Weet u nog, die man die kwetsende tweets over homo’s de wereld in stuurde? Die heeft dus drieeneenhalve maand in voorarrest gezeten. 3,5 maanden! En daarna in een psychiatrische inrichting, ter observatie. Inderdaad, opgesloten en opgeborgen, nog voordat hij was veroordeeld. Vanwege de grote misdaad twitteren. Kafka belde me net snikkend op: hij had het zelf willen bedenken.
Ik schreef het al eerder en ik schrijf het nu weer: het Nederlandse OM is bezig met het zaaien van angst onder de bevolking. Want het moet nu maar eens afgelopen zijn met dat eeuwige zeggen wat u denkt. Met dat kwetsen van minderheden als moslims, homoseksuelen (toch al een groepering in de samenleving die nauwelijks van zich laat horen, ernstig wordt onderdrukt en eigenlijk nau-we-lijks zichtbaar is) en de majesteit. Dat Geert Wilders destijds niet kon worden aangepakt, soit, dan pakken we gewoon de burgers zelf aan. Jaag ze genoeg angst aan en ze houden vanzelf op met spreken in het openbaar.
Laat dit, in godsnaam, even op u inwerken: drieeneenhalve maand in de cel. Omdat u wat heeft getwitterd. Iets waar eigenlijk niemand aanstoot aan nam in de eerste plaats. Niet de homo’s zelf in elk geval, die vonden het hooguit ‘zielig’. Nee, het was een politieagent die aangifte deed. Maargoed, misschien was de agent in kwestie zelf homo en voelde hij zich echt beledigd, dat kan ook.
Toch is het verbazend dat de aangifte van één agent, notabene voor iemand anders, voldoende is om het OM überhaupt in beweging te krijgen. Dat gaat u zelf dus nooit lukken. Echt niet. Probeer het maar. Ga voor de grap maar eens naar het politiebureau en vraag of u aangifte mag doen voor iemand anders. Mag niet. Kan niet. Bovendien moet u eerst een afspraak maken zodat u binnen vandaag en zes weken op maandag of donderdag tussen 11 en 12 uur naar het bureau kunt komen voor de aangifte.
Tenzij het om aangifte van het kwetsen van een “minderheidsgroepering” gaat natuurlijk. En dat zijn er veel in hele grote aantallen, daarom heten het ook minderheidsgroeperingen. Die worden veel te veel gekwetst moet u weten. Van Zwarte Piet via Geenstijl-comments naar Marokkanenprobleembenoemers: racisme, racisme, racisme, racisme, racisme, racisme, racisme dus kwetsend. Die minderheidsgroeperingen komen eigenlijk nauwelijks meer aan het uitoefenen van hun groeperingsdingen toe, zo veel worden ze inmiddels gekwetst. Vinden ze meestal niet zelf maar een gesubsidieerd koepelorgaan waarin blanke mevrouwen en autochtone bejaarde mannen bepalen wie van de minderheidsgroeperingen wanneer en hoe ernstig wordt gekwetst.
Nu is er tegen dat kwetsen al veel gedaan de laatste zeventig jaar. Zoals wapperen met het dagboek van Anne Frank, een democratisch verkozen politicus voor de rechter slepen, veelvuldig Godwins gebruiken, met taarten gooien, kwetsende meningsgevers buiten de media en maatschappij sluiten, “fout volk” noemen, maar het hielp allemaal niet. Die burger blijft maar rechten opeisen en gebruik maken van de democratische middelen. Affreus!
Gelukkig hanteert het OM een geheel eigen definitie van burgerrechten, democratie, fatsoen en respect. En toevallig ook een geheel eigen definitie van prioriteiten. Verkracht in Amsterdam? “Geen tijd, geen capaciteit, geen prioriteit”.
Een politiek incorrecte cartoon getekend? Iets onwelgevallig gezegd over een religie? Een politicus gekwetst op twitter? Een bedreiging naar een politicus geretweet? Een inbreker anderhalf uur lang vastgehouden? Met waxinelichtjeshouders gegooid? Op de Dam geschreeuwd? De cel in! Maandenlang!
Weg leven. Weg baan. Weg huis. Weg veiligheidsgevoel. Hallo nachtmerrie!
Kijk, dat is pas fatsoen! Daar hebben Ronald Plasterk en Mark Rutte het dus over! Iemands leven voorgoed kapotmaken omdat het nou eenmaal gemakkelijk kan als je de absolute macht hebt en toch door vrijwel niemand wordt gecontroleerd. Gek eigenlijk dat die burger dan toch zo cynisch blijft en zich steeds onfatsoenlijker gedraagt. Terwijl, ze hebben zulke mooie voorbeelden! Over opvoeden gesproken!
Misschien dringt het nog niet tot iedereen door: het kan ook u overkomen. Ook uw tweets kunnen zomaar ineens de woede van het OM opwekken (ik zeg tweets, maar als u bedreigende tweets de wereld in stuurt hoeft u zich geen zorgen te maken, daar heef het OM schijt aan). Ook u kunt morgen ineens in de cel zitten. Maandenlang. En daarna in een inrichting. Daar hoeft u echt geen volstrekt onschadelijke waxinelichtjeshouders voor naar een gepantserde koets met kogelvrije ramen te gooien.
En dan is er niemand die u kan helpen. Er is niemand die kan voorkomen dat een rechter-commissaris uw voorarrest telkens weer verlengt. Er is niemand die kan voorkomen dat u voor een rechter komt die zelf niet eens kan emaillen, die serieus moet vragen wie toch “die meneer Ed is” als er over mailadressen wordt gesproken.
Er is niemand die kan voorkomen dat de officier van justitie liever heeft dat uw advocaat zaken faxt omdat “email zo lastig is omdat je er geen bestanden mee kunt verzenden terwijl je met een scanner dus bestanden kunt laten uitprinten die je dan weer kunt faxen”.
Er is niemand die u beschermt.
Het OM kan elk moment ook bij u op de stoep staan. Uw telefoon aftappen, uw huis doorzoeken, uw computers in beslag nemen. Omdat u dacht vrij te zijn. Omdat u dacht te mogen tekenen wat u wilt, te mogen schrijven wat u wilt, te mogen zeggen wat u wilt. Omdat u dacht dat u zich mocht verdedigen tegen inbrekers. Omdat u dacht dat u uw oude moeder uit haar lijden mocht verlossen.
Bent u al bang? Heel goed. Precies de bedoeling.
Opdat u eindelijk eens ophoudt met dingen vinden waarvan anderen jaren geleden tijdens het tekenen van de blauwdruk van hun paradijs al hebben bepaald dat u dat helemaal niet mág vinden.