Je bent 18 geworden. Eindelijk volwassen! En volgens je biologieboek begint vanaf nu dus het fysieke en mentale aftakelen. Reden genoeg voor de overheid om je wat ‘zeggenschap’ te geven in de politiek. Je mag voor het eerst stemmen. Maar waarop dan?
Het is als net zestien zijn en erachter komen dat bier niet te zuipen is. Het is als zonen en dochters van Friese rayonhoofden die hun hele leven zijn klaargestoomd voor de Elfstedentocht en zich op een zekere leeftijd realiseren dat er ‘s winters helemaal geen ijs is om op te schaatsen.
Toen ik achttien werd voelde ik mij trots vanwege het feit dat ik mijn stem mocht uitbrengen. Ik ben er echter nog steeds niet uit op welke partij ik zou moeten stemmen, met welke partij ik het het meest eens ben en welke partij mij het meest te bieden heeft. Bestaat zo’n partij wel? Voor zover ik weet is er geen één partij gefocust op jongeren en zijn er wél twee ouderenpartijen genaamd 50+ en OPA. De politieke weegschaal is niet echt in balans.
Dat moet Sywert van Lienden ook gedacht hebben toen hij destijds stemrecht kreeg. Hij initieerde vervolgens de jongerenbeweging G500 dat van binnenuit de politiek moest beïnvloeden en ervoor moest zorgen dat ook de belangen van jongeren behartigd worden. G500. Goed idee. Geen officiële partij of zoiets, maar hopelijk wel een politieke wegwijzer voor jonge mensen. En ook wel nodig. Op scholen hebben we namelijk wel seksuele voorlichting maar geen politieke voorlichting. Je mag het mooi uitzoeken met je stemrecht.
Politiek is en blijft een ingewikkeld spelletje. Ik zwem in de dingen waar ik nog geen hol van begrijp en misschien ook wel nooit iets van ga begrijpen. En dat geldt niet alleen voor mij. In talkshows en op de radio komt vaak genoeg naar voren dat ook politici en journalisten zelf soms het spoor bijster zijn. Op de radio praten veel verstand van politiek hebbende figuren over hoe slecht alles gaat en dat zij het ook niet meer weten en dat zij in íeder geval niet meer op die en die partij zullen stemmen.
Als de mensen die verstand hebben van politiek al niet eens meer duidelijk aan kunnen geven wat ze willen hoe moeten jongeren dan gaan bepalen waar ze op moeten stemmen? Er wordt voortdurend gepraat over dat het kabinet zich niet aan zijn beloftes houdt, dat er niet wordt gedacht aan bepaalde groepen mensen, dat wat onze regering aan bepaalde problemen doet allemaal hopeloos is en ga zo maar door. De berichtgeving over politici die andere dingen doen dan de dingen die mensen juist op hen deed stemmen en ander slecht nieuws uit Den Haag is toch indirect zeggen dat het geen zak zin heeft om te stemmen? Dus moeten wij jongeren wel gebruik maken van ons stemrecht?
Ik ben geen politiek analist maar het was voor niemand moeilijk om te zien dat bij de afgelopen verkiezingen veel mensen die op de PvdA stemden dat deden omdat ze niet wilden dat de VVD aan de macht zou komen en vice versa. Vervolgens gingen beide partijen met elkaar in zee. Oftewel, wat álle PvdA en VVD-stemmers probeerden te voorkomen gebeurde. Iedereen in één klap genaaid. Stemmen wordt hiermee bij jongeren niet echt aangeprezen als zinvol.
Dus moeten we stemmen op een bepaalde partij – waar we het misschien eigenlijk helemaal niet mee eens zijn – puur om te zorgen dat de partij die je in ieder geval liever níet aan het roer ziet staan de verkiezingen niet zal winnen? Of moeten jongeren uit protest maar gewoon blind op de PvdD stemmen?
Ik weet het niet. Stemmen op een partij omdat je je als jongere aangetrokken voelt tot de partij-idealen lijkt er niet in te zitten. Helemaal niet stemmen lijkt de gulden middenweg.
Ik voel mij persoonlijk dan ook tot geen enkele partij aangetrokken. En ik zal hierin zeker niet de enige zijn. Bij komende verkiezingen zou ik ook totaal niet weten waar ik op zou moeten stemmen. Zal ik wachten tot er een partij wordt gevormd die wel bij mijn politieke voorkeur aansluit of gewoon stemmen om het stemmen?
