uit uw huis gehaald worden, in de cel worden gesmeten en kunnen uw spullen in beslag worden genomen.
Als u per ongeluk uw Marokkaanse buurman uitscheldt voor ‘nare Marokkaan’ kunt u worden opgepakt.
Als u op uw door drie bezoekers per dag bezochte weblogje schrijft dat u het niet eens bent met de multiculturele samenleving kunt u worden opgepakt.
Als u columnist bent, tekenaar, schilder, beeldhouwer, cabaretier, journalist, schrijver of toevallige passant op straat die hardop zijn mening geeft, kunt u worden opgepakt.
Als u, misschien zonder dat u het door hebt, een ‘groep beledigt’, kunt u worden opgepakt.
Als u niet gelooft in Allah, God, Jezus of Mohammed en dit ook laat blijken kunt u worden opgepakt.
Als u twee strepen, een cirkel en een punt met olieverf op linnen schildert en er de titel ‘ZES MILJOEN’ aan geeft, kunt u worden opgepakt.
Als u als vrouw zo kwetsend bent dat u een imam zomaar de hand wilt schudden, kunt u worden opgepakt.
Beledigen
Hell, ook ik kan worden opgepakt. Ik heb christenen beledigd. En moslims. En Limburgers. En vrouwen. En hondenbezitters. En EnDanDit-lezers. En brildragers. En Negers. En voetballers, studenten, bureaucraten, politieagenten, politici, kattenhaters, polodragers, hockeyers, Hyves-leden, potten, homo’s, joden, s-s-s-s-s-totttttera-a-a-ars, kinderen, zwangere vrouwen, zwangere mannen, Jezus, Maria, God, EO-leden, creationisten, mensen die Priscilla heten, Johnny de Mol, Nintendo Wii-liefhebbers, Francisco van Jole, busreizigers, mensen an sich, Duitssprekenden, iq-lozen, autisten, inwoners van Stompetoren, baarddragers, hogeschoolscholieren, mijn exen, de firma Blokker en twee melk.
Doen twee van deze ‘groeperingen’ aangifte van belediging dan heb ik ‘aangezet tot haat’. En kan ik zomaar opgepakt worden. Kan er zomaar een team van tien man politie voor mijn deur staan om mij voor dertig(!) uur in de cel te smijten. Want dat mag in de democratie en rechtstaat Nederland. Zoveel is inmiddels duidelijk.
We staan nu op een punt in de geschiedenis waarop we van ons moeten laten horen. We moeten ons nu verzetten. Laten zien dat we het niet pikken, dat we censuur en overheidsintimidatie van ons lijf wensen te houden. Doen we dat niet dan is de illusie van een vrije en open samenleving, één waarin je als burger niet bang hoeft te zijn voor de overheid, voorgoed aan diggelen geslagen. En reken er maar op dat er politici zijn die een hartgrondige hekel hebben aan deze open samenleving; hun vingerafdrukken hebben ze zojuist achtergelaten op een onschuldige tekenaar.
Exact twee jaar later werd Bert Brussen ontboden op het politiebureau en verhoord voor het herplaatsen van andermans tweet het gebruiken van de vrije nieuwsgaring en het uiten van de vrije mening. Wie is er over twee jaar slachtoffer in dit “vrije” Nederland? Are you next?
