Vroeger, de ruzies in de klas op school of aan tafel in het huisgezin. Je was volkomen van je eigen gelijk overtuigd en voerde als extra argument aan dat ‘iedereen het vindt!’. En dan had je daar natuurlijk die irritant wijze vader of moeder of leraar of lerares die stelde dat ook al zou de hele wereld vinden wat jij vindt, je toch nog steeds geen gelijk hebt.
Dat is de manier waarop PVV-leider Geert Wilders reageert op het feit dat het Openbaar Ministerie zijn vervolging doorzet. Een eerder gehoor mocht niet baten, noch het feit dat Wilders gezegd heeft ‘wat miljoenen mensen denken en vinden’, aldus zijn verklaring over de zaak. We weten niet precies wat hij vindt dat miljoenen mensen denken en vinden, maar het kan haast niet anders dan dat hij verwijst naar zijn eerdere oproep dat er minder Marokkanen zouden moeten zijn in dit land. Je zou kunnen stellen dat die vraag indertijd retorisch was. Is het strafbaar om zoiets te vragen? Juridisch zou hij daar nog mee weg kunnen komen, maar toen de menigte in het café uitgeschreeuwd was, verklaarde diezelfde Wilders ‘dan gaan we dat regelen’.
Hij vindt het dus een goed idee, minder Marokkanen. Later relativeerde hij zijn verklaringen en stelde hij dat het ging om criminele Marokkanen en ook dat er heel veel goede Marokkanen waren. Maar als dat zo is, waarom riep hij dan niet op tot minder, minder, minder criminele Marokkanen? Die oproep hoorden we hem niet doen.
Partij-ideolooog Martin Bosma heeft een grote beoordelingsfout gemaakt. Je maakt mij niet wijs dat de oproep van Wilders tot minder Marokkanen spontaan was. Daar is over nagedacht, hij vond immers op twee data plaats, op 12 en 19 maart. Tot die data was het credo dat de PVV niets tegen moslims heeft, maar alles tegen de islam. Zo werden ideologie en dragers van die ideologie van elkaar gescheiden,. De rechter vond dat indertijd juridisch acceptabel al had het hof weinig lovende woorden over voor de woordkeuze van Wilders.
Door Wilders nu niet meer op de bal maar op de man te laten spelen, heeft Bosma zijn hand overspeeld. Het is Bosma die telkens weer achter elke PVV-act zit en tot recentelijk deed hij dat heel goed. Het verhaal wil dat Bosma er niet meer zo’n zin in heeft en gewoonweg lui achterover leunt. Wellicht dat de peilingen die onverminderd gunstig voor de PVV zijn hem in zijn overtuiging bevestigen dat het allemaal wel goed komt.
Maar deze tweede gang naar de rechter, zonder de bevlogen Bram Moszkowicz als pleiter, en op basis van veel ernstiger beschuldigingen, gedaan in duizenden aangiften, kan de PVV-leider juridisch wel eens fataal worden. Was het vorige keer kantje boord, nu riskeert hij een strafblad. En een strafblad heeft politieke consequenties.
Wilders kan nog zo graag de martelaar uithangen, de vraag is of die act hem ook nu politiek succes zal gaan brengen. Hij is al een outcast in de Kamer, en de vraag is of andere partijen, zelfs al zou dat politiek opportuun zijn, met hem samen willen werken. De peilingen zijn prima, maar zullen verkiezingen, en die kunnen best wel eens spoedig plaatsvinden als het kabinet onverhoopt komt te vallen op de ziektekostenwet, niet uitlopen in een Pyrrusoverwinning voor de PVV?
Een verandering van leiderschap binnen de PVV is ook niet uitgesloten en ik dicht Machiel de Graaf grote kansen toe. Hij profileerde zich onlangs op Wildersiaanse wijze toen ook hij, in de beslotenheid van en straffeloosheid binnen het parlement onomwonden verklaarde dat Nederland het zonder moslims (de mensen) zoveel beter zou doen.
Een vraag die in het verlengde van de mogelijke opvolging van Wilders gesteld dient te worden is of de beweging overleeft zonder hem. Ik ben daar minder pessimistisch over dan vroeger. Het anti-islamgedachtegoed is wijd verspreid in de samenleving. De Partij van de Arbeid heeft het met vertrek van de kamerleden Kuzu en Öztürk afscheid genomen van de conservatieve islam. Het tijdsgewricht is in het voordeel van de PVV. Een ander voordeel van een nieuwe leider is, hoe paradoxaal dat ook klinkt, hij minder centraal zal staan dan Wilders. Dat betekent dat de partij breder gedragen en georganiseerd zal worden en wellicht ook meer structuur gaat krijgen. De vraag wat mij betreft is dan waar partij-ideoloog Bosma in dit geheel staat. Blijft hij achter de schermen? Of wordt hij gereduceerd tot een onbetekende pion die eerdaags geslagen gaat worden?
In 2015 gaan we zien of dat ‘wat miljoenen mensen denken en vinden’ ook gaan zeggen. Het zou zomaar kunnen en ik houd mijn hart vast. Want ik –eigenzinnig als ik ben- identificeer me met die irritante vader of leraar die precies het tegenovergestelde vindt van wat iedereen vindt.
