In Nederland worden mensen die hun hoofd boven het maaiveld weten uit te steken resoluut neergemaaid. Weten en zeggen dat je iets goed kan is een verschrikkelijke zonde waarvoor je in het hiernamaals zult branden. Voor een aantal talenten geldt dat niet: goed kunnen voetballen is cool. Je kunt er zelfs miljonair mee worden. En meedoen aan de Voice of Holland, omdat je denkt een goede stem te hebben is vooral bewonderenswaardig. Maar weten dat je slimmer bent dan gemiddeld, daar mag je niet mee te koop lopen. Een kind dat altijd hoge cijfers haalt, loopt grote kans gepest te worden of voor ‘stuud’ te worden uitgescholden. Kop omlaag en meesjokken met de massa is in dit geval het devies. Gelukkig is het huidige onderwijs in Nederland dusdanig gedevalueerd dat ook mensen die met hoge cijfers een universitair diploma behalen, zich hiermee niet kunnen onderscheiden van de massa. Want de universiteit is voor iedereen haalbaar.
Jong geleerd…
Het begint al op basisscholen, waar de in de enorme klassen het tempo van het gemiddelde regeert. De aandacht die over is, gaat naar de achterblijvers. Alles om die arme zieltjes mee te krijgen. De slimme kinderen vervelen zich acht jaar het apenzuur. Totdat zij naar de middelbare school mogen. Eindelijk worden zij ingedeeld in een niveau dat bij ze past. Intelligente kinderen wacht het gymnasium, met de uitdaging van het Grieks en Latijn. Ingewikkelde teksten die als een puzzel moeten worden vertaald. Kritisch denken, analytisch vermogen en een scherp overzicht is vereist. Maar een steeds kleiner deel van de gymnasiasten haalde goede cijfers voor Grieks en Latijn. De proefvertalingen waren veel te moeilijk! Dus moest het niveau worden bijgesteld naar omlaag. Want iedereen die door zijn ouders op het gymnasium wordt gepleurd, hoe onterecht ook, moet de eindstreep halen.
…is oud massaal gedaan
Hetzelfde geldt voor universiteiten. Zeggen dat iemand eigenlijk te dom is voor de universiteit wordt ongeveer even erg gevonden als het tappen van een goede Jodenmop tijdens dodenherdenking. De bizarre ideologie dat iedereen in principe een universitair diploma moet kunnen halen, wordt door het financiële systeem dat de overheid heeft bedacht in de hand gewerkt. Met dit systeem worden onderwijsinstellingen zogenaamd ‘gestimuleerd’ om studenten te begeleiden naar hun diploma. Onderwijsinstellingen krijgen alleen genoeg geld voor het aantal studenten dat zonder vertraging afstudeert. U begrijpt dat de universiteiten het wel uit hun hoofd laten hun studenten zelfstandig te laten studeren, waarbij de kans bestaat dat zij vakken niet op eigen kracht halen. Nee, studenten worden verplicht allerlei ‘werkgroepen’ te volgen, die sterk doen denken aan een repetitieklasje voor de achterlopers. Stof die je veel sneller zelf kan lezen, wordt tot in den treure herhaald, zodat zelfs de langzaamste schlemiel in de klas hem nog kan herhalen in zijn slaap. Hopelijk dus ook op het tentamen. Heeft toch een deel van de brainiacs het gepresteerd voor het tentamen te zakken? Dan is er een herkansing. Of twee, want sommige vakken schijnen echte ‘struikelblokken’ te zijn. En die herkansing is natuurlijk makkelijker dan het echte tentamen. Want ja, normaal niveau lukte dus niet. Alle schaapjes moeten op het droge. Heb je echt een klas vol retards, dan kan altijd de norm nog worden bijgesteld.
Yes, iedereen een bul!
Studenten werken zelf ook keihard om maar zo min mogelijk te hoeven nadenken. Als er bij een tentamen meer hersencellen dan gemiddeld moeten worden gebruikt, wordt steevast steen en been geklaagd dat het tentamen te moeilijk was. Dit gebeurt niet alleen tijdens het bier drinken waar niemand het iets kan schelen welke onzin je uitkraamt, maar ook in enquêtes die als serieus middel worden gebruikt om de kwaliteit van docenten en vakken mee te beoordelen. Op deze manier werken we allemaal mee aan de egalitaire samenleving, waarin het inderdaad voor iedereen haalbaar is om een universitair diploma te halen. Maar waarom zouden we die moeite voor zo’n bul überhaupt nog nemen?
